ՊՈՒՏԻՆԻ ՍՊԱՌՆԱԼԻՔԸ ԵՎՐՈՊԱՅԻՆ ՏԱՆՈՒՄ Է ՎԵՐՋՆԱԿԱՆ ՓԱԿՈՒՂԻ
ՎերլուծությունԻրավիճակը, որը ներկա պահին զարգանում է Ուկրաինայի (Տես նաեւ https://iravunk.com/?p=329599&l=am), ավելի կոնկրետ՝ ուկրաինական խաղաղության բանակցությունների շուրջ, իհարկե, ձեւավորելու է ոչ միայն այդ երկրի ապագան, այլ, առանց չափազանցության, դառնալու է ստեղծվող համաշխարհային կառավարման նոր մոդելի հիմքը: Ուրեմն, դեպի ո՞ւր են իրադարձությունները զարգանում:
Ամերիկյան պատվիրակության՝ ի դեմս Ուիտկոֆի եւ Թրամփի փեսայի՝ Քուշների Մոսկվան, իհարկե, վերջնական արդյունք չէր ենթադրում: Մինչ այդ պարզ էր դարձել, որ Ուկրաինան մերժում է Թրամփի առաջարկած նախագծի առանցքային դրույթները, Մոսկվան, բնական է, դրա հետ ոչ մի դեպքում չի համաձայնվի, եւ մոսկովյան բանակցություններն էլ, իհարկե, խաղաղության հաստատման «վերջին ատյան» չեն դառնալու: Բայց այցը կայացավ, ավելին՝ Թրամփն այն դրական գնահատեց: Այդ դեպքում, թե որն է այդ «դրականը», եթե պատերազմը դեռ չի կանգնում, հետաքրքիր հարց է:
Չնայած, այդ հարցի պատասխանը, թերեւս, աչքի առաջ է: Այսպես, ներկայացնելով ամերիկացիների այցի արդյունքները, Յուրի Ուշակովը մեկ ուշագրավ փաստ ֆիքսեց, որը մի տեսակ մեկնաբանություններից դուրս մնաց: Այն է՝ ամերիկացիները Մոսկվային փոխանցել են ոչ թե մեկ, այլ չորս փաստաթուղթ: Լավ, ընդունենք մեկը Թրամփի 28-կետանոց առաջարկն էր, մյուսը, ենթադրենք, ուկրաինացիների հետ բանակցությունների արդյունքում դրա վերափոխված տարբերակը: Որո՞նք են մյուս երկու փաստաթղթերը:
Իր հերթին Ուշակովը մեկ միտք եւս հնչեցրեց, որի տակ, թերեւս, շատ բան կա: Այն է՝ Ռուսաստանը եւ ԱՄՆ-ն ունեն «համագործակցության հսկայական հեռանկարներ», եւ որ այդ թեման եւս ակտիվ քննարկման մեջ է: Ավելին, որ պետք է անցնել գործնական քայլերի: Եվ անգամ այն բացատրությունը, թե ամերիկյան կողմը Թրամփի մեծ փաթեթը բաժանել է մի քանի փաստաթղթի, էլի պատկերը չի փոխում. Թրամփի 28 կետանոց փաստաթղթի մի նկատելի հատված արդեն իսկ վերաբերում էր ռուս-ամերիկյան համագործակցությանը, այդ թվում նախատեսելով դրույթ, որ այդ ուղղությամբ կարող են ներդրվել նաեւ Եվրոպայում սառեցված ռուսական փողերը:
Այսպիսով, ենթադրելի է, որ ամերիկացիների ուղարկած փաստաթղթերը վերաբերում են ռուս-ամերիկյան համագործակցությանը, եւ եթե հիմա ընթացքի մեջ է այդ գործընթացն արագացնելու գաղափարը, ապա դրանից միանգամայն նոր իրավիճակ կարող է զարգանալ՝ միանգամայն այլ հարթություն տեղափոխելով նաեւ ուկրաինական թեման: Այն է, ՌԴ-ն եւ ԱՄՆ-ն կարող են սկսել այն մասշտաբային նախագծերը, որոնց մասին շատ է խոսվել, անգամ չսպասելով պատերազմի հանգուցալուծմանը: Դա՞ է Թրամփը «դրական» գնահատում. շատ նման է:
Ընդ որում, դատելով ռեակցիայից, որը գալիս է ԱՄՆ-ից, իրենք եւս սպասում էին, որ բանակցություններն արդյունք չեն տալու, եւ դրա դեմ կանխավ ունեին «Բ» պլան: «Եթե կողմերը պատրաստ չեն խաղաղության, ռազմական գործողությունները կշարունակվեն. ոչ ոք չի միջամտի»: Այսպես է Fox News-ին տված հարցազրույցում գնահատել Մարկո Ռուբիոն ուկրաինական բանակցությունների ձախողման հետեւանքները: Հիմնական ուղերձը, իհարկե, «ՈՉ ՄԵԿԸ ՉԻ ՄԻՋԱՄՏԻ» միտքն է: Այն, թերեւս, առաջնային ուղղված է ուկրաինական կողմին: Այսինքն՝ եթե չեն համաձայնվում, ապա պետք է պատերազմեն առանց գոնե ամերիկյան օգնության: Այդ դեպքում արդեն Ռուսաստանի զինված ուժերը պետք է «համոզեն» ուկրաինական կողմին` ընդունել այն իրողությունները, որոնք կստեղծվեն պատերազմի հետագա շարունակության հիման վրա:
Ամեն դեպքում փաստը, որ Զելենսկին, չնայած ներկա ծանրագույն վիճակին, շարունակում է դեմ գնալ Դոնբասից ուկրաինական զորքերը հանելու ծրագրին, որն էլ, կարծես թե, դարձել է բանակցային փակուղու հիմնական տեսանելի պատճառը, գալիս է հուշելու, որ նրա նկատմամբ գլոբալիստական Եվրոպայի ազդեցությունը դեռ զգալի է: Ամերիկացիները, թերեւս, դեռ կշարունակեն ճնշումները Կիեւի հանդեպ, եւ այստեղից պետք է նոր սկանդալների սպասել: Սակայն Մոսկվան իրավիճակը տեսնում է «մի փոքր» այլ հարթության մեջ՝ խնդիրն այս պահին հենց եվրագլոբալիստների հետ է եւ ոչ թե պարզապես Կիեւի: Ընդ որում, պարտաստվելով ընդունել Ուիտկոֆին եւ Քուշներին, Պուտինը նման շատ պարզ եւ միանգամայն կոշտ մեսիջ հղեց: Այն է՝ հենց Եվրոպան է խոչընդոտում ԱՄՆ նախագահի վարչակազմի ջանքերին՝ Ուկրաինայում խաղաղություն հաստատելու ուղղությամբ: Ռուսաստանը մտադիր չէ պատերազմել Եվրոպայի հետ, բայց եթե եվրոպացիները ցանկանում են կռվել՝ «Մենք հենց հիմա էլ պատրաստ ենք»: Ավելին, որ եթե Եվրոպան պատերազմ սկսի Ռուսաստանի հետ, շուտով ոչ մեկը չի լինի, որ Մոսկվան կարողանա հետը բանակցել: Այսինքն, եթե հիմա Ռուսաստանը «վիրաբուժական մեթոդներով» է պատերազմում Ուկրաինայում, ապա եվրոպական հարձակման դեպքում ամեն ինչ շատ ավելի լուրջ է լինելու:
Հասկանալի է, թե ՌԴ նախագահի ակնարկն ինչի մասին է. եթե Եվրոպան հույս ունի, թե այս նույն մեթոդներով, այն է՝ սովորական սպառազինության օգտագործմամբ պատերազմ կարող է լինել Ռուսաստանի հետ, թերեւս այն հույսով, որ ռուսական ռեսուրսները կսպառվեն, եւ եվրոպացիները հաջողության կհասնեն, ապա Մոսկվան փորձում է հակառակը բացատրել. այդպես չէ, մի քանի հարված, եւ վերջ, Եվրոպայում արդեն բանակցելու համար անգամ մարդ չի մնա: Դա, չնայած, ակնարկ է նաեւ ԱՄՆ-ի համար. կուզենա նման պատերազմի միջամտել, թե՝ ոչ, իր որոշելիքն է: Իսկ եթե Եվրոպան մտադիր չէ մտնել միջուկային բախման դաշտ, եւ հակամարտությունը սահմանափակվում է միայն Ուկրաինայուվ, ապա այստեղ եւս, Պուտինի ներկայացմամբ, պարզ իրավիճակ է: Այն է՝ ռուսական բանակը շարունակում է առաջ շարժվել, եթե կասկածներ կան, ապա կարող են գալ եւ համոզվել: Եվ երեկվա հարցազրույցներից մեկում էլ Պուտինն ավելացրեց՝ Ռուսաստանը ցանկացած դեպքում կազատագրի Դոնբասը եւ Նովոռոսիան՝ ռազմական կամ այլ կերպ: Իսկ եթե շարունակվի Սեւ ծովում տանկերների վրա հարձակումներին բրիտանա-ուկրաինական ավանտյուրան, ապա. «Մենք կարող ենք նաեւ ամբողջությամբ կտրել Ուկրաինային ծովից»:
Եվրոպան արձագանքեց՝ նորից ռուսական սառեցված փողերը Ուկրաինային տալու նոր նախագծով, որին սակայն իր ոճի մեջ արձագանքեց Մեդվեդեւը. «Եթե խելագարված Եվրամիությունը փորձի գողանալ Բելգիայում արգելափակված ռուսական ակտիվները՝ տրամադրելով այսպես կոչված փոխհատուցման վարկ, նման գործողությունները կարող են միջազգային իրավունքի համաձայն դասակարգվել որպես հատուկ տեսակի casus belli՝ Բրյուսելի եւ ԵՄ առանձին երկրների համար դրանից բխող բոլոր հետեւանքներով։ Եվ այդ դեպքում այդ միջոցների վերադարձը կարող է տեղի ունենալ ոչ թե դատարանների, այլ Ռուսաստանի պարտված թշնամիների կողմից բնեղենով վճարված իրական փոխհատուցումների միջոցով»:
Բելգիայում, որտեղ գտնվում է ռուսական փողերի հիմնական մասը, կարծես թե հասկացան, թե ինչ հետեւանք կարող է լինել պատերազմից հետո: Եվ այն, որ նախօրեին հենց Բելգիայում ձերբակալվեց նախկին ԵՄ բարձրաստիճան դիվանագետ Ֆեդերիկա Մոգերինին՝ խարդախության, կոռուպցիայի եւ ԵՄ միջոցների չարաշահման կասկածանքով, ինչը հերթական պաշտոնանկության պահանջը եւ խոշոր կոռուպցիոն սկանդալը դարձավ Ուրսուլա ֆոն դեր Լեյենի համար, ով շարունակում է համառորեն բելգիացիներից ռուսական փողերը պահանջել:
Այսպիսով, նման է, որ թեեւ եվրագլոբալիստները շարունակում են բոլոր ջանքերով առաջ տանել ուկրաինական պատերազմը, բայց դա արդեն, մեղմ ասած, իր էֆեկտիվությամբ չի փայլում: Զելենսկուն այս պահին կարող են պահել միայն մեծ փողեր խոստանալով, բայց փողը դեռ չկա ու չկա: Ու դժվար չէ ասել, թե երբ կգա այն պահը, երբ նա արդեն ամերիկյան ճնշումներին դիմադրելու որեւէ տարբերակ չի ունենա:
Տես նաեւ https://t.me/iravunk/61729