Խելացի մարդը միշտ մտածված է նեղացնում

Խելացի ու դաստիարակված մարդը միշտ մտածված է նեղացնում: Նույնիսկ, եթե դրանից հետո հոգոց է հանում, ձեռքերն է տարուբերում, ներողություն է խնդրում՝ տհաճ, բայց իբր պատահական խոսքի համար: Պետք չէ հավատալ: Խելացին հատուկ է դա անում:

Ասում է այն, ինչ պետք չէ ասել, անում է այն, ինչը ձեզ ցավեցնում է: Քննադատում է, նեղացնում է կամ պարզապես մոռանում է ձեր մասին: Կարող է թունոտ, խոցող ակնարկ անել կամ փոխանցել այն տհաճ պատմությունները, որ ձեր մասին պատմում են:

Խելացի ու դաստիարակված մարդը գերազանց գիտի, թե ինչ անել չի կարելի: Եվ եթե դա անում է, ապա մտածված է անում:

Ներողությունները, անշուշտ, պետք է ընդունել, եթե դրանք լինեն, իհարկե: Եվ ձեզ նեղացրած մարդուն հանդիպելիս պետք է բարևել: Չէ՞ որ մենք դաստիարակված ենք: Բայց ջերմ հարաբերություններին, ցավոք, վերջ է տրվում, և դա նորմալ է: Այդպես պետք է լինի, որովհետև մենք խելացի ենք ու ամեն ինչ գերազանց հասկանում ենք: