Ե՞ՐԲ Է ՑԱՎԸ ՎԵՐԱՓՈԽՎԵԼՈՒ ՑԱՍՄԱՆ

«Ս­տե­փա­նա­կեր­տում կով­կաս­յան թա­թար­նե­րի հետ­նորդ­նե­րը հնա­րա­վո­րութ­յուն են ստա­ցել վրեժ լու­ծել ի­րենց պա­պե­րին ստո­րաց­նո­ղից` Ս­տե­փան Շա­հում­յա­նից»,– ար­ձա­նագ­րել է քա­ղա­քա­գետ Ա­րա Պո­ղոս­յա­նը: Ճիշտ է նկա­տել` կո­մու­նիստ Ս­տե­փան Շա­հում­յա­նը Բաք­վի 26 կո­մի­սար­նե­րից այն ե­զա­կի­նե­րից էր, ով ա­կա­նա­վոր դաշ­նակ­ցա­կան Հա­մա­զասպ Սր­վանձտ­յա­նի հետ հա­մա­տեղ կազ­մա­կեր­պել էր Բաք­վի հա­յե­րի ինք­նա­պաշտ­պա­նութ­յու­նը: Բ­նա­կա­նա­բար, տե­ռո­րիստ Ա­լի­ևի ին­ցես­տա­սեր հպա­տակ­նե­րը վառ­ված էին Շա­հում­յա­նից, և վ­րեժ լու­ծե­ցին լրիվ թրքա­բա­րո` Ս­տե­փա­նա­կեր­տում տա­պա­լե­լով նրա ար­ձա­նը:

ԱՅԴ ՍՏԱԽՈՍՆԵՐԻՆ ԴԵՌ ԲԱՐԵՎ ՏՎՈ՞Ղ ԿԱ

Ան­դո­նը, ում ազ­գա­նու­նը Քո­չար­յան է, ստում է: Սերժ Սարգս­յա­նը 44–օր­յա պա­տե­րազ­մի քննիչ հանձ­նա­ժո­ղո­վի նիս­տում չի ա­սել, որ Ար­շակ Կա­րա­պետ­յա­նին ՌԴ­–ում Հա­յաս­տա­նի ռազ­մա­կան կցորդ է նշա­նա­կել Ռու­սաս­տա­նի պա­հան­ջով, «Իմ­նեմ­նի­մի» փոդ­քաս­թի ըն­թաց­քում ա­սաց Նա­րեկ Սամ­սոն­յա­նը` նշե­լով, որ այս մա­սին ի­րեն հայտ­նել է ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գահ Սերժ Սարգս­յա­նը: Նա­րեկ Սամ­սոն­յա­նը ման­րա­մաս­ներ պատ­մեց Սերժ Սարգս­յա­նի հետ զրույ­ցից` նշե­լով, որ իբրև Ռու­սաս­տա­նի ցան­կութ­յամբ Ար­շակ Կա­րա­պետ­յա­նին ՌԴ­–ում Հա­յաս­տա­նի ռազ­մա­կան կցոր­դի պաշ­տո­նում նշա­նա­կե­լու մա­սին Ա. Քո­չար­յա­նի հայ­տա­րա­րութ­յու­նից հե­տո զրու­ցել է եր­րորդ նա­խա­գա­հի հետ և հարց­րել` արդ­յո՞ք հա­մա­պա­տաս­խա­նում է ի­րա­կա­նութ­յա­նը: «Սերժ Սարգս­յանն ա­սաց. «Անդ­րա­նիկ Քո­չար­յա­նը ստում է: Ես ա­սել եմ, որ Ար­շակ Կա­րա­պետ­յա­նին նշա­նա­կել եմ ՌԴ­–ում Հա­յաս­տա­նի ռազ­մա­կան կցոր­դի պաշ­տո­նում, քա­նի որ նա կա­պեր ու­ներ Ռու­սաս­տա­նում և կա­րող էր օգ­տա­կար լի­նել։ Ես իմ պաշ­տո­նա­վար­ման ըն­թաց­քում որ­ևէ պաշ­տոն­յա­յի Ռու­սաս­տա­նի ցան­կութ­յամբ չեմ նշա­նա­կել»,–­ եր­րորդ նա­խա­գա­հի խոս­քե­րը փո­խան­ցեց Սամ­սոն­յա­նը` շեշ­տե­լով, որ տար­բեր երկր­նե­րի՝ և՛ Ռու­սաս­տա­նի, և՛ Արև­մուտ­քի պա­հան­ջով պաշ­տոն­յա­ներ նշա­նա­կե­լու գոր­ծե­լաո­ճը հա­տուկ է գոր­ծող խուն­տա­յին։

Այն, որ նի­կո­լա­կան=ստա­խոս, աք­սիոմ է: Պար­զա­պես դեռ կան այն­պի­սիք, ով­քեր անձ­նա­կան շա­հից դրդված, չար­չու հո­գե­բա­նութ­յա­նը հա­վա­տա­րիմ, դրանց բարև են տա­լիս: Այլ հարց է, որ մեկ այլ Քո­չար­յան` Լ­ևո­նը, ով նոր–­նոր ման­դատ է ստա­ցել, լավ կլի­նի մտա­ծի, թե ինչ­պես ստի­պի Ան­դո­նին փո­խել ազ­գա­նու­նը: Ի դեպ, Լ­ևոն Քո­չար­յա­նի վե­րա­բեր­յալ մա­մու­լում «շու­խուռ» է ըն­կել, որ ՔՊ­–ա­կան­նե­րը հա­տուկ նա­խա­պատ­րաստ­վում են նրան ԱԺ­–ում «վա­տով» դի­մա­վո­րե­լու, սադ­րե­լու, հնա­րա­վո­րութ­յան դեպ­քում` ֆի­զի­կա­կան բա­խում հրահ­րե­լու: Ե­թե դա հո­րին­վածք չէ, ա­պա նշա­նա­կում է, որ ՔՊ­–ա­կան­նե­րը ոչ միայն «ու­սա­պարկ» են, այլև` դե­բիլ «ու­սա­պարկ», քան­զի դրա­նով միայն ա­կա­մա PR կա­նեն ե­րի­տա­սարդ պատ­գա­մա­վո­րին: Չ­նա­յած, մեղմ ա­սած, ոչ խե­լա­միտ վար­քա­գի­ծը հե­ռու չէ ՔՊ­–ա­կան­նե­րից` «Տե­սա­կա­նո­րեն հնա­րա­վոր է և՛­մաս­նակ­ցել, և չ­մաս­նակ­ցել (ՀԱՊԿ գա­գաթ­նա­ժո­ղո­վին– խմբ.)»,– հայ­տա­րա­րել է դժբախտ և դժ­գույն ԱԳ փոխ­նա­խա­րար Վա­հան Կոս­տան­յա­նը և ն­շել, որ ՀԱՊԿ­–ից դուրս գա­լու ի­րա­վա­կան գոր­ծըն­թաց այս պա­հին չկա:

­Դե, իսկ հա­տուկ ընտ­րե­լով 2020–ի կա­պի­տուլ­յա­ցիա­յի տա­րե­լի­ցը` նո­յեմ­բե­րի 9–ը, տխրահռ­չակ չհե­րոս Սամ­վել Բա­բա­յա­նը նոր խառ­նակ­չութ­յուն է ա­րել, տա­րա­ծե­լով հայ­տա­րա­րութ­յուն, մաս­նա­վո­րա­պես. «Խորհր­դա­րա­նա­կան երկ­րորդ՝ «Միաս­նա­կան հայ­րե­նիք» կու­սակ­ցութ­յու­նը, վե­րա­հաս­տա­տե­լով Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի, որ­պես միակ լե­գի­տիմ մարմ­նի պա­տաս­խա­նատ­վութ­յու­նը, հայ­տա­րա­րում է, որ ԱԺ չորս քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը դիս­կոմ­ֆորտ են ապ­րում նրա­նից, որ ԱԺ նա­խա­գա­հին ֆոր­մալ ա­ռու­մով օ­րեն­քի ու­ժով փո­խա­րի­նում է «Միաս­նա­կան հայ­րե­նիք» խմբակ­ցութ­յան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Գա­գիկ Բա­ղուն­ցը, ուս­տի մե­դիա­նա­խա­պատ­րաս­տութ­յուն են ի­րա­կա­նաց­նում նրան ցան­կա­լի մե­կով փո­խա­րի­նե­լու հա­մար։ «Միաս­նա­կան հայ­րե­նիք» կու­սակ­ցութ­յան դիր­քո­րո­շումն ան­փո­փոխ է․ ե­թե կա­ռա­վա­րութ­յուն, ա­պա բա­ցա­ռա­պես Ար­ցա­խում, իսկ Ար­ցա­խից դուրս՝ ժո­ղովր­դի կող­մից ընտր­ված Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի, տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րի և հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պութ­յուն­նե­րի կող­մից ընտր­ված մար­մին՝ Ար­ցա­խի ժո­ղովր­դի վե­րա­դար­ձի կամ վե­րաբ­նա­կեց­ման հար­ցե­րով զբաղ­վե­լու գոր­ծա­ռույ­թով»։ Այ­սինքն` ցան­կա­ցած գնով թույլ չտալ Ար­ցա­խի վտա­րան­դի կա­ռա­վա­րութ­յան ձևա­վո­րում, դրա­նով բա­վա­րա­րե­լով Նի­կո­լի և Ա­լի­ևի բաղ­ձան­քը:

«ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԽԱՉՄԵՐՈՒԿԸ»` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԵՎ ՀԱՅԻ ՎՐԱ ԽԱՉ ՔԱՇԵԼՈՒ ՄԻՋՈՑ

Իսկ քաղ­բան­տարկ­յալ Ար­մեն Ա­շոտ­յա­նը կա­պի­տուլ­յա­ցիա­յի տա­րե­լի­ցին հեր­թա­կան բան­տա­յին հոդ­վածն է գրել` մատ­նան­շե­լով, որ հեր­թա­կան նո­յեմ­բե­րի 9–ը ա­ռիթ է ստեղ­ծում վեր­լու­ծե­լու 44–օր­յա պա­տե­րազ­մի ա­վարտն ար­ձա­նագ­րող փաս­տաթղ­թի ազ­դե­ցութ­յունն ու հետ­ևանք­նե­րը մեզ վրա: ՀՀԿ փոխ­նա­խա­գահն ար­ձա­նագ­րեց. «Ինչ­պես տես­նում ենք, նո­յեմ­բե­րի 9–ի հայ­տա­րա­րութ­յամբ հայ­կա­կան կող­մե­րի հա­մար առ­կա ե­զա­կի շա­հե­կան հնա­րա­վո­րութ­յուն­նե­րը հօդս ցնդե­ցին ոչ թե ընդ­դի­մութ­յան, այլ Նի­կոլ Փա­շին­յա­նի պատ­ճա­ռով:

Արդ­յուն­քում, Ադր­բե­ջա­նը մաք­սի­մալ քա­մեց այս ե­ռա­կողմ հայ­տա­րա­րութ­յունն իր օգ­տին՝ լկտիա­բար խախ­տե­լով դրա դրույթ­նե­րը: Հա­յաս­տա­նի իշ­խող վար­չա­խումբն ան­ցավ Ար­ցա­խը հանձ­նե­լու երկ­րորդ՝ հետ­պա­տե­րազմ­յան փու­լին և ձեռ­քե­րը լվաց ե­ռա­կող­մից՝ հա­նուն արևմտ­յան գեո­պո­լի­տիկ կա­զի­նո­նե­րում ի­րենց դրած դրույ­քի: Իսկ Ռու­սաս­տա­նը «գլուխս խառն է», «Նի­կոլն է մե­ղա­վոր», «հա­յից ա­վե­լի հայ չենք լի­նե­լու» մո­տե­ցում­նե­րով՝ Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սի և գ­լո­բալ դա­սա­վո­րութ­յուն­նե­րում, բնա­կա­նա­բար, հե­տապն­դում է բա­ցա­ռա­պես սե­փա­կան շա­հե­րը:

­Նի­կո­լի իշ­խա­նութ­յան, Ռու­սաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի շա­հե­րի հա­մար վճա­րեց հայ ժո­ղո­վուր­դը:

«­Խա­ղա­ղութ­յան խաչ­մե­րու­կի» հատ­վող ճա­նա­պարհ­նե­րին կրկին խաչ­վե­լու է հա­յի ազ­գա­յին շահն ու ար­ժա­նա­պատ­վութ­յու­նը, ե­թե Փա­շին­յա­նի ան­փա­ռու­նակ իշ­խա­նութ­յու­նը մեր ժո­ղովր­դի հա­վա­քա­կան կամ­քով չա­վարտ­վի: Ուս­տի 2021թ. հու­նի­սի 21–ն­ ա­վե­լի խայ­տա­ռակ օր է մեր պատ­մութ­յան մեջ, քան ան­գամ 2020թ. նո­յեմ­բե­րի 9–ը»:

Իսկ Փա­շին­յա­նի իշ­խա­նութ­յունն ա­վար­տե­լու մե­խա­նիզ­մը ներ­կա­յաց­րեց ԱԺ «Պատիվ ու­նեմ» խմբակ­ցութ­յան ղե­կա­վար Հայկ Մա­մի­ջան­յա­նը: Նա լրագ­րող­նե­րի հետ ճե­պազ­րույ­ցում ընդգ­ծեց, որ նո­յեմ­բե­րի 9–ը յու­րա­քանչ­յուր հա­յի հա­մար ցա­վի, չսպիա­ցած վեր­քի օր է։ Պատ­գա­մա­վո­րի հա­մոզ­մամբ՝ այն վայրկ­յա­նին, երբ այդ ցա­վը վե­րա­փոխ­վի ցաս­ման, բո­լո­ր խնդիր­նե­րի լու­ծու­մը՝ թե՛ ներ­քին, թե՛ ար­տա­քին ինք­նին կստաց­վի։

Այ­սինքն, հիմ­նախն­դիրն է հնա­րա­վո­րինս շուտ այդ ցա­սու­մը հա­սու­նաց­նելը: Եվ այդ կար­ևոր գոր­ծին իր նա­պաս­տը բե­րեց ՀՀԿ ԵԿ «Լուռ եր­թը» Սբ. Ան­նա ե­կե­ղե­ցուց դե­պի ԱԺ: Ե­րի­տա­սարդ հան­րա­պե­տա­կան­նե­րը կրում էին պաս­տառ­ներ, ո­րոնց վրա էին Ար­ցա­խի այն բնա­կա­վայ­րե­րի ա­նուն­նե­րը, որ դաջ­ված են ցան­կա­ցած ի­րա­կան հա­յի սրտին: Վեր­ջում պաս­տառ­նե­րը փակց­վե­ցին ԱԺ պարս­պին: Ակ­ցիան տպա­վո­րիչ էր, այն լայ­նո­րեն լու­սա­բան­վել է նաև բազ­մա­թիվ Տե­լեգ­րամ ա­լիք­նե­րում, և­ ե­ղան հետ­ևորդ­նե­րի հար­ցադ­րում­նե­րը` իսկ ո՞ւր են ՀՅԴ–ն և «Հա­յաս­տան» դա­շին­քը... Բայց կար­ծում ենք, որ նրանք էլ ի­րենց ներդ­րումն ու­նեն ցաս­ման «9–րդ­ ա­լի­քը» հա­սու­նաց­նե­լու գոր­ծում:

Իսկ խան­գա­րո­ղը «նոր նոր­մալն» է, երբ պղծութ­յան հետ հա­մա­կերպ­վում են, հա­մա­կերպ­ման կար­ևո­րա­գույն օ­ղակն է «խա­ղա­ղութ­յան կու­սակ­ցութ­յուն» կո­չեց­յալը: «Խա­ղա­ղութ­յան կու­սակ­ցութ­յան» ի­դեա­յի միակ վայ­րը պատ­մութ­յան աղ­բա­մանն է: Ե­թե հա­յե­րը ցան­կա­նում են ի­րենց հո­ղի վրա ապ­րել, ար­ժա­նա­պատ­վութ­յուն ու­նե­նալ և հաղ­թել, պետք է «պա­տե­րազ­մի կու­սակ­ցութ­յուն» ստեղ­ծեն ու գնան Ար­ցա­խի հետ­ևից: Իսկ որ շատ մոտ ա­պա­գա­յում Ս­տե­փա­նա­կեր­տում մենք սալ­յուտ ենք խփե­լու, որ­ևէ կերպ չկաս­կա­ծեք»,– գ­րում է @­Կանչ Տե­լեգ­րամ ա­լի­քը: Հե­ռու չգնանք` 20 տա­րին, երբ իշ­խա­նութ­յան էր ԼՏՊ­–ի ա­սած «պա­տե­րազ­մի կու­սակ­ցութ­յու­նը», մենք ու­նե­ցանք ի­րա­կան, հաղ­թա­կան և­ ար­ժա­նա­պա­տիվ խա­ղա­ղութ­յուն: Եվ ա­մեն ինչ գնաց դե­պի ա­ղետ, երբ ի դեմս Նի­կո­լի իշ­խա­նութ­յան բե­րե­ցին «խա­ղա­ղութ­յան», իսկ ի­րա­կա­նում` դա­վա­ճա­նութ­յան և թր­քահ­պա­տա­կութ­յան կու­սակ­ցութ­յա­նը: Այն­պես որ, երբ տես­նում եք, որևև հա­յա­խոս «խա­ղա­ղութ­յու­նից» է խո­սում, ի­մա­ցե՛ք, որ թշնա­մա­կան նենգ քա­րոզ է, ո­րի նպա­տակն է «խա­ղա­ղութ­յան» բրեն­դի տակ նոր ար­հա­վիրք բե­րել Հա­յաս­տա­նի և հա­յե­րի գլխին: Ա­շոտ­յանն ի­րա­վա­ցի է` «Խա­ղա­ղութ­յան խաչ­մե­րու­կի» հատ­վող ճա­նա­պարհ­նե­րին կրկին խաչ­վե­լու է հա­յի ազ­գա­յին շահն ու ար­ժա­նա­պատ­վութ­յու­նը:

­Հա­յե՛ր, «խաչ­յալ» ու­զո՞ւմ եք դառ­նալ ազ­գո­վի` բնա­կա­նա­բար ոչ: Դե շտա­պեք գոր­ծո­ղութ­յամբ բարձ­րա­ձայ­նել այդ Ո՛Չ­–ը:

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆ