Հռչակագիր «ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿ – ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ»

Միջազգային գիտագործնական համաժողովի բանաձևը

«ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿ – ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ»,

նվիրված Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 79-րդ տարեդարձին

27 ապրիլի, 2024 թ

Երևան

Մենք՝ «ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿ. ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ»  գիտագործնական գիտաժողովի մասնակիցներս, հարգում ենք Հայրենական մեծ պատերազմի հերոսների հիշատակը, ովքեր իրենց կյանքը զոհաբերեցին մեր ընդհանուր երկիրը` ԽՍՀՄ-ը և միության մաս կազմող բոլոր հանրապետությունները, ներառյալ Հայաստանը, զավթիչներից պաշտպանության համար։ Մեր պապերը պայքարել են՝ փրկելու մարդկությանը նացիստական ​​գաղափարախոսությունից, որը սպառնում էր ամբողջ արևելյան քրիստոնեական քաղաքակրթության (որի կրողը նաեւ հայ ժողովուրդն է) լիակատար ոչնչացմամբ  և արդեն փորձարկվել էր Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանության ժամանակ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում տարած հաղթանակը ճակատագրական նշանակություն ունեցավ ինչպես ԽՍՀՄ բոլոր ժողովուրդների, այնպես էլ հայ ժողովրդի վերջնական բնաջնջումից պաշտպանելու համար։

ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿԸ հայ, ռուս և մյուս բարեկամ ժողովուրդների ռազմական եղբայրության և հոգևոր միասնության ամենավառ օրինակն է։ ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿԻՑ անցած տասնամյակները եղել են եղբայրության, փոխօգնության և մեր ժողովուրդների համատեղ արարման, ընդհանուր պետության կառուցման ու պաշտպանության, իսկ դրա կորստից հետո՝ մեր երկրների միջև դաշնակցային հարաբերությունների ստեղծման ժամանակաշրջան։ Մեր ժողովուրդների բարեկամությունը անգնահատելի ժառանգություն  է, որը կտակել են մեր սերնդին Հայաստանի և Ռուսաստանի մեծագույն պետական ​​և մշակութային գործիչները, մեծ հրամանատարներն ու մտածողները։ Աստվածատուր այս պարգեւի պահպանումն ու հզորացումը եվրասիական քաղաքակրթության անխորտակելիության, մեր երկրների ինքնիշխանության պահպանման և մեր ժողովուրդների մեծ նոր ու համատեղ հաղթանակների բանալին է։

Ինչպես Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, այսօր էլ մեր ազգային և պետական ​​ինքնիշխանությունը, այդ թվում՝ ավանդական արժեհամակարգը, պաշտպանության և աջակցության կարիք ունի ինչպես պետական ​​մակարդակով, այնպես էլ հասարակական կառույցների ու լրատվամիջոցների կողմից։ Մեզ խորթ հակաարժեքային համակարգ և մեզ խորթ գաղափարախոսություն պարտադրելու փորձերը նպատակ ունեն ոչնչացնել մեր ինքնությունն ու էությունը։

Մենք մեր խորը մտահոգությունն ենք հայտնում աշխարհում տեղի ունեցող ծայրահեղ լարված, ողբերգական և վտանգավոր իրադարձությունների կապակցությամբ՝ ինչպես մեր տարածաշրջանում, այնպես էլ Արևելյան Եվրոպայում և Մերձավոր Արևելքում՝ հակամարտություններ, ռազմական գործողություններ, պատերազմներ, հեղաշրջումներ, ահաբեկչություն։ Այս զարգացումների արդյունքում մեր ժողովուրդները տուժեցին տասնյակ հազարավոր զոհեր, հարյուր հազարավոր մեր հայրենակիցներ փախստական ​​դարձան, ավերվեցին եկեղեցիներ, պատմական հուշարձաններ, հուշահամալիրներ, կրթական հաստատություններ։

Աշխարհաքաղաքական այս բարդ իրավիճակում մենք նշում ենք ռուս սահմանապահների և ռուսական 102-րդ ռազմակայանի վճռորոշ դերը Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում փխրուն խաղաղության և կայունության պահպանման և Հայաստանի անվտանգության ապահովման գործում։

Մենք քաջ գիտակցում ենք, որ ամերիկացի և եվրոպացի բարձրաստիճան պաշտոնյաների, այսպես կոչված, «հայամետ» հայտարարությունները ոչ մի կերպ չեն փոխում իրականությունը և իրականում նպատակ չեն հետապնդում աջակցել Հայաստանին թուրք-ադրբեջանական ագրեսիային դիմակայելու հարցում՝ ճանաչելով Արցախի ինքնորոշումը և չեն լուծելու մեր առջեւ ծառացած անվտանգության, տնտեսական  զարգացում և ժողովրդագրական ճգնաժամի խնդիրները: Վերջին շրջանում Արևմուտքի իբր հայանպաստ հայտարարություններն ուղղված են միայն ծայրահեղ ծանր վիճակում գտնվող մեր ժողովրդին մոլորեցնելու, միջազգային անհանգիստ իրավիճակում շփոթեցնելու և միակ իրական դաշնակցից՝ Ռուսաստանից կտրելուն։ Մենք հասկանում ենք, որ Արևմուտքի համար Հայաստանը, ինչպես և Ուկրաինան, ընդամենը սակարկության առարկա է Ռուսաստանի և Իրանի դեմ առօրյա ագրեսիվ ծրագրերում։

Հայաստանի իշխանությունները, ինչպես նաև նրանց վերահսկողության տակ գտնվող լրատվամիջոցները, ինչպես նաև հասարակական կազմակերպությունները, քաղաքական կուսակցությունները, որոնք ֆինանսավորվում և աշխատում են արևմտյան կառույցների ղեկավարությամբ, զբաղված են հակահայկական և հակառուսական նենգ ու խարդախ քարոզչությամբ, պատմության կեղծմամբ, այդ թվում՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պատմությունը, ծառայելով հավաքական Արևմուտքի և թուրք-ադրբեջանական տանդեմի շահերին։ Այս ամենը տեղեկատվական աջակցություն է Հայաստանի իշխանությունների ապազգային քաղաքականությանը, որը ձգտում է իսպառ լքել Արցախը, Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչումը, ազգային արժեքների և ազգային ինքնության համակարգը, Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունն ու ինքնիշխանությունը, միևնույն ժամանակ վարել Ռուսաստանին տարածաշրջանից հեռացնելու քաղաքականություն։

Ամփոփելով մեր համաժողովի արդյունքները՝ մենք հայտարարում ենք, որ.

1. Անհրաժեշտ է օգտագործել բոլոր հնարավոր մեթոդները Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի, պատմական իրադարձությունների և անձնավորությունների մասին ճշմարտությունը փոխանցելու համար, ովքեր հսկայական ներդրում են ունեցել մեր ժողովուրդների միջև բարեկամության և փոխօգնության ամրապնդման գործում։ Մասնավորապես, անհրաժեշտ է մեր համատեղ պատմության ճակատագրական իրադարձությունների մասին տեղեկատվություն տեղադրել լրատվամիջոցներում, դպրոցների և բուհերի ուսումնական ծրագրերում, նկարահանել ֆիլմեր, բեմադրել թատերական բեմադրություններ, բացել ցուցահանդեսներ և անցկացնել գիտահետազոտական աշխատանք ​​ու գիտաժողովներ։ Պատմության կեղծարարությանը պետք է հակազդել պատմական ճշմարտության իմացությամբ և առողջ սոցիալական ուժերի քննադատությամբ:

    

   
   2. Հայ ժողովրդի համար անընդունելի և վնասակար ենք համարում ինսինուացիաները, շահարկումները և բացահայտ սուտը տեղեկատվական տարածքում, որոնք ուղեկցվում են հայ և ռուս ժողովուրդների դարավոր բարեկամությունը խաթարելու, 

    

   
   3. Մենք պատրաստ ենք պաշտպանել Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունն ու ինքնիշխանությունը, հայկական ինքնությունը և մեր հայրենակիցների՝ իրենց հողում ազատ և անվտանգ ապրելու իրավունքը։
   Մենք մեր վճռականությունն ենք հայտնում հայ ժողովրդին բնորոշ ավանդական արժեքները պաշտպանելու՝ ընտանիքի, սերունդների հարաբերությունների, երեխաների դաստիարակության և այլնի հարցերում։

    

   
   4. Մենք վճռական ենք էլ ավելի ամրապնդելու հայ-ռուսական դաշնակցային հարաբերությունները. Մենք անհրաժեշտ ենք համարում մեր երկրների կրթական գործընթացների փոխներթափանցումը, ինչպես նաև մեր ժողովուրդների միջև մշակութային փոխանակումը։

    

   
   5. Մենք հանդես ենք գալիս Հայաստանի և Ռուսաստանի Դաշնության միջև ինտեգրման բարձր աստիճանի օգտին: Մենք գիտակցում ենք, որ միայն մեր ջանքերի ինտեգրմամբ կկարողանանք ապահովել մեր երկրների ու ժողովուրդների անվտանգությունը, տնտեսական աճն ու բարգավաճումը։

    

   
   6. Մենք խստորեն դատապարտում ենք արևմտյան տարբեր բարձրաստիճան պաշտոնյաների սադրիչ հայտարարությունները, ճնշումներն ու միջամտությունները Հայաստանի Հանրապետության ներքաղաքական կյանքին՝ ուղղված Ռուսաստանի Դաշնությանը մեր տարածաշրջանից դուրս մղելուն։

7. Անընդունելի ենք համարում Արցախը և սահմանամերձ տարածքները Ադրբեջանին հանձնելու ՀՀ իշխանությունների քաղաքականությունը, որն իրականացվում է այսպես կոչված «խաղաղության պայմանագրի» պատրվակով՝ Վաշինգտոնի և Բրյուսելի թելադրանքով։ Մենք չենք ճանաչում Պրահայում Ն.Փաշինյանի հակասահմանադրական հայտարարությունը Արցախը որպես Ադրբեջանի տարածք ճանաչելու մասին և կոչ ենք անում ՀՀ դատախազությանը արձագանքել ՀՀ օրենսդրության խախտմանը։
    

   8. Պահանջում ենք հրաժարվել Հայաստանում իշխանությունը ապօրինի պահող խունտայի իշխանությունից. Հայտարարում ենք, որ Հայաստանում իշխանությունը յուրացրածների գործողություններն ու հայտարարություններն անօրինական են և կապ չունեն Հայաստանի ժողովրդի հետ։
    

   9. Վստահ ենք, որ տարածաշրջանում իրական խաղաղություն, կայունություն և զարգացում կարող է ստեղծվել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի, 2021 թվականի հունվարի 11-ի և նոյեմբերի 26-ի եռակողմ համաձայնագրերի դրույթների անվերապահ կատարմամբ։ 2021 թ.
    

    

   10. Մենք խստորեն դատապարտում ենք  ՀԱՊԿ-ից Հայաստանի Հանրապետությանը  հեռացնելու նախաձեռնությունները։
    

   11. Կարելի է արձանագրել, որ Արցախն ամբողջությամբ հայաթափվելու է Ռուսաստանի ԶՈւ ստորաբաժանումների՝ տարածաշրջանից դուրսբերման հետ մեկտեղ։ Ուստի կոչ ենք անում Ռուսաստանի Դաշնության ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը չնեղացնել իր ռազմական ներկայության շրջանակը Հայաստանի և Արցախի Հանրապետություններում։
    

   12. Պահանջում ենք պայմաններ և երաշխիքներ ստեղծել իրենց տներից վտարված Արցախի Հանրապետության բնակիչների վերադարձի համար. Պահանջում ենք նաև անհապաղ ազատ արձակել արցախցի գերիներին Բաքվի զնդաններից։
    

   13. Այս Հռչակագրին միանալու հրավերով դիմում ենք բոլոր կողմերին, հասարակական կազմակերպություններին, գիտական ​​հաստատություններին և համալսարանական բաժիններին։