ԿԵՂՏՈՏ ԽԱՂԵՐ ՀԱՅ-ՌՈՒՍԱԿԱՆ ՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԴԱՇՏՈՒՄ

Այսօր Ռուսաստանի Արտգործնախարարությունը գրեթե պաշտոնական հերքում է տվել հայկական մամուլում տպագրված այն լուրին, թե իբր ռուսական կողմը դժգոհ է ՌԴ-ում  ՀՀ դեսպան Վաղարշակ Հարությունյանի աշխատանքից: Ռուսական ԱԳՆ-ն, ըստ էության, նշում է, որ դժգոհ չէ եւ ամբողջությամբ բավարարված է Վաղարշակի աշխատանքով, իսկ այդպիսի  կեսղծ լուրեր տարածվում  են ինչ-որ շրջանակների կողմից  սեփական շահերը առաջ մղելու  նպատակով, ընդ որում` ի հաշիվ հայ-ռուսական բարեկամական հարաբերությունների:

Այստեղ, իհարկե, անսպասելի էր  այն  փաստը, որ  Ռուսաստանի ԱԳՆ-ն  այսպիսի արագությամբ  գրեթե պաշտոնական հերքում են  ինչ-որ մի  լուր, որը որ  պետք է, որ անտեսաված լիներ այդպիսի բարձր մակարդակներով: Սակայն մեր աղբյուրները նշում են, որ այդ լուրից Վաղարշակ Հարությունյանը այնքան էր խառնվել, որ հավանաբար վերջինիս խուճապը ինչ-որ կերպ հանգստացնելու համար  ռուսները որոշեցին  հարապարակել,  որ տղա ջան, քեզանից դժգոհ չենք: Չի բացառվում, որ Վաղարշակ Հարությունյանի խուճապը հասել էր այն  մակարդակի, որ նա հենց ինքն է նախաձեռնել, խնդրել եւ աղաչել, որպեսզի ռուսները հերքեն վերոհիշյալ լուրը:

Ինչ վերաբերում է Վաղարշակ Հարությունյանի աշխատանքին, ապա, առաջին հերթին, նրանից դժգոհ են Ռուսաստանի հայ համայնքը, իսկ ինչ վերաբերում է ՌԴ ԱԳՆ-ին, ապա, ըստ լուրերի` այդտեղ Վաղոյին քմծիծաղով են վերաբերվում:

Սակայն հետաքրքիր է այն, որ ՌԴ ԱԳՆ-ի  կիսապաշտոնական հաղորդագրության մեջ ասվում է, թե  այդ կեղծ լուրը առաջ են մղել ինչ-որ շրջանակներ: Ըստ մեզ հասած լուրերի, այդ շրջանակները առնչություն ունեն ՌԴ-ում ՀՀ նախկին դեսպան Վարդան Տողանյանի հետ: Վերջինս շատ ցավոտ է տանում այն  փաստը, որ իրեն  դուրս են հանել ՀՀ դեսպանի աթոռից: Վաղարշակի նշանակումից անմիջապես հետո նա բազմաթիվ տեղերում հայտարարում էր, որ  Վաղոն մեկ տարի հետո դուրս է թռնելու: Եվ Տողանյանը մեծ հույսեր ունի, որ հենց այդպես էլ կլինի ու նա կրկին կվերադառնա  դեսպանի աթոռին: Ընդ որում, Տողանյանի շրջապատի մարդիկ, ովքեր կազմակերպել են, ըստ լուրերի, վերոհիշյալ լուրիկը միտումնավոր են նշել, որպես ՌԴ-ում ՀՀ ապագա դեսպանի անունը Գուրգեն Արսենյանի թեկնածությունը: Առավել քան անընդունելի կերպար հայ-ռուսական հարաբերություններում: Սակայն դա էլ պատահական չէր: 2018 թվականի հեղաշրջումից հետո  Գուրգեն Արսենյանը  նպատակ ունենալով  փրկել իր քրեական  հետագիծ ունեցող հարազատներին որոշեց հլու հնազանդ ծառայել Նիկոլին եւ առաջարկեց իր ծառայությունները  Տողանյանի փոխարեն: Նախ` Գուրգեն Արսենյանը ասում էր, թե պատրաստ է Հայաստանը վերջապես  հանել ռուսական  ազդեցությունից, ինչով փորձում էր դուր գալ Նիկոլին: Բացի այդ, Գուրգեն  Արսենյանը Ռուսաստանում ուներ իր բեիզնես շահերը: Ու, թեեւ, Տողանյանին հաջողվեց ապացուցել իր անվերջ նվիրվածությունը Նիկոլին եւ մնալ պաշտոնում, Գուրգեն Արսենյանի  պանակալիզությունը  փոխհատուցվեց  պատգամավորի կարգավիճակով եւ  իր հարազատների քրեական պատմությունները կոծկելով, այնուամենայնիվ,  Տողանյանը չմոռացավ, որ  Արսենյանը ժամանակին աչք էր դրել  Տողանյանի աթոռի վրա, հույս ունենալով վերջինիս այդտեղից դուրս հանել որպես  նախկինների դրածո: Իհարկե, Արսենյանը չէր էլ սպասում, որ Տողանյանը օդում սալդո անելով արագորեն  կտեղավորվի Նիկոլի թիմում, իսկ հիմա կվերհիշի հինգ տարվա վաղեմության պատմությունը եւ Գուրգեն Արսենյանի անունը կգցի որպես ծամոն Վաղարշակին վնաս տալու համար:

Այս ամբողջ կեղտոտ ինտրիգային պատմության  մեջ միակ տուժողը Հայաստանի Հանրապետությունն է, որի վարքը առանց այդ էլ Ռուսաստանում ընկած է այնքան ցածր, որքան երբեք չի եղել: Սակայն  նման պատմությունների արդյունքում ընկնում է էլ ավելի ներքեւ: 

Ա. Հովհաննիսյան