ՔԱԹԱՐ ԳՆԱՑԵԼ ԵՍ ՈՐ Ի՞ՆՉ ԱՆԵՍ

(Կարդա՛լ բջջային տարբերակը)

Կապիտուլյանտի աշխատակազմը հպարտությամբ հրապարակել է նկարներ, թե ինչպես են Նիկոլին Քաթարում ընդունում արաբական շքեղությամբ: Ըստ պաշտոնական հաղորդագրության` հանդիպումների օրակարգային հարցերը վերաբերելու են երկու երկրների միջեւ տարբեր ոլորտներում կապերի հետագա զարգացմանն ու հարաբերությունների ամրապնդմանը: Ի՞նչ կապերի, կապիտուլյանտն էլ հո Արմեն Սարգսյան չէ, որ անձնական բիզնեսը համադրի նաեւ ռեալ միջպետական կապերի ստեղծման հետ: Սա ընդամենն ամեն ինչ քանդող եւ լափող է, եւ բացի անձնական կամ ընտանեկան բիզնեսից, մեկ էլ ճոխ հանգստից, սրանից ի՞նչ սպասել:

ԽԱՅՏԱՌԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ԽԱՅՏԱՌԱԿՈՒԹՅԱՆՑ

Այլ հարց է, եթե այս ուղեւորությունը «գնալդ լինի, գալդ չլինի» սկզբունքով է, սակայն այդ հրեշավոր տեսակը աթոռից այդքան հեշտ պոկվողը չէ: Ավելին, ձգտում ունի ցմահ կառավարել: Դպրոցական դասագրքերում արդեն կեղծված է Երրորդ հանրապետության պատմությունը, Նիկոլն էլ շրջանավարտներին հորդորեց «դիպլոմի հետեւից չգնալ»: Եթե դրան հավելենք ոստիկանության առանձնահատուկ դաժանությունը անչափահաս ցուցարարների հանդեպ, ապա պարզ է դառնում, որ սրանք ուզում են ձեւավորել թերուս եւ վախկոտ ստրուկների սերունդ: Սրանց համար ահավոր տհաճ է, որ ներկայիս երիտասարդությունն իրենցից չի վախենում, եւ չեն ուզում, որ ներկայիս դպրոցականները հանկարծ խիզախ մեծանան: Անկարայի եւ Բաքվի տերերին խիզախ հայ զորակոչիկներ հաստատ պետք չեն: Ինչպես նշում է Էդուարդ Շարմազանովը. «Քանի դեռ Նիկոլ Փաշինյանը եւ նրա ռեժիմը իշխանության են, հայանպաստ որեւէ լուրջ քայլ չի լինելու: Նիկոլը «նվեր» է թուրքերի ու ադրբեջանցիների համար: Դա չի նշանակում, որ եթե Նիկոլը գնա, դրախտը սկսվելու է, բայց նրա գնալով մենք կարող ենք կասեցնել Հայաստանի պետականության գահավիժման գործընթացը»:

Արմեն Աշոտյանն էլ մատնանշում է ՀԱՊԿ-ի օրինակը. «Անցնող շաբաթը նշանավորվեց ՀԱՊԿ արտաքին գործերի նախարարների խորհրդի նիստով Երեւանում:

Ավելորդ է կրկին հիշեցնել, թե նշանակություն ունի այդ կազմակերպությունը Հայաստանի համար, եւ ինչ դիվանագիտական հնարավորություններ է ստեղծվում այն երկրի համար, որը եւ նախագահում է նման կառույցներում, եւ հյուրընկալում նման հանդիպումներ:

Նշվածս նիստի ավարտին ՀԱՊԿ ԱԳ նախարարների խորհուրդն ընդունեց համատեղ հայտարարություն, որում, սակայն չկա որեւէ անդրադարձ Հայաստանի համար այս պահին կենսական նշանակություն ունեցող անվտանգային մարտահրավերներին:

Այսինքն, գործող իշխանությունները, բավարարվելով ներքին սպառմանը ուղղված մակերեսային հայտարարություններով, կրկին չեն կարողացել իրականացնել պատշաճ աշխատանք երկրի պետական շահերն առաջ մղելու համար:

Ինչքա՜ն ապիկար եւ ապաշնորհ պետք է լինել, որ համ նախագահել, համ հյուրընկալել, համ էլ ոչ մի բանի չհասնել»:

Սակայն ուշագրավ է, որ հիմա խունտան փորձում է է գործի դնել նաեւ այն գործիչներին, ում նիկոլականությունն ակնհայտ չէ, եւ ով հանրության ատելության առարկա չէ: Օրինակ` Մովսես Հակոբյանին, ում դիմակը պատռում է պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը. «ԳՇ նախկին պետ Մովսես Հակոբյանը հարցին, թե քաղաքական զարգացումներ են տեղի ունենում երկրում, կտրուկ պատասխանել է` «ինձ հետաքրքիր չի, ինձ հետաքրքիր է բանակն ու Արցախը եւ մեր պետության սահմանները, մնացած սաղ ուզում են իրար ուտեն, ինձ հետաքրքիր չի»:

Մովսես Հակոբյան, ի՞նչ է նշանակում` մնացած սաղ ուզում են իրար ուտեն: Դու հասկանալո՞վ ես խոսում, գիտակցո՞ւմ ես, թե ինչ ես խոսում, թե սկսեմ խոսել բաների մասին, որոնց մասին ժամանակ դեռ չի եղել:

Գոնե բերաններդ փակեք տեղներդ նստեք, էս ինչ մարդկանց զանգվածային վիրավորելու ձեւ է:

Դրա տեղը գա այնքան կասեմ, այնքան կհիշեցնեմ, կյանքներդ դեմներդ կգա:

Արցախի, բանակի, սահմանների մասին մտածողը այսպիսի հայտարարություն չէր անի, որովհետեւ, օրինակ` Ֆրանսիայի հրապարակում հավաքված մարդիկ ազգային հարցերի ու առաջին հերթին Արցախի ինքնորոշման իրավունքի, բանակի վերականգնման, արդիականացման եւ սահմանների անառիկության համար են պայքարում:

Սա էլ Սուրեն Պապիկյանին գովելու երկրորդ փուլն է՞, թե՞ դեռ չես հասկացել, թե ում հետ գործ ունես... Հուսով եմ, որ այս թեմային այլեւս չեմ անդրադառնա»:

Դա թափանցիկ զգուշացում էր, որ այդպիսի խաղեր տալը կարող է հեռուն գնացող հետեւանքներ ունենալ:

ՍՊԱՍԵՆՔ ՄԻՆՉԵՎ 19:30

Դա այսօրվա հանրահավաքի ժամն է, երբ պետք է հրապարակվի Շարժման հետագա մարտավարությունը: Այն շարժման, որն ըստ բազմոցային «քաղաքագետիկների», որոնք ծառայում են խունտային (ոմանք` մի բաժակ օղու դիմաց), պիտի վաղուց «մարած» եւ «պառակտված» լիներ, եւ որը ըստ համացանցային վարձու չարախոսների, կա՛մ աթոռակռվով է զբաղված, կա՛մ սպասում է այն պահին, որ Նիկոլն ամեն ինչ հանձնի, եւ իրենք «մաքուր գան»:

Սխալված չենք լինի, եթե պնդենք, որ այլոց անբարոյականության կանխավարկածով առաջնորդվում են հիմնականում անբարոյականները, եւ արձանագրենք, որ ՔՊ-ի ծպտյալ «դամքաշությունն» ուժգնացավ Սերժ Սարգսյանի կարճ պատասխանից հետո շարժման ապագայի մասին: ՀՀ երրորդ նախագահը համոզմունք հայտնեց, որ կլինի հաջողություն, եւ հորդորեց սպասել հունիսի 14-ի հանրահավաքին շարժման առաջնորդ Իշխան Սաղաթելյանի հայտարարությանը:

Սերժ Սարգսյանի այդ բանանձեւի շուրջ համացանցում խառնակիչ կոնսպիրոլոգիայի ոճով հատորներ գրվեցին, սակայն դրանց տրված պատասխաններից մեջբերենք միայն ՀՀԿ ԵԿ անդամ Միգայել Գրիգորյանի համառոտ գրառումը. «Կապիտուլյանտական խունտայի ճ կարգի անդամ/սպասարկուները խառնվել են իրար, ժամը մեկ ստատուսներ են փոխում, իրենց արեւին վերլուծություններ են անում եւ իրենց իսկ կատարած անիմաստ վերլուծության հիման վրա ենթադրություններ են անում ու հանրությանն են փորձում հրամցնեն: Ուրեմն ուշադիր լսեք, այ անտոհմածառ թուրքի շներ, եթե Սերժ Սարգսյանը բան է ասում, ապա ձեզ մնում է ընդամենը սպասել, բերաններդ փակ խելոք սպասել: Դուք մի փորձեք ցանկալին իրականի տեղ ներկայացնել, մեկ է չի ստացվելու: Ձեր խունտային դավաճան նիկոլի գլխավորությամբ ազգը արդեն լավ գիտի, ոչ մեկը ձեզ չի հավատում եւ չի վստահում, դուք այս երկրում իշխանություն չունեք: Դուք առաջնային դրա մասին մտածեք, նոր փորձեք Սերժ Սարգսյանի ասածները մեկնաբանել, մեկ է, նույնիսկ ձեր «պապայի» մեկնաբանությունը բանատեղ դնող այլեւս չկա: Առհասարակ ձեզ ուշքի բերեք, հետ եկեք իրականություն ու հասկացեք, որ մեր երկրում դուք տեղ չունենք, ոչ մի կարգավիճակով, քանի որ մենք հասնելու ենք առանց թուրքի Հայաստանին»:

Իսկ Իշխան Սաղաթելյան արդեն ասաց, որ հանրահավաքին ներկայացվելու են առաջիկա անելիքները, շարժումն ընդլայնելու ծրագիրը, ինչպես նաեւ արձանագրվելու են այս ժամանակահատվածում ունեցած ձեռքբերումները. «Ես հանրահավաքներից մեկի ժամանակ ասել էի, որ այս թեմայով ակտիվ քննարկումներ ենք սկսել շարժման մաս կազմող ուժերի, անհատների հետ: Այդ պրոցեսն ավարտել ենք, բոլոր տեսակետները ամբողջացրել ենք, վաղը կներկայացնենք ընդհանուր անելիքները, որը կարծում ենք` շարժմանը նոր լիցք եւ ուժ տալու ծրագիրն է: Շարժումը դադար է առնելու միայն այն օրը, երբ ընդհանուր նպատակին հասած կլինենք: Այսինքն` կկանխենք Հայաստանի նոր կապիտուլյացիան եւ կհեռացնենք օրվա իշխանությանը: Փողոցային պայքարը, շարժումը դադարեցնելու, հանգստանալու որեւէ այլ տարբերակ շարժումը սկսելու օրվանից հետո չենք քննարկել: Ստեղծված իրավիճակը, բազմաթիվ հանգամանքները, ձեռքբերումները եւ բացթողումները գնահատելով` շարժումը տանելու ենք առաջ. փողոցային պայքարը երբեք չի դադարելու, բայց պայքարում փոփոխություններ կլինեն»:

Դե իսկ մնացյալի մասին կտեղեկանանք «հաջորդ դասին», այսինքն` այսօր, ժամը 19:00-ին:

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆ