Սոցիալական պետություն ՔՊ-ականների համար

Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության մեջ  նշված է, թե իբր այն սոցիալական պետություն է: Սակայն շատ-շատերի համար, այսինքն` շարքային ժողովրդի համար Հայաստանը ո՛չ սոցիալական է, ո՛չ էլ պետություն: Դրա փոխարեն ՔՊ-ականները Հայաստանի Հանրապետությունից քամում են իրենց համար բոլոր տիպի սոցիալական  բարիքները` է՛լ բարձր աշխատավարձներ, է՛լ պարգեւատրումներ, է՛լ պետության հաշվին գործուղումներ, է՛լ բիզնեսներ եւ այլն, եւ այլն:

Այդ ոչ սոցիալական պետության մեջ  աբսուրդի թատրոն եւ անառիկ բերդ է դարձել հաշմանդամության կարգը տվող հանձնաժողովը: Հաշմանդամության կարգ ստանալը դարձել է անհավանական մի բան: Իսկ կարգ ստացածներն էլ  պետք է անընդհատ ապացուցեն, որ շարունակում են մնալ հաշմանդամ:

Հինգ ամիս առաջ Յուրի Դավիդովը ստացել է ծանր ինսուլտ, կորցրել գիտակցությունը  եւ այդ վիճակով շտապօգնությամբ տեղափոխվել է հիվանդանոց: Շուրջ երկու ամիս  նա անշարժ պարկած է եղել հիվանդանոցում եւ յուրաքանչյուր օր դրա դիմաց հարազատները վճարել են 25 հազար դրամ: Այնուհետեւ  Յ. Դավիդովին տեղափոխել են տուն, որտեղ նրան խնամում է քույրը` Էլլա Դավիդովան: Վերջինս շտապ կարգով  վերադարձել է արտասահմանից, քանի որ այլ խնամող անշարժ պարկած  Յ. Դավիդովը չունի, միայնակ է:

 Ի սկզբանե Էլլա Դավիդովան դիմեց սոցապ բաժին  նախապես հավաքելով բազմաթիվ եւ բազմապիսի տեղեկանքներ եւ այլ փաստաթղթեր, որպեսզի  անշարժ պարկած եղբոր համար ձեւակերպի հաշմանդամություն: Այդպիսի ծանր հիվանդների համար սահմանված է հաշմանդամության առաջին կարգ: Սակայն արդեն  հինգ ամիս է, ինչ  կարգը չի տրվում: Դիմումից երեք ամիս անց  երկու անհայտ անձ  այցելեցին  Յուրի Դավիդովի բնակարան ասելով, որ նրանք սոցապից են: Հատկանշական է, որ այդ երկուսը ո՛չ փաստաթուղթ ներկայացրեցին, ո՛չ էլ անգամ ներկայացան, թե ովքեր են: Բնակարանում մնացին երեք-չորս րոպե ու ասելով, թե «սպասեք» անհետացան: Արդեն երկու ամիս է ինչ այդ այցից հետո  Յուրի Դավիդովը եւ իրեն խնամող քույրը` Էլլան սպասում են, սակայն այդպես էլ պարզ չէ ինչին: Սոցապ բաժնում, որտեղ, ի դեպ, Էլլային դիմավորել են շատ բարեհամբյուր ասում են, որ այլեւս իրենցից ոչ մի բան կապված չէ: Նախարարության թեժ գիծը որեւէ պարզաբանում նույնպես չի մտցնում հարցի մեջ:

«Յուրի Դավիդովին ահնրաժեշտ է ստացիոնար բուժում,- ասում է իր քույրը,- սակայն  մենք ի վիճակի չենք ամեն օր 25 հազար դրամ վճարել: Եթե լիներ օրենքով եղբորս հասնող հաշմանդամության կարգը, ապա բուժումը հիվանդանոցում կլիներ մեզ համար հասանելի: Սակայն այսպես չգիտենք ինչ անել, ինչքան սպասել եւ ում»:

Իսկ գուցե  այն երկու հոգին, որ մնացին անհայտ ու խորհրդավոր կերպով հեռացան գուցե  րանց պետք էր ինչ-որ մի գումար խոստանալ եւ այդ դեպքում գուցե գործը շատ ավելի արագ առաջ կգնար եւ հինգ ամիս անկողնում գամված հաշմանդամը, ի վերջո, կստանար իրեն հասանելիք հաշմանդամության կարգը եւ ապա` իրեն նախատեսված բուժօգնությունը:

Ի դեպ,  սա միակ դեպքը չէ, որին մենք տեղեկանում ենք  ծայրահեղ ծանր վիճակում հայտնված միայնակ թոշակառուների պարագայում, որոնց սոցապը  չի տալիս իրենց հասանելիք հաշմանդամության կարգը: Ոմանք ասում են, որ առանց կաշառքի գործը առաջ չի կարող գանլ, ոմանք նշում են , թե կա Նիկոլի անձնական հանձնարարականը խնայել պետական բյուջեի միջոցները հաշմանդամների հաշվին, քանի որ ՔՊ-ականների  պարգեւատրումները ու գործուղումները արդեն գեևրազանցել են բոլոր նախատեսված չափերը: Հուսով ենք, որ սոցապ նախարարությունը, այնուամենայնիվ, կբացատրի, թե որն է պատճառը, որ Հայաստանում  հաշմանդամները չեն կարողանում ստանալ իրենց հասանելիք հաշմանդամության  կարգը:

Ա. Հովհաննիսյան

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝