«ԽԵՂՃՈՒԿՐԱԿ ԳԻՔՈՐԻ» ԾԽԱԾԱԾԿՈՒԹԻ ՆԵՐՔՈ

Վեր­ջերս կա­պի­տու­լյան­տը, դուրս գա­լով պե­տա­կա­նա­քան­դու­թյան եզ­րա­փա­կիչ փուլ, ա­վե­լի ու ա­վե­լի շատ իր քա­րոզ­չա­մե­քե­նա­յով տպա­վո­րու­թյուն է փոր­ձում ստեղ­ծել, թե ին­քը «խեղ­ճուկ­րակ Գի­քոր» է, և ի՛նչ կա­րող է ա­նել, ե­թե շուրջ­բո­լո­րը դա­վա­ճան գե­նե­րալ­ներ են, ով­քեր «անփու­թո­րեն» տա­նուլ տվե­ցին պա­տե­րազ­մը, ու հի­մա էլ նրա գրպանն են գցել: Դե, իսկ «նախ­կին­ներն» էլ էն­պես են թա­լա­նել, որ ինչ ա­ներ խեղճ Գի­քո­րը:

ՄԵՂՔՆ ՈՒ­ՐԻ­ՇԻ ՎՐԱ ԳՑԵ­ԼՈՒ «ԳԵՂ­ՑԻ ՇՈՒՍՏ­ՐԻ­ՈՒ­ԹՅՈՒ­ՆԸ»

Հի­մա էլ Գի­քո­րի կեց­ված­քով Պու­տի­նի հրա­վե­րով գնում է Վլա­դի­վոս­տոկ, մի­այն թե ով է «գյու­ղա­ցի Համ­բոն», ոչ ոք չգի­տի: Կա­պի­տու­լյան­տը մա­զա­չափ իսկ չի ա­մա­չում իր` մի­ջազ­գա­յին և միջ­պե­տա­կան ա­մո­թա­լի լու­սան­կար­նե­րից, ուր լրիվ խղճուկ, «չմո­յի» տեսք ու­նի: Ընդ­հա­կա­ռա­կը` խեղ­ճու­թյան ի­մի­ջը նրան ձեռք է տա­լիս, քան­զի օգ­նում է հրե­շա­վոր պե­տա­կան դա­վա­ճա­նու­թյան մեղ­քը բար­դել ու­րիշ­նե­րի վրա:

Եվ ա­հա հեր­թը հա­սավ գե­նե­րալ­նե­րին: Ա­ռա­ջին «զո­հը» բա­վա­կա­նին խորհր­դան­շա­կան ֆի­գուր է` գե­նե­րալ Մի­քա­յել Ար­զու­մա­նյա­նը: Ար­ցախ­ցի այդ գե­նե­րա­լը 2018-ին հրա­ժա­րա­կան էր տվել, որ­պես­զի կա­րո­ղա­նար «մաս­նակ­ցել հե­ղա­փո­խու­թյա­նը», իսկ 44-օրյա պա­տե­րազ­մի վեր­ջին օ­րե­րին նրան նշա­նա­կե­ցին ՊԲ հրա­մա­նա­տար: Եվ հի­մա` 1000 է­ջա­նոց մե­ղադ­րա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյու­նը շա­լա­կած, կա­լա­նա­վոր­ված է:

Դա բնա­կան է` «հե­ղա­փո­խու­թյու­նը» օ­րի­նա­չա­փո­րեն խժռում է նա­խև­ա­ռաջ իր զա­վակ­նե­րին: Ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի` Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նի և Սեյ­րան Օ­հա­նյա­նի վրա Շու­շի­ի ան­կու­մը բար­դել չստաց­վեց, հի­մա բար­դում են «յու­րա­յին­նե­րի» վրա: Հեր­թը հա­սավ Ջա­լալ Հա­րու­թյու­նյա­նին: Ծան­րա­գույն մե­ղադ­րանք­ներ ա­ռա­ջադ­րե­ցին, թե ան­փու­թո­րեն հրա­ման­ներ է տվել հա­կա­հար­ձակ­ման, ո­րոնք ձա­խող­վել են: Մինչ­դեռ նույ­նիսկ ե­րե­խան գի­տի, որ գե­նե­րալ­նե­րին դե­պի պար­տու­թյուն տա­նող կար­գադ­րու­թյուն­ներ տվող­ներն են Նի­կո­լը, մեկ էլ ան­ձամբ Է­ռա­տոն, ում` բուն­կեր­նե­րում գտնվե­լը ոչ մի նոր­մի մեջ չէր տե­ղա­վոր­վում և պի­տի բա­ցառ­վեր: Ջա­լա­լի օ­րի­նակն էլ պարզ ցույց է տա­լիս, որ կա­պի­տու­լյան­տի հան­ցա­վոր հրա­ման­նե­րը հնա­զան­դո­րեն կա­տա­րե­լը, հե­տո ա­մեն ին­չի մա­սին հա­վա­տար­մո­րեն լռե­լը չի փրկում «փու­ռը գնա­լուց»: Դե, ե­թե պաշ­տոն զբա­ղեց­նող և Նի­կո­լին ծա­ռա­յել շա­րու­նա­կող Ջա­լալն է փու­ռը գնում, էլ ի՞նչ ա­սել պաշ­տո­նա­թող­նե­րի մա­սին: Դե թող «ջան­նե­րը յու­ղեն Օ­նիկ Գաս­պա­րյա­նը և մյուս­նե­րը»:

Ան­շուշտ, աշ­նա­նա­յին ա­ռա­ջին հան­րա­հա­վա­քին մի­ան­գա­մայն տե­ղին էր ՀՀԿ ԳՄ ան­դամ, «Պա­տիվ ու­նեմ» խմբակ­ցու­թյան ղե­կա­վար Հայկ Մա­մի­ջա­նյա­նի կո­չը. «Խո­սա­ցե՛ք, պա­րո­նայք սպա­ներ»: Մա­մի­ջա­նյա­նը կոչ ա­րեց գե­նե­րալ­նե­րին չլռել, պատ­մել` ո՞վ է ի­րենց հան­ցա­վոր հրա­ման­ներ տվել, որ հան­գեց­րել են այս­պի­սի ա­ղե­տի: Ան­շուշտ, մենք Հայկ Մա­մի­ջա­նյա­նի պես բա­րե­կիրթ չենք, և սրանք մեզ հա­մար ո՛չ պա­րո­նայք են, ո՛չ էլ ա­ռա­վե­լևս սպա­ներ, այլ վախ­կոտ և փոք­րո­գի կա­րի­ե­րիստ­ներ, ում մնում է ա­սել` ինք­նա­պահ­պան­ման բնազդ չու­նե՞ք, մի՞թե չեք ու­զում ճշմար­տու­թյու­նը պատ­մե­լով փրկել ձեր կյան­քը... Ա­յո՛, կյան­քը, քան­զի պար­զից էլ պարզ է, թե ին­չու Նի­կո­լի պա­սով դհոլ­չի դա­տա­խազն ա­ռա­ջար­կում է վե­րա­կանգ­նել մա­հա­պա­տի­ժը: Զի դա «վնգստա­ցող դա­տա­վոր­նե­րի» առ­կա­յու­թյան պայ­ման­նե­րում դառ­նում է ա­վե­լորդ բան ի­մա­ցող­նե­րի ֆի­զի­կա­կան վե­րաց­ման օ­րի­նա­կան մի­ջոց: Ողջ մնալ չե՞ք ու­զում, ինչ­պես կա­սեր Ա­շո­տյա­նը` «погонистые вы наши»:

Ի դեպ, խո­սե­լով սե­փա­կան կյան­քը փրկե­լու օ­րի­նակ ու­նենք` գե­նե­րալ Մով­սես Հա­կո­բյա­նը, ով ոչ մի­այն բա­ցա­հայ­տեց դա­վա­ճա­նու­թյան ո­րո­շա­կի դրվագ­ներ, այ­լև տե­ղե­կաց­րեց, որ ձայ­նագ­րել է բա­նա­վոր ստա­ցած հրա­ման­նե­րը: Մո­սին սրան­ցից ոչն­չով լա­վը կամ վա­տը չէ, սա­կայն նա ողջ է ու ա­զա­տու­թյան մեջ, իսկ մյուս­նե­րը` թի­րա­խա­վոր­ված ու մա­հա­պատ­ժի սպառ­նա­լի­քի ներ­քո:

Եվ ե­թե խո­սեն, ա­պա մի­այ­նակ չեն մնա: Նա­խան­շան­նե­րը կան: Ար­ցա­խի պա­հես­տա­զո­րի սպա­նե­րի մի­ու­թյու­նը խո­րին վրդով­մունք է հայտ­նում 2020 թվա­կա­նի հոկ­տեմ­բե­րի 27-ին Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի հրա­մա­նա­տար նշա­նակ­ված Մի­քա­յել Ար­զու­մա­նյա­նին կա­լա­նա­վո­րե­լու կա­պակ­ցու­թյամբ. «Հայտ­նի է, որ Ար­ցա­խի հա­մար ծանր ու բարդ ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում է Գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտ Ար­զու­մա­նյա­նը ստանձ­նել բա­նա­կի հրա­մա­նա­տա­րի պաշ­տո­նը, քան­զի նա պա­տաս­խա­նա­տու զո­րահ­րա­մա­նա­տար­նե­րից էր: Հաշ­վի առ­նե­լով նրա ու­նե­ցած փոր­ձը և կյան­քի լա­վա­գույն տա­րի­նե­րի ներդ­րու­մը Ար­ցա­խի բա­նա­կա­շի­նու­թյան մեջ՝ մենք պա­հես­տա­զո­րի սպա­ներս, կոչ ենք ա­նում վե­րա­նա­յել Մի­քա­յել Ար­զու­մա­նյա­նի նկատ­մամբ ընտր­ված՝ ա­նա­զա­տու­թյան մեջ պա­հե­լու հետ կապ­ված խա­փան­ման մի­ջո­ցի նպա­տա­կա­հար­մա­րու­թյու­նը, ինչ­պես նա­և ա­պա­հո­վել օ­րի­նա­կա­նու­թյան և ար­դա­րու­թյան բո­լոր պայ­ման­նե­րը բա­վա­րա­րող օ­բյեկ­տիվ ու բազ­մա­կող­մա­նի նա­խաքն­նու­թյուն»:

Սա դեռ չխո­սա­ցած կար­գա­վի­ճա­կով` ար­դեն տի­րու­թյուն ա­նող­ներ կան: Իսկ խո­սե­լու դեպ­քում դրանք կստվա­րա­նան: Ընդ­դի­մու­թյու­նը, բնա­կա­նա­բար, տեր կկանգ­նի նրանց, ով­քեր կօգ­նեն ջրի ե­րես հա­նել դա­վա­ճա­նու­թյան շղթա­յի բո­լոր օ­ղակ­նե­րը: Նա­և ժո­ղո­վուր­դը տեր կկանգ­նի (երբե՛ք չշփո­թել նի­կո­լա­կան ժե­խա­վուր­դի հետ):

Կա­րե­լի է նա­և վստահ լի­նել` գե­նե­րալ­նե­րին «փու­ռը տա­լուց» հե­տո Նի­կո­լը սկսե­լու է «փու­ռը տալ» նա­և ՔՊ-ական­նե­րին` բո­լո­րին, ինչ­քան կպա­հանջ­վի, մի­այն թե փրկի իր իշ­խա­նու­թյու­նը և դրա­նով իսկ` իր ո­ղոր­մե­լի կյան­քը...

Ո՞ՒՄ Է ՁԵՌՆ­ՏՈՒ ԹԻ­ՐԱ­ԽԱ­ՎՈ­ՐԵԼ ՀՀ ԵՐ­ՐՈՐԴ ՆԱ­ԽԱ­ԳԱ­ՀԻՆ

Օ­դում փո­փո­խու­թյուն­նե­րի շունչ է: Այդ պատ­ճա­ռով եր­կու նոր-հին դեմք ե­րև­ա­ցին աս­պա­րե­զում, ա­ռայժմ թե­րևս հան­րա­յին կար­ծի­քը շո­շա­փե­լու, «հե­տա­խու­զե­լու» փու­լում: Նախ­կին վար­չա­պետ Կա­րեն Կա­րա­պե­տյա­նի հնա­րա­վոր վե­րա­դար­ձը քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն շո­շափ­վում է մա­մու­լում, իսկ հայտ­նի մե­ծա­հա­րուստ Ռու­բեն Վար­դա­նյա­նը հրա­ժար­վել է ՌԴ քա­ղա­քա­ցի­ու­թյու­նից և տե­ղա­փոխ­վել Ար­ցախ: Կա­րա­պե­տյա­նին ան­հա­պաղ սկսե­ցին հայ­հո­յել Սա­քուն­ցի և Բա­բա­ջի պես հա­կա­հի­գի­ե­նիկ կեր­պար­նե­րը, իսկ Վար­դա­նյա­նի շուրջ հյուս­վե­ցին կոնս­պի­րո­լո­գի­ա­կան վար­կած­ներ` մե­կը մյու­սին հա­կա­սող:

Դա «ծանր­քա­շա­յին­նե­րի» մա­սով, ով­քեր ի­րենց ծանր են պա­հում: Իսկ տա­րա­տե­սակ մանր-մունր­նե­րը փոր­ձում են քա­ղա­քա­կան դաշ­տում ինք­նա­հաս­տատ­վել` տիտ­ղո­սա­յին ընդ­դի­մու­թյան վրա կեղտ թա­փե­լով: Հատ­կա­պես թի­րա­խա­վո­րում են ՀՀԿ-ին և եր­րորդ նա­խա­գա­հին: Իսկ թե ին­չու է այդ­պես` վեր­լու­ծենք ընդ­դի­մու­թյան ծրագ­րե­րը: Սեպ­տեմ­բե­րի 2-ի հան­րա­հա­վա­քի հիմ­նա­կան բա­նա­խոս­նե­րը` Իշ­խան Սա­ղա­թե­լյա­նը և Հայկ Մա­մի­ջա­նյա­նը մատ­նան­շե­ցին հրա­ժա­րա­կա­նի և իմ­պիչ­մեն­թի սցե­նար­նե­րը, ո­րոնք եր­կուսն էլ պա­հան­ջում են զանգ­վա­ծա­յին ժո­ղովր­դա­կան ճնշում: Ի­մպիչ­մեն­թի հա­մար հար­կա­վոր է ՔՊ-ից տա­նել շուրջ 20 քվե, ին­չը հնա­րա­վոր է մի­այն շատ ծանր ճնշում­նե­րով:

Այն պայ­ման­նե­րում, երբ կա­պի­տու­լյան­տը սկսեց խեղ­ճուկ­րակ Գի­քո­րի դեմք ըն­դու­նե­լով «փու­ռը տալ» յու­րա­յին­նե­րին, ա­վե­լա­նում է հա­վա­նա­կա­նու­թյու­նը, որ ո­րոշ ՔՊ-ական­ներ սե­փա­կան վի­ճա­կը թե­թև­աց­նե­լու նպա­տա­կով սկսեն «ճիշտ պա­հին» Նի­կո­լին դա­վա­ճա­նե­լը: Դա նա­և բարձ­րաց­նում է հա­վա­նա­կա­նու­թյու­նը, որ հնա­րա­վոր կլի­նի Նի­կո­լին թույլ չտալ սան­ձա­զեր­ծել քա­ղա­քա­ցի­ա­կան պա­տե­րազմ:

Ընդ­դի­մու­թյու­նը, բնա­կա­նա­բար, Նի­կո­լի պաշ­տո­նան­կու­թյուն նա­խա­ձեռ­նե­լիս պի­տի ա­ռա­ջադ­րի վար­չա­պե­տի իր թեկ­նա­ծո­ւին: Ու թե­և բազ­միցս աս­վել է, և վեր­ջին «լայ­վում» էլ Ար­մեն Ա­շո­տյա­նը դա կրկնեց, որ Սերժ Սարգ­սյա­նը վար­չա­պե­տու­թյան չի հա­վակ­նում, սա­կայն նման է, որ այդ գոր­ծըն­թա­ցում ընդ­դի­մու­թյան ա­ռա­ջա­վոր և ար­դյու­նա­վետ ջո­կա­տի` ՀՀԿ-ի ազ­դե­ցու­թյու­նը ո­մանք (ներ­սում և դրսում) ու­զում են նվա­զեց­նել: Թե ով­քեր և ին­չու են թի­րա­խա­վո­րել ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գա­հին` ՀՀԿ փոխ­նա­խա­գա­հը ներ­կա­յաց­րեց իր ու­ղիղ ե­թե­րում, ին­չը ամ­փոփ կտանք կե­տե­րով.

— Ին­չու՞ է կրկին օ­րա­կարգ նետ­վել վնա­սա­կար, վտան­գա­վոր թե­զը ՝ «սաղ Սերժն է մե­ղա­վոր», «Սերժ Սարգ­սյանն է բե­րել Նի­կո­լին» և ում է դա ձեռն­տու:

• ՀՀԿ-ին կամ եր­րորդ նա­խա­գա­հին մե­ղադ­րե­լը բա­ցար­ձակ պա­տա­հա­կա­նու­թյուն չեն, դրանք տե­ղի են ու­նե­նում այ­սօր­վա քա­ղա­քա­կան տրա­մա­բա­նու­թյամբ, այ­սօր­վա և վաղ­վա մեր պայ­քա­րի գե­րա­կա­յու­թյուն­նե­րի հա­մա­տեքս­տում:

• Ընդ­դի­մու­թյան ներ­սում՝ ի­րա­կան, թե՝ ներդ­րած, տե­ղի ու­նե­ցող քննար­կում­նե­րին, դիս­կուր­սին թուրքն ու թուր­քին սպա­սար­կող Նի­կո­լը հե­տև­ում և ու­րա­խա­նում են:

• Մեկ «Սաս­նա Ծռեր» ա­հա­բեկ­չա­կան համ­բավ ու­նե­ցող խմբա­վո­րումն է այդ­պես ա­նում, մեկ ՝ ընդ­դի­մա­դիր դաշ­տում հայտն­ված «գա­ճաճ», երկ­դի­մի, կեղծ ո­րոշ գոր­ծիչ­ներ, ո­րոն­ցից շա­տե­րը 2018-ին Նի­կո­լին են սա­տա­րել, հրճվել իշ­խա­նա­փո­խու­թյամբ:

• Բո­լորս շատ լավ հի­շում ենք, ինչ է ե­ղել 2018-ին:

• Ա­մե­նա­կեղ­տոտ բա­նը, որ ու­զում են ա­նել՝ պատ­մու­թյուն վե­րա­շա­րադ­րել, մաք­րել ի­րենց վրա­յից կեղ­տե­րը, նո­րից դրսում գտնել մե­ղա­վոր­ներ:

• ՀՀԿ-ին և Սերժ Սարգ­սյա­նին մե­ղա­վոր դարձ­նե­լը հեշտ տար­բե­րակ չի, քա­նի ես և իմ ըն­կեր­նե­րը կանք, իսկ մենք ա­կա­նա­տեսն ենք ա­մե­նի, չփոր­ձեք հան­կարծ ձեր ար­կա­ծախն­դիր ձեռ­քե­րով վե­րա­շա­րադ­րել պատ­մու­թյու­նը, ո­րը դուք եք Նի­կո­լի հետ կեր­տել:

Ինչ վե­րա­բե­րում է ՀՀԿ-դիր­քո­րոշ­մա­նը և մար­տա­վա­րու­թյանն այս փու­լում, ա­պա ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գա­հը դա բա­նա­ձև­ել է Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյան 31-ամյա­կի իր ու­ղեր­ձում. «Քա­նի դեռ թշնա­մու ա­ռաջ տան դռնե­րը լայն ժպի­տով բա­ցող կեղծ խա­ղա­ղա­սեր­ներն են Հա­յաս­տա­նում ու Ար­ցա­խում մի ողջ ժո­ղովր­դի ա­նու­նից և այդ նույն ժո­ղովր­դի թի­կուն­քում ո­րո­շում­ներ կա­յաց­նում, բա­նակ­ցու­թյուն­ներ վա­րում ու եր­կիր ներ­կա­յաց­նում, Ար­ցա­խի և նրա անվ­տան­գու­թյան եր­բեմ­նի ե­րաշ­խա­վոր Հա­յաս­տա­նի հա­մար վտանգ­ներն օ­րե­ցօր ա­վե­լի մտա­հո­գիչ չա­փե­րի են հաս­նե­լու: Պե­տա­կա­նա­քանդ և ազ­գա­կոր­ծան կա­ռա­վա­րիչ­նե­րին օր ա­ռաջ հե­ռաց­նե­լը մի­այն կա­րող է այս օր­հա­սա­կան վի­ճա­կից եր­կի­րը դուրս բե­րե­լու, ար­ժա­նա­պա­տիվ բա­նակ­ցու­թյուն­ներ վա­րե­լու, գոր­ծըն­կեր­նե­րի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը կար­գա­վո­րե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն տալ: Այս պարզ ճշմար­տու­թյու­նը չհաս­կա­նա­լը կա­րող է կոր­ծա­նա­նար լի­նել և՛ Ար­ցա­խի, և՛ Հա­յաս­տա­նի հան­րա­պե­տու­թյուն­նե­րի հա­մար: Ես, մեր քա­ղա­քա­կան թի­մը, հա­մա­խոհ­ներն ու ա­ջա­կից­ներն այս գի­տակ­ցու­մով ենք պայ­քա­րել և այ­սու­հետ ևս պայ­քա­րե­լու ենք ար­տա­քին ու ներ­քին թշնա­մու դեմ»:

Իսկ ար­տա­քին թշնա­մու հետ գոր­ծակ­ցած ներ­քին թշնա­մուց ա­զատ­վե­լու քիչ ժա­մա­նակ է մնա­ցել: Նո­յեմ­բե­րին դրանք ծրագ­րել են ստո­րագ­րել Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի վերջ­նա­կան և անշր­ջե­լի կա­պի­տու­լյա­ցի­ան:

 ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԵՍ ԳԱ­ԼԱ­ՋՅԱՆ