Շատ նման է, որ Զելենսկու «դուրս գրելու» ժամանակը եկել է, բայց…

­Թե ինչ­քա­նով Վա­տի­կա­նին կհա­ջող­վի տա­րաբ­նույթ դաշ­նակ­ցա­յին հա­րա­բե­րութ­յուն­ներ ստեղ­ծել Թուր­քիա­յի հետ կամ «կլա­նել» Հայ եկե­ղե­ցին (Տես նաեւ https://iravunk.com/?p=329465&l=am), մնում է մե­ծա­պես կախ­ված այն հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րից, ո­րոնք զար­գա­նում են Վա­շինգ­տո­նի եւ Մոսկ­վա­յի մի­ջեւ: Իսկ այդ հար­թա­կում տե­սա­նե­լի շեր­տը դեռ շա­րու­նա­կում է մնալ ուկ­րաի­նա­կան ուղ­ղութ­յու­նը, թեեւ այս­տեղ ա­մեն բան զար­գա­նում է գե­րակ­տիվ ռե­ժի­մով:

Այս­պես, հա­զիվ ա­վար­տած ուկ­րաի­նա­կան պատ­վի­րա­կութ­յան հետ հան­դի­պում­նե­րը, Թ­րամ­փի հա­տուկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ո­ւիտ­կո­ֆը մեկ­նեց Մոսկ­վա: Թե այս այցն ինչ փու­լի կտա­նի խա­ղա­ղութ­յան գոր­ծըն­թա­ցը, դեռ սպա­սենք ի­րա­կան արդ­յունք­նե­րին: Բայց մեկ բան մինչ այցն էլ էր տե­սա­նե­լի՝ ճնշում­նե­րը Զե­լենս­կու ուղ­ղութ­յամբ գնա­լով միայն խո­րա­նում են: Թե­րեւս, հաշ­վի առ­նե­լով նաեւ այն հա­մառ լու­րե­րը, որ ուկ­րաի­նա­կան պատ­վի­րա­կութ­յունն այդ­պես էլ չի ըն­դու­նում Դոն­բա­սից զոր­քե­րը հա­նե­լու մա­սին դրույ­թը:

Ա­վե­լին, ուկ­րաի­նա­կան տեղ­յակ աղբ­յուրն ան­գամ պնդում է, որ Զե­լենս­կուց ար­դեն պա­հան­ջում են՝ լքել պաշ­տո­նը: «Նա­խա­գա­հա­կան վար­չա­կազ­մի մեր աղբ­յուր­նե­րը հայտ­նել են, որ NABU-ն­ ու­նի Զե­լենս­կու ձայ­նի ձայ­նագ­րութ­յուն­ներ Մին­դի­չի սխե­մա­նե­րի մա­սին զրույց­նե­րում, ինչ­պես նաեւ Եր­մա­կի եւ­ անվ­տան­գութ­յան աշ­խա­տա­կից­նե­րի զրույց­նե­րի ձայ­նագ­րութ­յուն­ներ, ո­րոն­ցում նա հրա­հանգ­ներ է տա­լիս բարձր մա­կար­դա­կի հար­ցե­րի վե­րա­բեր­յալ։ Այս ձայ­նագ­րութ­յուն­նե­րը մնում են Զե­լենս­կու վրա Թ­րամ­փի վար­չա­կազ­մի հետ խա­ղա­ղութ­յան բա­նակ­ցութ­յուն­նե­րում ճնշում գոր­ծադ­րե­լու հիմ­նա­կան գոր­ծի­քը»:

Այ­սինքն, ե­թե հա­մա­ձայ­նութ­յուն չտրվի, ա­պա, ինչ­պես պնդում է նաեւ  Գե­րա­գույն ռա­դա­յի պատ­գա­մա­վոր Արտ­յոմ Դ­միտ­րու­կը. «Զե­լենս­կիին հրա­մայ­վել է հրա­ժա­րա­կան տալ այս շա­բաթ»:

Ընդ ո­րում, ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը, նման է, որ ստեղ­ծել են այն­պի­սի մի թա­կարդ, ո­րից դուրս գալ Զե­լենս­կու հա­մար դժվար կլի­նի: Այն է՝ կտրուկ ակ­տի­վա­ցել է Ռա­դա­յում հա­կա­զե­լենս­կիա­կան թե­ւը: Բա­ցի այդ, «Ժո­ղովր­դի ծա­ռա» կու­սակ­ցութ­յան մի քա­նի պատ­գա­մա­վոր­ներ ներ­կա­յաց­րել են խմբակ­ցութ­յու­նից եւ­ ի­րենց ման­դատ­նե­րից հրա­ժա­րա­կա­նի դի­մում­ներ: Եվ որ այս ա­մե­նի արդ­յուն­քում Զե­լենս­կին կորց­նե­լու է Ռա­դա­յում վե­րահս­կո­ղութ­յու­նը (թեեւ ար­դեն իսկ կորց­րել է, ան­գամ գա­լիք տար­վա բյու­ջեն չեն կա­րո­ղա­նում հաս­տա­տել), դա ա­մե­նաս­պա­սե­լի տար­բե­րակն է: Վի­ճա­կը կա­րող է էլ ա­վե­լի վատ­թար լի­նել. ո­րոշ աղբ­յուր­ներ ար­դեն խո­սում են, որ «հա­ջորդ փու­լը Ռա­դա­յում կոա­լի­ցիա­յի փլու­զումն է, ո­րը կհան­գեց­նի մի շարք ան­վե­րահս­կե­լի գոր­ծըն­թաց­նե­րի եւ կ­թու­լաց­նի Զե­լենս­կիի իշ­խա­նութ­յու­նը»: Ընդ ո­րում, այս մա­սին ար­դեն իշ­խա­նա­կան թե­ւի պատ­գա­մա­վոր­ներն են սկսել բա­ցա­հայտ խո­սել:

Ա­հա այս ֆո­նին, ռուս­նե­րը հայ­տա­րա­րե­ցին եր­կու ա­ռանց­քա­յին քա­ղաք­նե­րի՝ Պոկ­րովս­կի եւ Վոլ­չանս­կի գրավ­ման մա­սին: Նաեւ, որ եւս մի քա­նի ա­ռանց­քա­յին քա­ղաք­ներ շրջա­պատ­ման շե­մին են: Վեր­ջա­պես, մի քա­նի հատ­ված­նե­րում հա­զա­րա­վոր ուկ­րաի­նա­ցի զին­վո­րա­կան­նե­րի շրջա­պատ­ման մա­սին, ո­րը, ի­հար­կե, կա­րող է ա­վե­լի ծանր հար­ված դառ­նալ Զե­լենս­կու դիր­քե­րի հա­մար, քան այդ բո­լոր ներ­քա­ղա­քա­կան խժդժութ­յուն­նե­րը:

Ն­ման է, որ Զե­լենս­կու վեր­ջին հույ­սը Փա­րիզ այցն էր, ո­րի ըն­թաց­քում կա­րո­ղա­ցավ հե­ռա­խո­սազ­րույց ու­նե­նալ նաեւ Ս­թար­մե­րի հետ: Բայց այն, որ հա­ջոր­դեց Եվ­րո­պա­կան բան­կի ո­րո­շու­մը, որ չի կա­րող ե­րաշ­խիք­ներ տալ, ե­թե ռու­սա­կան սա­ռեց­ված փո­ղե­րը փո­խանց­վեն Կիե­ւին, մեկ բան է նշա­նա­կում՝ ո´չ Մակ­րո­նը, ո´չ Ս­թար­մե­րը ոչն­չով Զե­լենս­կուն ներ­կա ի­րա­վի­ճա­կում օգ­նել չեն կա­րող:

­Բայց նման է, որ Բ­րի­տա­նիան ու­նի իր «Բ» պլա­նը: Հայտ­նի դար­ձավ, որ Բ­րի­տա­նիա­յում ուկ­րաի­նա­կան դես­պան, նախ­կին գե­րա­գույն հրա­մա­նա­տար Զա­լուժ­նին Կիե­ւում է: Այն, որ նրան տե­ւա­կան ժա­մա­նակ նա­խա­պատ­րաս­տում էին, որ­պես անհ­րա­ժեշ­տութ­յան դեպ­քում Զե­լենս­կիին փո­խա­րի­նող, հայտ­նի պատ­մութ­յուն է: Ու ե­թե նա հի­մա Կիե­ւում է, նշա­նա­կում է, որ այդ պահն ար­դեն ե­կել է: Միայն թե ան­հաս­կա­նա­լի է՝ ինչ­պե՞ս են Զա­լուժ­նիին նա­խա­գա­հա­կան լիա­զո­րութ­յուն­ներ տա­լու, ե­թե ընտ­րութ­յու­ններ չլի­նեն: Իսկ ընտ­րութ­յուն­նե­րի հա­մար պետք է նախ ար­տա­կարգ դրութ­յու­նը չե­ղարկ­վի: Դ­րա հա­մար էլ պետք է, որ ճա­կա­տում գո­նե ժա­մա­նա­կա­վոր զի­նա­դա­դար լի­նի: Մի բան, որ Մոսկ­վան ոչ մի դեպ­քում չի ըն­դու­նում՝ պա­հան­ջե­լով վերջ­նա­կան խա­ղա­ղութ­յան պայ­մա­նա­գիր. զի­նա­դա­դա­րը պար­զա­պես կա­րող է օգ­տա­գործ­վել ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կին այս օր­հա­սա­կան վի­ճա­կից հա­նե­լու հա­մար:

Արդ­յուն­քում, շա­րու­նա­կում է ա­մե­նա­հար­մար տար­բե­րա­կը մնալ, որ Զե­լենս­կին ստո­րագ­րի, ուկ­րաի­նա­կան Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նը հաս­տա­տի պայ­մա­նագ­րի օ­րի­նա­կա­նութ­յու­նը, ո­րից հե­տո ռուս­նե­րը կանգ կառ­նեն: Ն­ման է, որ հենց այս սցե­նարն էլ կդառ­նա Ո­ւիտկո­ֆի այ­ցի հիմ­նա­կան քննար­կում­նե­րի թե­ման:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝