«Ո՞ւմ տունը քանդեն, ստեղծագործական աշխարհը տակնուվրա անեն սրտային հիվանդ չդառնա». ԱՆԴՐԱՆԻԿ ՍԱՐԿԱՎԱԳ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

«Ո՞ՒՄ ՏՈՒ­ՆԸ ՔԱՆ­ԴԵՆ, ՍՏԵՂ­ԾԱ­ԳՈՐ­ԾԱ­ԿԱՆ ԱՇ­ԽԱՐ­ՀԸ ՏԱԿ­ՆՈՒՎ­ՐԱ Ա­ՆԵՆ, ՍՐՏԱ­ՅԻՆ ՀԻ­ՎԱՆԴ ՉԴԱՌ­ՆԱ»

«Սա­սուն» ազ­գագ­րա­կան եր­գի-պա­րի հա­մույ­թի ղե­կա­վար, «Գա­թա բենդ»-ի հա­մա­հիմ­նա­դիր ԱՆԴ­ՐԱ­ՆԻԿ սար­կա­վագ ՄԱ­ՆՈՒ­ԿՅԱ­ՆԸ, չդի­մա­նա­լով այն վե­րա­բեր­մուն­քին, ո­րին ար­ժա­նա­ցել է՝ ա­ռող­ջա­կան խնդիր­նե­րով տե­ղա­փոխ­վել է հի­վան­դա­նոց: Թե ի՞նչն է պատ­ճառ դար­ձել ա­ռող­ջու­թյան վատ­թա­րաց­ման, «Իրա­վուն­քը» պար­զել է նրա­նից:

— Պա­րոն Մա­նու­կյան, հի­մա ինչ­պե՞ս եք Ձեզ զգում:

— Հի­վան­դա­նո­ցում վի­րա­հա­տու­թյուն ա­րե­ցին, հե­տո՝ սրտի հետ կապ­ված խնդիր­ներ ու­նեմ:

— Ո՞րն է պատ­ճա­ռը, որ սրտի հետ կապ­ված խնդիր­ներ են ա­ռա­ջա­ցել:

— Ա­մեն օր սթրես եմ տա­նում: Ո՞ւմ տու­նը քան­դեն, ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան աշ­խար­հը տակ­նուվ­րա ա­նեն, հան­գիստ կնստի: Ազ­գա­յի­նի մեջ լի­նե­լով եւ աշ­խար­հին մեր մշա­կույ­թը ներ­կա­յաց­նե­լով՝ այ­սօր ես ան­տես­ված եմ: Տունս քան­դում են: Օ­րեն­քով, է­թի­կա­յի նոր­մե­րով բե­րե­ցինք, դրե­ցինք ի­րենց ա­ռաջ: Ան­զեն աչ­քով էլ կա­րե­լի է տես­նել այն խախ­տում­նե­րը, որ ար­վում են ի­րենց կող­մից:

— Բայց այդ շի­նա­րա­րու­թյու­նը, ո­րի դեմ տե­ւա­կան ժա­մա­նակ է պայ­քա­րում եք, դեռ շա­րու­նակ­վո՞ւմ է:

— Ա­յո, շա­րու­նակ­վում է: Նոր այս մի շա­բա­թը դա­տա­րա­նի ո­րո­շու­մով դա­դա­րեց­վեց, բայց է­լի հույս չու­նեմ, ո­րով­հե­տեւ ի­րենք ի­րենց փո­ղերն են ներ­կա­յաց­նում: Ես օ­րեն­քից եմ խո­սում, ի­րենք ա­սում են, որ բան­կից փող են վերց­րել, բան­վոր են վար­ձում, հարկ են տա­լիս: Իսկ դա իմ ի՞նչ գործն է: Ես ի՞նչ մե­ղա­վոր եմ, որ դու բան­կից փող ես վերց­րել: Նախ ա­րի հաս­կա­նանք` դու բա­րո­յա­կան օ­րենք­ներդ պա­հե՞լ ես: Վերց­րել ես, քո ա­սե­լով կա­ռու­ցում, բա­րե­լա­վում ես` լավ ես ա­նում, բայց եր­կիրն ու­նի օ­րենք, կարգ, ձեւ: Նախ դա սխալ նա­խա­գիծ է: Եվ դա փաս­տում է ՀՀ քա­ղա­քա­շի­նու­թյան, տեխ­նի­կա­կան եւ հրդե­հա­յին անվ­տան­գու­թյան տես­չա­կան մար­մի­նը: Ե­րեք տա­րի ա­ռաջ դեռ շի­նա­րա­րու­թյուն չէր սկսվել, աս­վել է` մի՜ ա­րա այդ գոր­ծը: Այ­սօր ա­ռա­վել եւս նույն այդ տես­չա­կան մար­մի­նը փոր­ձաքն­նու­թյուն անց­կաց­րեց՝ այն էլ վար­չա­պե­տի վե­րահս­կո­ղու­թյան ծա­ռա­յու­թյան կող­մից, ու չորս ա­միս փոր­ձաքն­նու­թյուն ա­նե­լուց հե­տո՝ եզ­րա­կա­ցու­թյան ե­կավ, որ բո­լոր խախ­տում­նե­րով զավ­թում են իմ հո­ղը, փա­կում են իմ լույ­սը, տունս վթա­րա­յին է` քան­դել են եւ իմ տան մեջ սյու­ներ են դրել: Հե­տո ի­րենք մի ՍՊԸ ու­նեն, ո­րը կոչ­վում է «Լա­վո», փոր­ձել են խախ­տում­նե­րով եզ­րա­կա­ցու­թյուն ստա­նալ: Հե­տո երբ պարզ­վեց նրանց խախ­տում­նե­րը, որ­պես­զի «Լա­վո» ՍՊԸ-ն չլու­ծար­վի, այն­տեղ մի Մա­նու­կյան Ար­մեն կա, ո­րը շի­նա­րար­նե­րի կող­մից լի­ա­զոր­ված անձ է, այդ ա­մե­նը վերց­րեց իր վրա, թե իբ­րեւ ինքն է սխալ ա­րել, ու դրա­նով սահ­մա­նա­փա­կե­ցին: Նույնը թե 30 հո­գի գնան հան­ցա­գոր­ծու­թյան, մե­կը վերց­նի հան­ցանքն իր վրա, ու ինքն էլ դատ­վի:

— Հի­մա Ձեր հի­վան­դու­թյան` սրտի խնդիր­նե­րը, որ ա­ռա­ջա­ցել են ի­րենց նման պահ­ված­քի պատ­ճա­ռով, այդ բա­րո­յա­կան վնասն ո՞վ է փոխ­հա­տու­ցե­լու:

— Ոչ մեկ… Սա է դար­ձել եր­կի­րը: Սրտա­յին հի­վանդ եմ դար­ձել այդ շի­նա­րա­րու­թյան պատ­ճա­ռով: Բո­լորն էլ գի­տեն՝ վար­չա­պետն էլ է այդ գոր­ծից տե­ղյակ, կա­ռա­վա­րու­թյան աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն էլ, պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Սու­րեն Պա­պի­կյանն էլ, ԱԺ նա­խա­գահ Ա­լեն Սի­մո­նյանն էլ: Քննի­չը, երբ գնա­ցել է քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նից առգ­րավ­ել եւ բե­րել է այդ նյու­թերը, այդ ժա­մա­նակ վա­խից ան­մի­ջա­պես քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նից տե­ղյակ են պա­հել քննի­չին, թե տվյալ փա­թե­թի մեջ ինչ խախ­տում­ներ կան: Ու մինչ օրս քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը քրե­ա­կա­նին պա­տաս­խան չի տա­լիս: Քա­ղա­քա­շի­նու­թյան, տեխ­նի­կա­կան եւ հրդե­հա­յին անվ­տան­գու­թյան տես­չա­կան մար­մինն այդ խախ­տում­նե­րի հա­մար գործն ու­ղար­կել է դա­տա­խա­զու­թյուն, ու մինչ օրս ոչ մի լու­ծում չկա: Դա­տա­խա­զու­թյու­նը ոչ մի բան չի ա­նում: Ե­թե պե­տա­կան տես­չա­կան մար­մի­նը ձայն չու­նի, եւ  քա­ղա­քա­պե­տա­րանն է այս ա­մե­նի լու­ծում տվո­ղը, ի­մաս­տը ո՞րն է նման կա­ռույց­նե­րի գոր­ծու­նե­ու­թյան, թող քա­ղա­քա­պե­տա­րանն էլ ո­րո­շում­ներ կա­յաց­նի:

ՆՈՒ­ՆԵ ԶԱ­ՔԱ­ՐՅԱՆ