Թրամփի երկրորդ մահափորձը կարող են Զելենսկու «գլխին կախել»

­Նա­խօ­րեին Սեր­գեյ Շոյ­գուն չհայ­տա­րար­ված այ­ցով մեկ­նել էր Դա­մաս­կոս, այն­տե­ղից էլ՝ Ի­րան: Ի­րա­նա­կան աղբ­յուր­նե­րը չհա­պա­ղե­ցին բա­ցատ­րել այ­ցի ի­մաս­տը. Ի­րա­նի եւ Ռու­սաս­տա­նի միջեւ աղ­մուկ հա­նած երկ­կողմ հա­մա­ձայ­նա­գի­րը գրե­թե պատ­րաստ է ստո­րագր­ման, եւ Շոյ­գո­ւի այ­ցը նպա­տակ ու­նի ա­վար­տին հասց­նել դրա ստո­րագր­ման հետ կապ­ված շտրիխ­նե­րը: Ե­թե բան չփոխ­վի, այդ կա­րե­ւո­րա­գույն փաս­տաթղ­թի ստո­րագ­րու­մը տե­ղի կու­նե­նա հոկ­տեմ­բե­րին՝ Կա­զա­նում կա­յա­նա­լիք ԲՐԻԿՍ-ի գա­գա­թա­ժո­ղո­վի շրջա­նակ­նե­րում:

­Ռուս-ի­րա­նա­կան այդ պայ­մա­նա­գի­րը, գաղտ­նիք չէ, որ են­թադ­րում է մաս­նա­վո­րա­պես կով­կաս­յան տի­րույ­թով ՌԴ-Ի­րան շփման լայն ճա­կատ: Այ­սինքն, ա­ռա­վե­լա­գույն կա­յուն ի­րա­վի­ճակ մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում, հյու­սիս-հա­րավ ուղղ­վա­ծութ­յան ա­ռա­վե­լա­գույն թա­փան­ցի­կութ­յամբ: Սա, ինչ­պես քա­նիցս ենք ժա­մա­նա­կին կար­ծիք հայտ­նել, են­թադ­րում է հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան գոր­ծըն­թա­ցի վրա Մոսկ­վա­յի մաք­սի­մալ կենտ­րո­նաց­վա­ծութ­յուն եւ հան­գու­ցա­լու­ծում, ին­չը եւ այս օ­րե­րին տե­սա­նե­լի է (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=292993&l=am):

­Սա­կայն այս­տեղ հար­ցա­կանն այլ է՝ որ­քա­նո՞վ կա­րող է Վա­շինգ­տո­նը կա­սեց­նել իր հա­մար միան­գա­մայն ան­ցան­կա­լի այս գոր­ծըն­թա­ցը: Դա էլ մե­ծա­պես կախ­ված է ռուս-ա­մե­րիկ­յան ընդ­հա­նուր հա­կա­մարտ­ութ­յու­նից, ա­վե­լի կոնկ­րետ, թե ինչ փու­լում է այն այս պա­հին: Պու­տի­նի վեր­ջին եւ այդ­քան աղ­մուկ հա­նած հայ­տա­րա­րութ­յու­նը ե­կավ հու­շե­լու, որ ա­մեն ինչ ծայ­րաս­տի­ճան վատ է՝ Եր­րորդ աշ­խար­հա­մար­տից վայրկ­յան­ներ պա­կաս…

Ա­հա, այս ֆո­նին միան­գա­մայն ու­շագ­րավ ի­րա­վի­ճակ է սկսել զար­գա­նալ: Այս­պես, նա­խօ­րեին հեր­թա­կան մա­հա­փոր­ձը տե­ղի ու­նե­ցավ Թ­րամ­փի դեմ, դրա­նում մե­ղադր­վող Ո­ւես­լի Ռու­թին «տաք-տաք» վի­ճա­կում բռնե­ցին: Ու ան­մի­ջա­պես էլ պարզ դար­ձավ, որ… Զե­լենս­կին լր­ջա­գույն խնդիր­նե­րի մեջ է հայտն­վել:

Գ­րե­թե ան­մի­ջա­պես ի հայտ ե­կան հիմ­նա­վո­րում­ներ, որ Ռու­թը ոչ միայն ԱՄՆ Դե­մոկ­րա­տա­կան կու­սակ­ցութ­յան հա­վա­տա­րիմ հե­տե­ւորդն է, այլ նաեւ ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազ­մի ակ­տիվ մաս­նա­կից, նաեւ պա­տե­րազ­մի մաս­նակ­ցե­լու հա­մար վարձ­կան­ներ հա­վա­քագ­րող: Ըստ այդ տրա­մա­բա­նութ­յան, նա պետք է հստակ կա­պեր ու­նե­նար ուկ­րաի­նա­կան հե­տա­խու­զա­կան ծա­ռա­յութ­յուն­նե­րի հետ, եւ հար­ցը, թե ո՞վ է մա­հա­փոր­ձի նա­խա­ձեռ­նո­ղը, մե­խա­նի­կո­րեն ե­կավ օ­րա­կարգ:

Ուկ­րաի­նա­կան աղբ­յուրն այս­պես է ներ­կա­յաց­նում պատ­կե­րը. «Ուկ­րաի­նա­յի ԳՈՒՌ-ի հետ­քը Թ­րամ­փի դեմ մա­հա­փոր­ձի մեջ ա­վե­լի ու ա­վե­լի պարզ է դառ­նում: Հի­մա նա­խա­գա­հի աշ­խա­տա­կազ­մը փոր­ձում է հա­մո­զել, թե մե­ղադր­յա­լը թեեւ ներ­կա­յա­ցել է, որ­պես Ուկ­րաի­նա­յի ա­ջա­կից, սա­կայն Կիե­ւը նրան հետ ո­րե­ւէ ի­րա­կան կապ չի ու­նե­ցել…»:

Այ­սինքն, որ Ռու­թը քա­նիցս կապ­վել, իր ծա­ռա­յութ­յուն­ներն է ա­ռա­ջար­կել, սա­կայն Կիե­ւում նրան լուրջ չեն ըն­դու­նել եւ ռեալ կա­պեր նրա հետ չեն ստեղ­ծել: Ի­հար­կե, երբ մե­ղադր­վո­ղին բռնել են, նման ար­դա­րա­ցում­նե­րը, ճիշտ են դրանք, թե՝ ոչ, ո­րե­ւէ ար­ժեք չու­նեն: Ամ­բողջ հարցն այն է, թե Ս­պի­տակ տա­նը պե՞տք է, որ Ռու­թը խո­սի. ե­թե պետք ե­ղավ, նա նույ­նիսկ կեր­գի:

Ու­րեմն, Ս­պի­տակ տա­նը պե՞տք է: Մի կող­մից, այս պա­հին Թ­րամփն ա­մե­նաու­ղիղ ձե­ւով Բայ­դե­նին եւ Հա­րի­սին է մե­ղադ­րում ի­րեն սպա­նե­լու ծրագ­րե­րի մեջ, ո­րը ռեալ հար­ված է Հա­րի­սի վար­կա­նի­շին: Այ­սինքն, Ս­պի­տակ տա­նը ձեռն­տու կլի­նի, որ այլ մե­ղա­վոր ներ­կա­յաց­նեն հան­րութ­յա­նը: Բայց նաեւ, ե­թե հաս­տատ­վի, որ թե­լե­րը տա­նում են դե­պի Կիեւ, այդ դեպ­քում Բայ­դե­նը շատ տհաճ հար­ցե­րի է պա­տաս­խա­նե­լու` ին­չո՞ւ է հար­յու­րա­վոր մի­լիարդ­ներ տվել մի երկ­րի, որն այդ փո­ղե­րով ԱՄՆ նա­խա­գա­հի թեկ­նա­ծու­նե­րին փոր­ձում է սպա­նել: Ուս­տի` Ռու­թին կա­րող են փոր­ձել հո­գե­կան հի­վանդ հռչա­կել: Բայց դա էլ ճիշտ ու­ղի չէ. ա­պա­ցու­ցե­լը, հա­մե­նայն­դեպս` հան­րութ­յա­նը հիմ­նա­վոր պնդում­ներ ներ­կա­յաց­նե­լը, որ Ռու­թը ոչ մի հո­գե­կան էլ չէ, Թ­րամ­փը կա­րող է: Այս դեպ­քում Ս­պի­տակ տու­նը կա­րող է այլ դե­րում հայտն­վել` ի­րա­կան հան­ցա­գոր­ծին պար­տա­կո­ղի:

Այս հնա­րա­վոր տար­բե­րակ­նե­րի մեջ ա­մե­նա­հար­մա­րը կա­րող է դառ­նալ, որ Ռու­թը սկսի խո­սել: Ա­ռա­վել եւս, որ Կիե­ւը պարտ­վում է, եւ սա Բայ­դե­նի հա­մար կա­րող է ա­ռիթ դառ­նալ, որ Զե­լենս­կուց հետ քաշ­վի` «Մենք նրան օգ­նե­ցինք, իսկ այդ ե­րախ­տա­մոռ սրի­կան այս­պես պա­տաս­խա­նեց» բա­ցատ­րութ­յամբ: Ընդ ո­րում, չմո­ռա­նանք, որ Զե­լենս­կուց հրա­ժար­վե­լու ծրագ­րե­րի մա­սին ԱՄՆ-ում վեր­ջերս հա­մա­ռո­րեն խոս­վում էր: Իսկ այն, որ դե­մոկ­րատ­նե­րի օգ­տին գոր­ծող ա­մե­րիկ­յան ա­ռա­ջա­տար լրատ­վա­մի­ջոց­ներն ակ­տի­վո­րեն բա­ցա­հայ­տում են հան­ցա­գոր­ծի կա­պը Կիե­ւի հետ, այն դեպ­քում, երբ սկզբում հա­մո­զում էին, թե ոչ մի մա­հա­փորձ էլ չկա, հաս­տատ պա­տա­հա­կա­նութ­յուն չէ:

Ա­մեն դեպ­քում, այն, որ այս պատ­մութ­յան արդ­յուն­քում Վա­շինգ­տոնն այդ­պես էլ հա­վա­նութ­յուն չտվեց ա­մե­րիկ­յան ու բրի­տա­նա­կան հե­ռա­հար հրթիռ­նե­րով Ռու­սաս­տա­նի խոր­քե­րին հար­վա­ծե­լուն, իր հեր­թին է շատ բան ակ­նար­կում: Այ­սինքն, Զե­լենս­կուն չե­զո­քաց­նե­լով, նոր իշ­խա­նութ­յուն բե­րե­լու եւ խա­ղա­ղութ­յան գոր­ծըն­թա­ցի մեկ­նարկ տա­լու փո՞ւլն են փոր­ձում սկսել, ին­չի մա­սին խո­սում էր Շոլ­ցը: Ա­ռա­վել եւս, երբ Պու­տի­նի սպառ­նա­լիք­նե­րը, կար­ծես թե, տեղ հա­սան: Ու ե­թե այդ­պես է, այս գոր­ծըն­թա­ցից բխող է­ֆեկտ­նե­րը չե՞ն տա­րած­վի այլ ուղ­ղութ­յու­ններով, մաս­նա­վո­րա­պես՝ հա­րավ­կով­կաս­յա­ն: Հա­վա­նա­կա­նու­թյուն կա, բայց հար­ցա­կան­ներն էլ քիչ չեն: Կարճ ա­սած, սպա­սենք ա­մե­նա­մոտ զար­գա­ցում­նե­րին: