Պարզ է, որ Նիկոլը հենց այնպես չի գնալու. Վահագն Չախալյան

Ազատագրական շարժումը շարունակում է ստորագրահավաքը, որին միացողները հայտարարում են, որ չեն արտոնում Հայաստանի ներկա իշխանությանը արցախցիների անունից բանակցել թուրք-ադրբեջանական կողմի հետ եւ պահանջում են Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը: «Իրավունքի» հետ զրույցում Ազգային արժեքների պաշտպանության «ԿԱՄՔ» հասարակական նախաձեռնության հիմնադիր ՎԱՀԱԳՆ ՉԱԽԱԼՅԱՆՆ ասաց, որ տասնյակ հազարավոր քաղաքացիներ, այդ թվում` հասարակական, քաղաքական գործիչներ, մտավորականներ, մշակութային գործիչներ արդեն իսկ միացել են ստորագրահավաքին:

– Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով` ընդդիմությունն անցել է փողոցում ապակենտրոն պայքարի: Ըստ Ձեզ, որքանո՞վ է այն արդյունավետ, եւ արդյոք ստեղծված իրավիճակի լուծումը նստացույցերն ու ակցիաներն են:

– Վստահ եմ` ապակենտրոն պայքարն արդյունավետ է, անշուշտ, եթե ավելի վճռական լինենք եւ ավելի համառ: Պարզ է, որ Նիկոլը հենց այնպես չի գնալու, ուստի` Ազատագրական շարժումը ողջունել է ե՛ւ նստացույց, ե՛ւ ակցիաներ իրականացնողներին: Ինչպես գիտեք, առաջինը «Սեւ հովազի» տղաները սկսեցին Ազատության հրապարակում նստացույց իրականացնել, որից հետո միացան մյուսները: Ըստ իս, լավ կլիներ, որ մնացածն էլ մի շարք այլ տեղերում ակցիաներ ու նստացույցեր իրականացնեին: Չէ՞ որ Նիկոլը հիմնականում իր իշխանությունը պահում է ոստիկանական ուժերով, եւ ապակենտրոն պայքարի միտքն այն է, որպեսզի այդ ուժերը ջլատվեն: Հավատացեք, ինչքան պայքարի օջախները շատանան քաղաքում եւ մարզերում, այնքան ոստիկանական ուժերը կջլատվեն, եւ Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականին հասնելու շանսերը կմեծանան:

– «Հայրենիք» կուսակցության նախագահ, պատգամավոր Արթուր Վանեցյանն ասում է, որ իրենք դուրս չեն եկել փողոց` պահանջելու բացառապես իշխանափոխություն, այլ իրենց նպատակը Արցախն է ու անվտանգությունը: Այս դեպքում` ի՞նչ այլընտրանք է առաջարկվում` հանուն Արցախի: 

– Այսինքն` Արթուր Վանեցյանն ասում է, որ տուն չի գնալու` մինչեւ Հայաստանի Հանրապետությունն Արցախի անկախությունը չճանաչի՞: Այդքան ժամանակ նստելո՞ւ է Ազատության հրապարակում: Ճիշտն ասած, չգիտեմ, թե պարոն Վանեցյանի  մոտեցումը որն է, բայց նկատեցի, որ նա չի ասել, թե մինչեւ երբ տուն չի գնալու: Ամեն դեպքում, մենք  երկրի շուրջ ծավալվող այս չարիքի բուն պատճառը համարում ենք անձամբ Նիկոլ Փաշինյանին եւ նրա իշխանությանը: Սուտ է մտածել, թե իր օրոք այս ամենը այլ ընթացք դեռ կարող է ունենալ: Մեր կորուստների, նահանջի, նվաստացումների ընթացքը շարունակվելու է, քանի դեռ նա իշխանության է: Անշուշտ, իր հրաժարականն ինքնանպատակ չէ, պարզ է, որ մենք այլ նպատակներ ունենք` վերջապես փրկել Հայաստանի պետականությունը եւ Արցախը: «Կամքը» դեռ 2020 թվականի հուլիսի 1-ից պահանջել է Նիկոլի հրաժարականը, բայց պատերազմի ժամանակ հենց առաջին օրն էլ կամավորագրվեցի եւ գնացի ճակատ, որովհետեւ չէի մտածում, թե նրա հրամանատարությամբ հաղթել հնարավոր չէ: Ասում էի` ոչինչ, թույլ ղեկավարով, բայց հնարավոր է հաղթել, սակայն ռազմի դաշտում տեսա, թե ինչ է կատարվում: Հավատացեք, իր ղեկավարությամբ մի մարզադաշտ սարքել էլ հնարավոր չէ:

«ԱՅՍՕՐ ԹԱԼԱՆՆ ԱՎԵԼԻ ՇԱՏ Է, ՔԱՆ ԵՐԲԵՎԻՑԵ ԵՂԵԼ Է ՀՀ-ՈՒՄ»

– Բայց 2018-ին նրանք եկան իշխանության` քննադատելով նախկին իշխանություններին,  թե երկիրը հենց նրանք են քանդել ու թալանել…

–  Թող ցույց տան, թե ինչ են իրենք արել` բացի մանիպուլացնելուց ժողովրդին եւ հավերժ նախկինների թալանի մասին խոսելուց: Ոչինչ չեն կարողացել անել, Նիկոլ Փաշինյանն անգամ իր կողքի թալանչիների ձեռքը չի կարողանում բռնել: Այսօր թալանն ավելի շատ է, քան երբեւիցե եղել է Հայաստանի Հանրապետությունում: Նա անգամ այդ թալանի դեմը չի կարողանում առնել, ուր մնաց, ասենք, 30 տարի առաջվա` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության ժամանակ թալանվածը հետ բերելու ուղղությամբ քայլեր իրականացնի:

– Այսօր ընդդիմության փողոցային պայքարի միջոցառումներին շտապում են «ներկա գրվել» նաեւ նիկոլական ապարատի նախկին պաշտոնյաները, այդ թվում` օրինակ, ԱԳ նախկին նախարար Արա Այվազյանը: Սա նշանակում է, որ խորտակվող նավը փորձում են լքել ով կարո՞ղ է, թե՞, պարզապես, թացն ու չորն էլի խառնվելու է իրար:

– Չգիտեմ, թե իրենց մասնակցության մոտիվացիան որն է, բայց, անշուշտ, ոմանք խորտակվող նավից են փախնում, ոմանք հնարավոր իշխանափոխության ժամանակ աթոռ ստանալու համար են վազում, ոմանք էլ գալիս են` իրենց արած մեղքերի թողությունն, այսպես ասած, ստանալու: Միգուցե պայքարը Նիկոլի դեմ մեղմացուցիչ հանգամանք լինի, բայց սա չի նշանակում, որ նրանք, ովքեր մեղսակից են այս ամենի համար, պետք է պատասխանատվությունից խուսափեն: Էլի եմ ասում` միգուցե մեղմացուցիչ հանգամանք դիտարկվի, որ Արցախը հանձնելու պրոցեսին մասնակից դառնալուց հետո մեղքերի թողություն են արել, փորձել են ընդհանուր պայքարի ջրաղացին մի փոքր ջուր լցնել: Բայց սա չի նշանակում, որ Արա Այվազյանին պետք է մոռանանք, թե ով է եղել, կամ մնացածին, թե ով ինչ պաշտոններ է զբաղեցրել, Փաշինյան-Ալիեւ ժողովրդի թիկունքի հետեւում հակահայկական, ապազգային, հակապետական բանակցություններում ինչ դերակատարություն է ունեցել: 

«ՀԱՎԱՏԱՑԵՔ, ԵԹԵ ԷՐԴՈՂԱՆՆ ԷԼ ԳԱ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ, ԻՐԵՆՔ ՆՐԱՆ ԵՆ ՄՈՒԾՎԵԼՈՒ»

– Այսօր ի՞նչն է պակասում ընդդիմության պայքարին, որպեսզի լայն զանգվածները դուրս գան փողոց: Մտավախություն չունե՞ք, որ օրեր անց այս ամենը կմարի, եւ պայքարողները կվերադառնան իրենց տները, իսկ պատգամավորները` խորհրդարան:

– Չգիտեմ` ով է վերադառանալու իրենց տները, ով` ոչ, մենք չենք վերադառնալու` մինչեւ մեր առջեւ դրված խնդիրը չլուծենք: Ինչպես գիտեք, 4 տարի է մենք փողոցում ենք եւ պայքարում ենք: Մի քիչ ռեսուրսի խնդիր ունենք, բայց ընթացքում, վստահ եմ` գիտակից քաղաքացիների մասնակցությամբ եւ աջակցությամբ այդ խոչընդոտն էլ կհաղթահարենք: Ասեմ ձեզ, որ ոչ մի օլիգարխի, անգամ միջին բիզնես ունեցողների վրա, թեկուզ ընդդիմադիր ձեւացող, հույս չենք դրել, որովհետեւ այսօր, ցավոք, հայկական կապիտալ գոյություն չունի: Մեր օլիգարխներն ու բիզնեսմենները հայրենիք չունեն, իրենց համար բացարձակապես մեկ է, թե իրենք իրենց բիզնեսները որտեղ կանեն: Սա նրանք ապացուցում են ամեն օր, ավելին` իրենց համար կապ չունի, թե ով է լինելու իշխանության գլխին: Հավատացեք, եթե էրդողանն էլ գա իշխանության, իրենք նրան են մուծվելու: Ինչ վերաբերում է ձեր նշած ընդդիմության հատվածին, իրենք նման խնդիր չունեն, նյութատեխնիկական մասով էլ են ապահովված, ֆինանսական մեծ ռեսուրսներ էլ ունեն: Դրա համար էլ մեր նախաձեռնությունների լուսաբանումը լուսանցքից դուրս է մնում, իսկ իրենք ներկայացնում են, թե հիմնական պրոցեսներն իրենց մոտ է տեղի ունենում, քանի որ ունեն լավ տեխնոլոգներ, որոնք սովորեցնում են, թե ինչպես ժողովրդին ոտքի հանել: Ասեմ ձեզ` ամենալավ «տեխնոլոգիան» ժողովրդին ոտքի հանելու այն է, որ մարդիկ հավատան, թե  իսկապես այն ուժերը, որոնք ելել են պայքարի, ուզում են Նիկոլին հեռացնել: Հավատացեք, այդ խնդիրը կա, որը մենք էլ ունենք, որովհետեւ Նիկոլը հենց այնպես նստած չէ: Օրինակ, մեր պարագայում, երբ ոչինչ չէր կարողանում անել, սկսեց ստահոդ լուրեր տարածել, թե հենց իրենք են մեր շարժման կազմակերպիչը: Արդյունքում՝ քաղաքացու մեջ կասկած է ընկնում, եւ նա չի կարողանում իր ունեցած քաղաքական գիտելիքների մակարդակով վերլուծել, որ սրանք ընդհանրապես տարբեր գաղափարախոսություններ են, տարբեր ուժեր ու արժեքներ կրողներ են: Բայց, ցավոք, այդ մանիպուլյացիան ստացվում է իրենց մոտ, ինչը շատ լավ կարողանում են օգտագործել:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ