Վրաստանում ծրագրված էր զինված հեղաշրջում իրականացնել

Վ­րաս­տա­նում շա­բաթ օ­րը տե­ղի ու­նե­ցած տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րի ընտ­րութ­յուն­նե­րը հե­տաքր­քիր էին` մի քա­նի գոր­ծոն հաշ­վի առ­նե­լով: Նախ, «Վ­րա­ցա­կան ե­րա­զան­քը» հաղ­թեց բա­ցար­ձակ ա­ռա­վե­լութ­յամբ, ընդ ո­րում, հիմ­նա­կան մրցա­կիցներն ան­գամ ա­րեւմ­տա­մետ ու­ժե­րը չէին, այլ ան­կախ թեկ­նա­ծու­նե­րը՝ այս կամ այն բնա­կա­վայ­րում տե­ղա­յին նշա­նա­կութ­յան հե­ղի­նա­կութ­յու­ննե­րը: Իսկ դա մեկ էա­կան հան­գա­մանք է հեր­թա­կան ան­գամ ա­ռա­ջին պլան բե­րում. ա­րեւմտ­յան գա­ղա­փա­րա­խո­սութ­յու­նը Վ­րաս­տա­նում հե­տե­ւո­ղա­կա­նո­րեն մո­տե­նում է «պլին­տու­սի մա­կար­դա­կին»:

ԳԼՈԲԱԼԻՍՏՆԵՐԸ ԿՈՐՑՆՈՒՄ ԵՆ ՎՐԱՍՏԱՆԸ

­Մինչ վրա­ցա­կան ընտ­րութ­յուն­նե­րից բխող մյուս գոր­ծոն­նե­րին հաս­նե­լը` նախ հաս­կա­նանք դրան­ցից ա­ռա­ջի­նի ի­մաս­տը: Վ­րաս­տա­նը, չմո­ռա­նանք, Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում, այս­պես ա­սենք, ա­մե­նաա­րեւմ­տա­մոլ պե­տութ­յունն էր եր­կար տա­րի­ներ՝ դրա­նից բխող բո­լոր «ատ­րի­բուտ­նե­րով» հան­դերձ. ամ­բող­ջա­կան ա­րեւմտ­յան վե­րահս­կո­ղութ­յուն իշ­խա­նա­կան հա­մա­կար­գի եւ հան­րա­յին տար­բեր շեր­տե­րի նկատ­մամբ, ծայ­րա­հեղ ռու­սատ­յա­ցութ­յուն, հա­նուն ա­րեւմտ­յան թե­լադ­րան­քի ան­գամ պա­տե­րազ­մի գնա­լու պատ­րաս­տա­կա­մութ­յուն եւ այդ­պես շա­րու­նակ մի ամ­բող­ջա­կան ցանկ: Ու սրա­նով հան­դերձ, վրա­ցի­նե­րը նաեւ բո­լո­րից շուտ հաս­կա­ցան այդ ուղ­ղութ­յան կոր­ծա­նա­րար բնույ­թը, ո­րի հե­տե­ւանքն էլ դար­ձավ հենց այս վեր­ջին ընտ­րութ­յուն­նե­րը՝ ա­րեւմ­տա­մո­լութ­յան գրե­թե ամ­բող­ջա­կան մեր­ժում: Իսկ ա­վե­լի պարզ, վրա­ցի­նե­րի բա­ցար­ձակ մե­ծա­մաս­նութ­յու­նը մեկ պարզ բան հաս­կա­ցավ. որ­քան էլ խոս­տա­նան, մեկ է, ի­րենք Եվ­րո­պա չեն դառ­նա: Ու ե­թե ան­գամ ինչ-որ հրաշ­քով պաշ­տո­նա­պես մտնեն ԵՄ, ա­պա ի­րենց պե՞տք է նման Եվ­րո­պան՝ իր ներ­կա­յիս բո­լոր «ար­ժեք­նե­րով» հան­դերձ:

­Թե­րեւս, այս ի­րո­ղութ­յու­նից ել­նե­լով, նաեւ Եվ­րո­պան, ա­վե­լի ճիշտ՝ գլո­բա­լիստ­նե­րը եւս մեկ պարզ հե­տե­ւութ­յան հան­գե­ցին. եթե ժա­մա­նա­կին Վ­րաս­տանն «ի­րենց գրպա­նում էր», ա­պա հի­մա, շատ նման է, որ ար­դեն ան­վե­րա­դարձ կորց­նում են այն: Ըստ այդմ, կորց­նում են նաեւ այն ծախ­սե­րը, ո­րոնք կա­տա­րել են «Վ­րաս­տան» նա­խագ­ծի վրա: Եվ որ ա­մե­նա­վատն է, կորց­նում են այն քա­ղա­քա­կան հե­ռան­կար­նե­րը, ո­րոնք կա­պում էին Վ­րաս­տա­նի հետ: Եվ այս վեր­ջի­նը ա­մե­նա­լուրջն է. հենց գլո­բա­լիստ­ներն են այն գա­ղա­փա­րի հե­ղի­նա­կը, որ Վ­րաս­տանն է Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սի բա­նա­լին: Կամ այս­պես՝ ով աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ի­մաս­տով վե­րահս­կում է Վ­րաս­տա­նը, չա­փա­զանց մեծ հնա­րա­վո­րութ­յուն­ներ է ստա­նում նաեւ Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սը վե­րահս­կե­լու հա­մար: Ա­հա այս վեր­ջին ի­րո­ղութ­յու­նից էլ բխում է վրա­ցա­կան ընտ­րությ­ուն­նե­րի հետ կապ­ված` հի­շա­տակ­ված մյուս գոր­ծոն­նե­րը: Այդ թվում՝ ե­թե գլո­բա­լիստ­նե­րն ընտ­րութ­յուն­նե­րի մի­ջո­ցով կորց­նում են Վ­րաս­տա­նը, ու թար­սի պես, այն­տեղ չու­նեն ոչ միայն մոլ­դո­վա­կան Սան­դու, ան­գամ նույ­նիսկ ի­րե­նից քիչ գործ­նա­կան ար­ժեք ներ­կա­յաց­նող Զու­րա­բիշ­վի­լի, որ կեղ­ծիք­նե­րով «հաղ­թեն», ու­րեմն պետք է մի բան մտա­ծել` ի­րա­վի­ճա­կը փո­խե­լու մա­սին: Տար­բե­րակ­նե­րը շատ չեն, ա­վե­լի ճիշտ՝ մեկն է. ե­թե այլ մի­ջոց չկա, ու­րեմն պետք է իշ­խա­նութ­յուն խլել: Հետո դրան մի ա­նուն կմո­գո­նեն՝ «հե­ղա­փո­խութ­յուն», «մայ­դան» կամ նման բան…

­Շատ նման է, որ վրա­ցա­կան իշ­խա­նութ­յուն­նե­րն ընտ­րությ­ուն­նե­րից հե­տո սպաս­վող նման զար­գա­ցում­նե­րի սպա­սում էին. ի­րենք էլ շատ լավ են հաս­կա­նում, ա­վե­լի ճիշտ՝ «ներ­սից» են տեղ­յակ, թե ինչ են ու­զում Վ­րաս­տա­նից գլո­բա­լիստ­նե­րը եւ ին­չի են պատ­րաստ: Եվ այն, որ այդ սպա­սե­լիք­ներն ար­դա­րա­ցան, ե­կավ ա­պա­ցու­ցե­լու փաս­տը, որ դեռ ան­գամ պաշ­տո­նա­կան արդ­յունք­նե­րը ի հայտ չե­կած, վրա­ցա­կան ա­րեւմ­տա­մոլ­ներն ար­դեն փո­ղոց էին հա­նել յու­րա­յին­նե­րին: Բայց ի սկզբա­նե մեկ հարց էր պտտվում՝ ո՞րն է դրա ի­մաս­տը: Նա­խորդ նման «հե­ղա­փո­խութ­յու­նը», ո­րը հա­ջոր­դեց խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րությ­ու­նն­երին, եւ ո­րը ակն­հայ­տո­րեն «հե­ղա­փո­խութ­յան» ի­մաս­տով շատ ա­վե­լի լավ էր նա­խա­պատ­րաստ­ված, շատ ա­վե­լի մեծ փո­ղեր էին ներդր­ված եւ շատ ա­վե­լի շուտ էին սկսել հան­րութ­յա­նը «տա­քաց­նել», ի վեր­ջո, ձա­խող­վեց: Ու­րեմն, ին­չի՞ վրա էին այս ան­գամ հույս դրել, ե­թե իշ­խա­նա­կան հա­մա­կար­գը շատ ա­վե­լի կա­յուն է, հան­րութ­յունն էլ այս ըն­թաց­քում էլ ա­վե­լի է հե­ռա­ցել «ա­րեւմտ­յան ար­ժեք­նե­րից»՝ զանգ­վա­ծա­յին քա­րոզ­նե­րի եւ օ­տա­րերկր­յա փո­ղե­րի պա­կա­սե­լու արդ­յուն­քում: Հենց այդ հար­ցի պա­տաս­խանն էլ տվե­ցին վրա­ցա­կան անվ­տան­գութ­յան մար­մին­ներն ու իշ­խա­նութ­յուն­նե­րը՝ տե­ղե­կաց­նե­լով, որ Վ­րաս­տա­նում կանխ­վել է ընտ­րութ­յուն­նե­րի օ­րը նա­խա­տես­ված լայ­նա­ծա­վալ դի­վեր­սիա։

ԻՐԱԿԱՆՈՒՄ ԻՆՉ ԷՐ ԾՐԱԳՐՎԱԾ

Այս­պես, Վ­րաս­տա­նի պե­տա­կան ​​անվ­տան­գութ­յան ծա­ռա­յութ­յու­նը հայտ­նեց, որ առգ­րավ­վել է հոկ­տեմ­բե­րի 4-ի դի­վեր­սիա­յի հա­մար նա­խա­տես­ված մեծ քա­նա­կութ­յամբ զենք եւ պայ­թու­ցիկ նյու­թեր։ Զեն­քը ձեռք է բեր­վել Ուկ­րաի­նա­յում գոր­ծող զին­ված խմբա­վո­րում­նե­րից մե­կի` վրա­ցի ներ­կա­յա­ցուց­չի պատ­վե­րով։ Բո­լոր ան­ձինք, ով­քեր պետք է զենքն ու պայ­թու­ցիկ նյու­թե­րը հասց­նեին Թ­բի­լի­սիի կենտ­րոն, չե­զո­քաց­վել են։

Վ­րա­ցա­կան տեղ­յակ աղբ­յուրն էլ մեզ հայտ­նեց այլ ման­րա­մաս­ներ: Նախ, որ պայթ­յուն­ներ պետք է ո­րո­տա­յին այն ժա­մա­նակ, երբ ցու­ցա­րար­նե­րի մի խումբ սկսեց գրո­հել նա­խա­գա­հա­կան նստա­վայ­րը, եւ այլ խմբեր էլ բա­րի­կադ­ներ էին կա­ռու­ցում, հար­ձակ­վում էին հան­րա­յին օբ­յեկտ­նե­րի վրա եւ այլն: Այն է՝ բա­ցա­հայ­տո­րեն սադ­րե­լով ոս­տի­կա­նութ­յանը՝ գնալ կոշտ գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րի: Այ­սինքն, վստահ է աղբ­յու­րը, երբ ոս­տի­կան­նե­րը գնա­յին նման գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րի, եւ այդ ժա­մա­նակ ե­թե լի­նեին պայթ­յուն­ներ մաս­սա­յի մեջ, դրանք կբե­րեին տասն­յակ զո­հե­րի: Դ­րա­նից հե­տո ար­դեն ստար­տի վի­ճա­կի բեր­ված քա­րոզ­չա­մե­քե­նան (այդ թվում` դրսում) ան­մի­ջա­պես կսկսեր մե­ղադ­րել վա­ցա­կան իշ­խա­նութ­յուն­նե­րին: «Դա նախ` ընդ­դի­մութ­յան միակ շանսն էր, որ կա­րո­ղա­նա­յին ա­վե­լի մեծ մաս­սա­ներ դուրս բե­րել փո­ղոց: Երկ­րոր­դը, դա լավ մի­ջոց էր ցու­ցա­րար­նե­րի մեջ ներդր­ված` Ուկ­րաի­նա­յում մար­տա­կան փորձ ան­ցած վրա­ցի­նե­րին (եւ ոչ միայն) գոր­ծի դնե­լու հա­մար, որ­պես իշ­խա­նա­կան «բռնութ­յուն­նե­րին» պա­տաս­խան»,- ի­րա­վի­ճա­կը բա­ցատ­րում է աղբ­յու­րը: Ըստ նրա, ե­թե ան­գամ դա չհասց­ներ մին­չեւ իշ­խա­նա­փո­խութ­յան, մեկ է, շատ լավ ա­ռիթ էր, որ Ա­րեւ­մուտքն անց­ներ սի­րած մե­թոդ­նե­րին` պատ­ժա­մի­ջոց­նե­րին` դրա­նով վրա­ցա­կան իշ­խա­նութ­յուն­նե­րի հա­մար բարդ ի­րա­վի­ճակ ստեղ­ծե­լով: Նաեւ, դա կա­րող էր հան­գեց­նել վրա­ցա­կան իշ­խա­նութ­յուն­նե­րի հան­դեպ հան­րա­յին վե­րա­բեր­մուն­քի կտրուկ տե­ղա­շար­ժե­րի՝ «որ­պես «խա­ղաղ» հան­րա­հա­վա­քի դուրս ե­կած ժո­ղովր­դի դեմ «զենք գոր­ծադ­րող­նե­րի>>, եւ սպա­սե­լի էր տասն­յակ մարդ­կանց «սպա­նող­նե­րի»,- հա­մոզ­ված է աղբ­յու­րը:

­Բայց ա­մե­նա­կա­րե­ւոր մա­սը. խա­ղը չստաց­վեց: Այ­սինքն, մինչ ցու­ցա­րար­նե­րի մի ագ­րե­սիվ հատ­ված հրա­պար­ա­կում շի­կաց­նում էր մթնո­լոր­տը, իսկ ի­րա­վա­պահ­նե­րը դեռ միայն պաշտ­պան­վող­նե­րի դե­րում էին, անվ­տան­գութ­յան մար­մին­նե­րը, դա­տե­լով հա­ջոր­դած պաշ­տո­նա­կան տե­ղե­կութ­յան, «հա­վա­քում» էին հա­վաք­նե­րի վայր զեն­ք եւ պայ­թու­ցիկ­ներ բե­րել փոր­ձող­նե­րին: Ընդ ո­րում, դա­տե­լով նրանց թի­րա­խա­յին աշ­խա­տան­քից, են­թադ­րե­լի էր, որ ոչ թե պար­զա­պես հնա­րա­վոր էին հա­մա­րում ի­րա­վի­ճա­կի նման զար­գա­ցու­մը, այլ կան­խավ գի­տեին այդ մա­սին, ընդ ո­րում` մին­չեւ ա­մե­նաս­տո­րին մա­կար­դակ­նե­րում կա­տա­րող­նե­րի մա­կար­դա­կով:

­Թե ինչ­պես էր դա հնա­րա­վոր, մեր աղբ­յու­րը բա­ցատ­րեց. «Տեղ­յակ եմ նաեւ, որ Վ­րաս­տա­նի անվ­տան­գութ­յան մար­մին­նե­րը շատ հստակ տե­ղե­կատ­վութ­յուն են ստա­ցել (կա­րե­լի է կռա­հել, թե որ­տե­ղից, ե­թե խոսքն Ուկ­րաի­նա­յից զնեք եւ գրո­հա­յին­ներ բե­րե­լու մա­սին է), այդ թվում` ողջ օ­պե­րա­ցիա­յի, Ուկ­րաի­նա­յից զեն­քի, պայ­թու­ցիկ­նե­րի, կոնկ­րետ գրո­հա­յին­նե­րի Վ­րաս­տան տե­ղա­փոխ­վե­լու եւ տե­ղում կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րի եւ այլ օ­ժան­դակ ու­ժե­րի մա­սին: Եվ ճիշտ պա­հին հա­վա­քե­ցին հիմ­նա­կան գրո­հա­յին­նե­րին, հիմ­նա­կան կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րին ու առգ­րա­վե­ցին դի­վեր­սիոն պա­րա­գա­նե­րը: Դ­րա­նով, ինչ­պես նաեւ վար­չա­պետն ընդգ­ծեց` կան­խե­լով պե­տա­կան հե­ղաշր­ջու­մը: Ս­պա­սում եմ, որ մոտ օ­րերս այս ա­մե­նի մա­սին նաեւ պաշ­տո­նա­պես շատ հստակ եւ, ինչ­պես նաեւ վար­չա­պետ Կո­բա­խի­ձեն ակ­նար­կեց, կլի­նեն շատ «ա­նակն­կալ բա­ցա­հայ­տում­ներ»: Կար­ծում եմ, որ ակ­նար­կը հենց նշածս մե­խա­նիզ­մի մա­սին էր»:

Այս­պի­սով, նման է, որ գլո­բա­լիստ­ները եւս մեկ ան­գամ Վ­րաս­տա­նում ձա­խող­վե­ցին: Ա­վե­լին, այդ ձա­խո­ղումն ու­նի մի շարք սկան­դա­լա­յին կող­մե­ր, ո­րից սպաս­վող աղ­մու­կը դեռ ի­րեն զգաց­նել կտա:

Մ­յուս կող­մից, թե այս ա­մե­նից հե­տո ինչ ուղղ­վա­ծութ­յուն կստա­նան ռուս-վրա­ցա­կան հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րը, դա եւս շատ կա­րե­ւոր հարց է դառ­նում:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝