24-ում գերեւվարվեց, 27-ում վերադարձավ տուն իմ բալեն.Երեք տարվա գերության ճիրաններից այն կողմ

«24-ում գերեւվարվեց 27-ում վերադարձավ տուն իմ բալեն», այսպես սկսվեց մեր զրույց դեկտեմբերի 13-ին Հայաստան վերադարձած շիրակցի 26 գերիներից մեկի` Դ. Ս.-ի մայրիկի` տիկին Հայաստանի հետ զրույցը, ում ուրախությանը չափ ու սահման չկար.

-Երկրորդ անգամ ասես երեխա լույս աշխարհ բերած լինեմ, տղաս վերածնվեց 27 տարեկանում: Այն ցավը ինչի միջով անցել եմ մի վարկյանում անցավ բալիս գրկելու պահին: Փառք Աստծո շատ լավ է իրեն զգում, անկեղծ չեմ փորձում նրան ավելորդ հարցեր տալ, հիմա միակ բանը, որ ուզում եմ, անընդհատ նրան գրկելն է: Էրեխուս աչքերում ամենաշատը կարոտն է դրոշմված, ամենաշատը քրոջ երեխաներին է կարոտել տղաս: Արդեն երեք տարի է Նոր տարի չէի նշում, էս տարվանից սկսած նորից սա տոները նշելու եմ, ես շնորհակալ եմ երկրիս ղեկավարի, ԱԱԾ-ին, Կարմիր Խաչին, մեր համայնքի ղեկավարին, որ այս երեք դժոխային տարիների ընթացքում չթողեցին, որ հույսներս կտրի, որ մեր բալեքին ողջ-առողջ հասցրեցին մեզ` ծնողներիս: 

Թե ինչո՞վ էր լցնում օրը գերության մեջ որդին, մայրը հպարտությամբ է պատմում.

-Գիրք կարդալով, Կարմիր խաչը կարողացել ապահովվել նրան հայկական գրքերով, երբ զանգում էր ամեն անգամ մի նոր գրքի ավարտի մասին էր պատմում: Երեք տարում չորս հարյուր գիրք է կարդացել, ասում է ամեն մի գիրք ավարտելիս` հավատում էր, որ հաջորդ գրքի վերջին էջը կընթերցի հայրենիքում: 

Հիշեցնենք, որ Դ.Ս.-ն Խծաբերդից գերեվարված մեր տղաներից է, ով պատերազմի օրերին, որպես հայրենասեր տղա առանց դույզն-ինչ մտորելու մեկնել էր առաջնագիծ, վստահ լինելով, որ թեկուզ մի զինվորը ունակ է շրջել պատերազմի ընթացքը:

ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆ