Գրքի Երեւանյան միջազգային փառատոնի պաստառը՝ կարծես, Նիկոլենց տան պատը լինի

Օրեր անց մեկնարկող Գրքի Երեւանյան միջազգային փառատոնի պաստառը՝ կարծես, Նիկոլ Փաշինյանենց հին տան պատը լինի: Անդրադառնալով պաստառի «բովանդակությանը»՝ գրող, հրապարակախոս ԱԼԼԱ ՀԱԿՈԲՅԱՆՆ ընդգծել է. «Եթե առաջին հայացքից նրբաճաշակ անցորդին սա թվում է պարզապես գռեհկություն եւ ճաշակի բացակայություն, ապա նա չարաչար սխալվում է՝ սա հատուկ տեխնոլոգիա է, որը կոչվում է soft power` այսինքն փափուկ ուժ: Պարզապես նման պաստառներով կամ փողոցում քայլող մարդկանց տեսքով ձեզ վարժեցնում են այդ պատկերներին, որպեսզի ձեր ենթագիտակցությունը այլեւս չընդվզի այդ գառշանքների դեմ: Ավելին, կամաց-կամաց՝ ամենօրյա ռեժիմով ձեզ վարժվեցնելով, աննկատ կհասնեն իրենց նպատակին եւ մի օր էլ ինքներդ չեք զգա, թե ինչպես հանգիստ ու անտարբեր եք անցնում նման գռեհկությունների կողքով... Իսկ անտարբերությունն ամենաքայքայիչ բանն է բնության մեջ, որի մի մասն էլ մարդն է... Մարդը, ով՝ ի տարբերություն անասունների, ոչ միայն օժտվա՛ծ է մտածելու կարողություններով, այլ նաեւ պարտավո՛ր է աշխատացնել այդ կարողությունները... Երեւանյան մետրոի կայարաններում փակցրած այս «գովազդ»-ները, թե ում հաշվին են արված՝ տեղյակ չեմ, սակայն որ բոլորիս ուզում են դեգրադացնել նման ռեկլամներով՝ դա անհերքելի է... Եվ ուշադրություն դարձրեք, այս ամենի տակ՝ ավելի մեծ տառերով, քան մյուս 6 կազմակերպությունների անվանումները, գրված է. «Գ. Սունդուկյանի անվան ԱԶԳԱՅԻՆ ակադեմիական թատրոն»: Այ, այսպես իջեցնում են ո՛չ միայն հանրության ճաշակը, այլեւ ԱԿԱԴԵՄԻԱԿԱՆ թատրոնի նշաձողը...»: