Աննա-նիկոլական արշավանքները Հայաստանում

Մի ամբողջ խորհրդարանական շաբաթ Ազգային ժողովում կարծես բեմադրված էին մոնղոլ-թաթարական արշավանքները, իսկ Լենկ Թեմուրի կերպարը վստահվել էր Նիկոլ Փաշինյանին: Նրա ոգեւորությունը հաշվեհարդարի ու վրեժի մասին այնքան անթաքույց էր, որ սկսեց պարել ԱԺ ամբիոնի մոտ ու պատմել, թե՝ կան երկրներ, որտեղ «մարդկանց պատերի տակ շարում են, գնդակահարում եւ ասում՝ վա՜յ, էս ինչ լավ էր, սիրտս հովացավ… Նույնիսկ այդ գլուխները վերցրել, պարել են՝ վա՜յ, էս ինչ լավ է, սրա գլուխը կտրեցինք, էսի Չինգիզ խանի ոտքն է, էս էլ բանի պճեղն է, սա էլ տանում եմ, տնից կախեմ»:

Հիմա չի՞ ուզում այդպիսի պետություն դառնանք, թե՞ մանկական տրավմաների հետեւանքով սա մնացել է իր համար անկատար երազանք, թերեւս հոգեբանների քննարկելիքն է: Բայց իր հիշատակած Չինգիզ խանը նրա նմանների համար կարեւոր խորհուրդ ուներ. «Վախենում ես, մի՛ արա, անում ես, մի՛ վախեցիր»: Մինչդեռ Փաշինյանի պաթոլոգիկ վախերն ու ցայտնոտը հուշում է, որ արել ու անում է քայլեր, որից վախենում է, որովհետեւ իր իշխանության վերջի սկիզբը դրված է:

Իսկ ի տարբերություն Նիկոլի Փաշինյանի՝ նրա հետ չզագսավորված «զուգընկեր», աջ ու ձախ բոլորին «կրթող» Աննա Հակոբյանը «դուխով» շարունակում է թափ տալ բիզնեսմեններին: Նրա «Իմ քայլը»-ը հիմնադրամն այս անգամ մայիսի 28-ին է նախատեսել ընթրիք, որին մասնակցության տոմսն արժե մեկ անձի համար՝ 1 մլն ՀՀ դրամ, երկու անձի համար՝ 1.5 մլն ՀՀ դրամ, երեք անձի համար՝ 2.5 մլն ՀՀ դրամ, չորս անձի համար՝ 3.5 մլն ՀՀ դրամ: Ու ամենասարսափելին սահմանված գնացուցակը չէ, այլ այն, որ այսքան ավերից ու ուրացումից հետո դեռ կան բիզնեսմեններ, ովքեր «մենակ թե իրենց չկպնեն» սկզբունքային անսկզբունքայնությամբ՝ շարունակում են, ըմբոստանալու փոխարեն, հնազանդվել Աննա-Նիկոլական արշավանքներին:

Ի դեպ, ռազմական փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանն ուշագրավ հարց է բարձրացնում. «Աննա Հակոբյանի «Կրթվելը նորաձեւ է» քարոզարշավի երեւացող ուղերձն այն է, թե պիտի «սովորենք պարտվել» (դատելով մամուլ հասած արտահոսքերից)։ Հիմա հարց՝ բա Գյումրիում իր թեկնածուի պարտության հետ ՔՊ-ն ինչո՞ւ չի ուզում հաշտվել, համակերպվել։ Թե՞ միայն թուրքերին պարտվելն է նորաձեւ»։

ՀԱՅՈՑ ԵՐՐՈՐԴ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՓՈՐԸ

Ինչեւէ, վերադառնանք ավելի վտանգավոր հայտարարություններին, որոնք հնչեցին կառավարության աթոռը զավթածի շուրթերից: Ըստ Նիկոլ Փաշինյանի` «Ղարաբաղյան շարժումը շարունակելու ցանկացած փորձ կործանարար է, որովհետեւ այն եղել եւ լինելու է գործիք Հայաստանի պետությունը, անկախությունը, ինքնիշխանությունը թույլ չտալու համար»:

Այսպիսի հակաարցախյան ելույթ, որը նա հնչեցրեց ԱԺ ամբիոնից, թերեւս Ալիեւն անգամ չէր ձգի այդ մակարդակի: Ի դեպ, Ալիեւի մասին նրա պահանջագրերից եւս մեկը կյանքի է կոչվում: Նոր Սահմանադրություն ունենալու որոշումից հետո Նիկոլ Փաշինյանն առաջին անգամ հայտարարեց, որ տեքստում Անկախության հռչակագրին հղում պետք է չլինի` հստակ շեշտելով, որ դա իր քաղաքական դիրքորոշումն է:

«Այդ տեքստը նրա մասին է, որ Հայաստանի անկախ հանրապետություն, պետականություն չի կարող լինել, դա անհնար է: Եթե ես սա ասում եմ, հետեւաբար՝ ես չեմ կարող ասել, որ նոր Սահմանադրության տեքստում պետք է լինի հղում Անկախության հռչակագրին։ Ընդհակառակը՝ ես կարող եմ ասել, որ իմ կարծիքով՝ նոր Սահմանադրության տեքստում չպետք է լինի հղում Անկախության հռչակագրին, բայց էլի ուզում եմ ասել՝ որոշողը Հայաստանի Հանրապետության ժողովուրդն է, իհարկե՝ փաստարկներ, կողմ եւ դեմ փաստարկներ բերողը քաղաքական ուժերն են», - ընդգծել է նա:

Իսկ այն, որ Հայաստանի ինքնիշխանությունն ու անկախությունը թույլ չտալու հիմնական գործիքը հենց Նիկոլ Փաշինյանն է, փաստում է ՀՀԿ ԳՄ անդամ Էդուարդ Շարմազանովը: Նրա գնահատմամբ՝ Արցախյան շարժումը հայ ժողովրդի սրբազան պայքարն է ընդդեմ ադրբեջանական նեոֆաշիզմի ու հանուն արցախահայության արժանապատիվ ապրելու իրավունքի։ Ազատ Արցախը՝ Հայաստանի ու Հայկական աշխարհի տարածաշրջանային գործոն դառնալու հիմնական երաշխիքներից մեկն է։

«Իսկ դու ոչ միայն վերացրիր այդ գործոնը,այլ նաեւ Հայաստանը դարձրիր գործիք թուրք-ադրբեջանական շեֆերիդ ձեռքում։ Դու՝ Նիկոլ, մերժելով Արցախյան շարժման ու Անկախության հռչակագրի իդեալները, հանդիսանում ես Հայոց Երրորդ հանրապետության գերեզմանափորը», - շեշտում է Շարմազանովը:

1990թ․ օգոստոսի 23-ին ընդունված Անկախության հռչակագիրը հանդիսանում է Հայաստանի Հանրապետության հիմնարար պետական փաստաթուղթը, որն ամրագրում է իրավական եւ պատմական ժառանգականությունը՝ Հայաստանի առաջին հանրապետության, ինչպես նաեւ ԽՍՀՄ կազմից դուրս գալու փաստի միջեւ, հռչակում է ազգային նպատակների եւ իղձերի վրա հիմնված պետական կառուցվածքը, ընդգծում է, որ Հայաստանը պաշտպանում է Արցախի ժողովրդի ազատության եւ ինքնորոշման իրավունքը, ամրագրում Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պահանջը: Այսինքն՝ Հռչակագիրը ոչ միայն պատմական փաստաթուղթ է, այլ ՀՀ երրորդ հանրապետության հիմքն է, որը ներկայացնում է՝ ինչի համար է ստեղծվել Հայաստանի Հանրապետությունը։ Եթե վերացնում են ՀՀ երրորդ հանրապետության ծննդականը, այս պետության կադաստրի թուղթն էլ Փաշինյան Նիկոլն այդպես էլ չի գտնում, նշանակում է, որ, պարզապես, այս իշխանությունը պատմության խորխորատներում է ուզում թաղել Երրորդ հանրապետությունը եւ վերջ: Հիմի՞ էլ են լռելու քաղաքական ուժերը, հայաստանյան հանրությունը, Սփյուռքը…

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՆԵՐՍՈՒՄ ԱՌ ԱՅՍՕՐ ՀԱՂԹՈՒՄ Է ԱՐՏԱՔԻՆ ԹՇՆԱՄԻՆ

Իսկ ինչի՞ համար էր փաշինյանական այս ողջ շոուն խորհրդարանում: Հավանաբար, որպեսզի լուսանցքում մնար գլխավոր հարցը, թե ինչու էին հավաքվել խորհրդարանում: Իսկ խորհրդարանում քննարկվում էր Հայաստանի Հանրապետության կառավարության ծրագրի (2021-2026 թթ.) 2024 թվականի կատարման ընթացքի եւ արդյունքների մասին զեկույցը: Ի՞նչ պետք է ասեր Փաշինյան Նիկոլն այս մասին, երբ արդեն իսկ կառավարության անդամների ճակատին անգրագետի պիտակ է խփել: Իսկ որ բոլոր ոլորտներում ձախողվել է այս կառավարությունը մտքի տիտան պետք չէ լինել, ուղղակի, տեսնելու համար:

«Դավադրության մեջ մեղադրվողները, հազարամյա հայկական Արցախն ուրացող-հանձնողները, հրահրված ավանտյուրիստական պատերազմում 5000-ից ավելի երիտասարդ կյանքեր զոհողները, 200 քառ. կմ-ից ավելի տարածք օկուպացիայի հանձնողները, սահմանազատումով ՀՀ (ՀՍՍՀ) տարածքները թշնամուն օտարողները, երկիրը շուրջ 13 մլրդ դոլորի ընդհանուր պարտքի շեմին հասցնողները խոսում են իրենց «ձեռքբերումներից»... Եվ սրանք «Սերժ Սարգսյան են մերժել», ազգային պետություն են մերժել, հաղթանակներ են մերժել, անվտանգություն ու արժանապատվություն են մերժել, ազատամարտի սխրանք են մերժել, հարգանք-պատիվն են մերժել, իրենք իրենց են մերժել... », - արձանագրում է ՀՀԿ ԳՄ անդամ Արտակ Զաքարյանը եւ շեշտում, որ Հայաստանի ներսում առ այսօր հաղթում է արտաքին թշնամին՝ մերժելով նաեւ մեր ժողովրդի ապագան:

Իսկ հայ ժողովրդի ապագա ընդհանրապես ունենալու վերաբերյալ նոր հնարավորություններ են բացվում Գյումրիի նորընտիր քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանի հատկանշական հայտարարությունով՝ Ռուսաստան-Բելառուս միութենական պետությանը միանալու մասին: Իսկ որ սա միակ փրկությունն է ստեղծված իրավիճակում, բարձրաձայնել ու բարձրաձայնում է «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժումն իր ստեղծման օրից:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ