Երբ այսօր փողոցում կանգնածների 95 տոկոսը հրճվում էին Նիկոլի հեղաշրջումով, մենք դիմադրում էինք. Բաբուխանյան

Տեսանյութեր 29 Հունիս, 2022 20:20

Ներքաղաքական վերջին զարգացումների մասին «Իրավունք TV»–ի տաղավարում զրուցել ենք «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման գործադիր կոմիտեի անդամ, ՍԻՄ կուսակցության նախագահ ՀԱՅԿ ԲԱԲՈՒԽԱՆՅԱՆԻ հետ:

– Արդեն երկու ամիս է, ինչ Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով «Դիմադրություն» շարժումը քայլերթեր ու հանրահավաքներ է իրականացնում: Սակայն այս պայքարն այդպես էլ պտուղ չի տալիս, ինչո՞ւ:

– Ասեմ, որ ՍԻՄ կուսակցությունը կռիվ է տվել Նիկոլի դեմ, որպեսզի նախ` չզավթի իշխանությունը, իսկ զավթելուց հետո` ամեն օր ենք պայքարել մեր բոլոր հնարավորություններով: Ու այն ժամանակ, երբ այսօր փողոցում կանգնած մարդկանց 95 տոկոսը հրճվում էին Նիկոլի հեղաշրջումով, մենք դիմադրում էինք: Մի բան է, որ շարքային քաղաքացին չի խորանում կամ չունի համապատասխան գիտելիքներ ու տեղեկատվություն կատարվող գործողությունների մասին, բայց բոլորովին այլ է, երբ քաղաքական ուժն է մտնում այդ հոսանքի մեջ: Լավ է, որ երկու ամիս է, ինչ բողոքում են Նիկոլի դեմ, բայց բողոքելուց առաջ բոլոր քաղաքական ուժերը, ովքեր հրապարակում կանգնած են, հիմնականում` ՀՅԴ-ն եւ Ռոբերտ Քոչարյանը, պետք է նախ բացատրեն իրենց վարքագիծը 2018 թ.-ին: Ինչո՞վ էր պայմանավորված, որ ՀՅԴ-ն, որը երկար ժամանակ ՀՀԿ-ի հետ իշխանական կոալիցիայի մաս էր, հանկարծ կտրուկ խզեց դաշինքը ՀՀԿ-ի հետ եւ աջակցեց Նիկոլի իշխանազավթմանը: Շուրջ 6 ամիս ՀՅԴ-ն իշխանական կոալիցիայի մեջ էր Նիկոլի հետ: Հիմա քաղաքացիներն իրավունք ունեն հարց տալ` ի՞նչն էր դրա պատճառը: Մենք գիտենք, որ Նիկոլին իշխանության բերեցին արեւմտյան հատուկ կառույցները, հետեւաբար արդյոք ՀՅԴ-ն նույնպես ինչ-որ ճնշումների տակ էր այդ նույն ուժերի կողմից, թե՞ սա սխալ հաշվարկ էր, կամ` էմոցիոնալ որոշում: Իսկ գուցե ձգտում էին դո՞ւր գալ ժողովրդին` պոպուլիզմի դաշտում գործելով: ՀՅԴ-ն շատ լուրջ կուսակցություն է, եւ չեմ կարծում, որ զուտ անփորձության հետեւանք էր այդ հոսանքի մեջ մտնելը, Նիկոլին աջակցելը: Կես տարին քիչ ժամանակ չէր, որ նրանք դաշինքի մեջ էին Նիկոլի հետ: Մարդիկ, բնականաբար, այս ամենը հիշում են, եւ շատերը, ովքեր չեն միանում այդ հանրահավաքներին ու երթերին, չեն գնում ՀՅԴ-ի հետեւից, հենց այս հարցերն են բարձրացնում:

– «Հայրենիք» կուսակցության նախագահ Արթուր Վանեցյանը հայտարարեց ՀՀԿ-ի հետ ձեւավորած «Պատիվ ունեմ» դաշինքի գոյության դադարեցման եւ իր պատգամավորական մանդատը վայր դնելու մասին: Փաստորեն, նա պատրաստվում է շարունակել պայքարը «Դիմադրություն» շարժումից անջատ: Ի՞նչ կասեք այս մասին:

– ՀՅԴ-ին ուղղված նույն հարցերը վերաբերում են նաեւ Արթուր Վանեցյանին, որը այս պայքարի սկզբում շատ ավելի ակտիվ էր, հետո` մի փոքր պասիվ: Նա պետք է պատասխանի, թե ինչպե՞ս եղավ, որ ԱԱԾ բարձրաստիճան սպան հեղաշրջման օրերին անցնում է հեղաշրջման կողմնակիցների շարքը եւ աջակցում Նիկոլին, դառնում է նրա աջ ձեռքը, ընդդիմադիրներին ասֆալտին փռողն ու հետապնդողը, հետո մասնակցում է Ադրբեջանի հետ գաղտնի բանակցային գործընթացներին, ապա լքում է պաշտոնը ու մտնում դաշինքի մեջ ՀՀԿ-ի հետ: Հիմա էլ` մեկ տարի անց, այդ դաշինքը խզում է: Սա բավականին ոչ հետեւողական գիծ է, որին նույնպես պետք է բացատրություն տրվի: Մենք հիշում ենք այն «մասկի շոուները», որոնք կազմակերպում էր ԱԱԾ-ն, երբ պարոն Վանեցյանն այդ կառույցի ղեկավարն էր: Այս առումով էլի եմ ասում` մարդիկ ունեն հարցեր, որոնց պետք էր պատասխանել կամ գոնե ասել` կներեք, սխալվեցինք կամ ստիպված էինք: Սա շատ կարեւոր է, որովհետեւ առաջնորդները, որոնք փորձում են իրենց հետեւից տանել զանգվածներ, պետք է ունենան այդ չպարզաբանված հարցերի պատասխանները: Ամեն դեպքում, մաղթում եմ հաջողություն Արթուր Վանեցյանի պայքարին: Թեպետ այսօր ավելի կարեւոր հարց է, թե ինչ է լինելու Նիկոլից հետո: Լավ, նրան գցելուց հետո` ով ի՞նչ է առաջարկում:

«ԱՅՈ՛, ԱՅՍ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՆՑԱՎՈՐ Է, ԲԱՅՑ ՈՎ ԻՆՉ ԾՐԱԳԻՐ Է ԱՌԱՋԱՐԿՈՒՄ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՓՐԿԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ»

– «Դիմադրություն» շարժումն առաջարկում է օգոստոսի սկզբին հրապարակել իր վարչապետի թեկնածուի անունը…

– Ո՞վ է լինելու այդ վարչապետը, եւ ամենակարեւորը` ի՞նչ է անելու, ի՞նչ ծրագրով է գալու: Այսօր Հայաստանն իսկապես օրհասական վիճակում է եւ կանգնած է պետականության ու տարածքային կորստի վտանգի առջեւ: Եվ սա ոչ միայն Սյունիքին է վերաբերում, այլ` Գեղարքունիքին, Տավուշին, Երեւանին: Ովքեր փորձում են իրենց դնել, այսպես ասած, լիդերի տեղ, պետք է կարողանան պատասխան տալ այդ հարցերին, թե ինչպե՞ս են լուծելու Հայաստանի առջեւ ծառացած ծանրագույն խնդիրները` Արցախի, Սյունիքի, պետականության, ապագա անվտանգության, քայքայված տնտեսության հարցերը: Ասել, թե Նիկոլը վատն է, ես լավն եմ, սա ոչինչ չասել է, մանավանդ այն մարդկանց կողմից, ովքեր ոչ վաղ անցյալում ասում էին` Նիկոլն ամենալավն է: Այո՛, այս իշխանությունը ոչ միայն վատն է, այլեւ հանցավոր է, բայց ով ի՞նչ ծրագիր է առաջարկում Հայաստանը փրկելու համար:

– Արթուր Վանեցյանն ասում էր, թե մի քանի օրվա հարց է Նիկոլ Փաշինյանի հեռացումը, բայց իր վերջին հարցազրույցներից մեկում շեշտում է, թե մի փոքր հումորով է դա ասել, պետք չէ այդպես ուղիղ հասկանալ: Հիմա իրականում մեր վիճակն այդքան վա՞տ է, թե՞ դեռ հումոր անելու տրամադրություն եւ ժամանակ ունենք:

– Ինձ համար անհասկանալի է: Եվ ի՞նչ եք կարծում` այդպիսի հայտարարություններից հետո` արդյոք մարդիկ տրամադրված կլինեն դուրս գալ փողոց եւ մասնակցել` «կատակով» երկիրը «փրկելու» միջոցառումների, կարծում եմ` դրանք անհամատեղելի են:

«ԻՆՉՔԱՆ ՄԵՐ ՎԻՃԱԿԸ ՎԱՏԱՆՈՒՄ Է, ԱՅՆՔԱՆ «ՀՈՒՄՈՐԻՍՏՆԵՐԸ» ՇԱՏԱՆՈՒՄ ԵՆ»

– Լայն քննարկման առարկա դարձավ ԲԴԽ նախագահ Գագիկ Ջհանգիրյանի վերաբերյալ աղմկոտ ձայնագրության հրապարակումը, որտեղ նա պահանջում էր ԲԴԽ այն ժամանակվա նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանին` հրաժարական տալ: Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ջհանգիրյանի արդարացումներին, որ պարզապես «կուտ էր տալիս» Վարդազարյանին:

– Սա ողբերգություն է, երբ երկրի դատական համակարգում ղեկավարող անձը խոսում է այդպիսի բառապաշարով: Բայց սա նաեւ բնական է. Նիկոլը ԱԺ ամբիոնից ասում էր`«քուանշ եմ տալիս», իսկ դրանից հետո ընտրվեց: Սա նշանակում է, որ խնդիր ունենք նաեւ հասարակության մեջ, որը համարում է, թե այդպիսի բառապաշարով եւ մտածելակերպով մարդիկ կարող են ղեկավար պաշտոն զբաղեցնել: «Կուտ տալը» հենց միտումնավոր մոլորեցնել է նշանակում, ու սա ասում է Ջհանգիրյանը` առանց հասկանալու, որ շատ ամոթալի եւ հակաբարոյական վարքագիծ է դիմացինին խաբելն ու մոլորեցնելը: Էլ չասած, որ այն, ինչ անում էր Ջհանգիրյանը, շանտաժ էր օրինական պաշտոն զբաղեցնողի նկատմամբ, որ իր պաշտոնից հեռանա` քաղաքական դրդապատճառներով:

– Ըստ Գ. Ջհանգիրյանի` շանտաժ չէր, այլ «վզին դրել էին», ինչը մեկնաբանեց, թե սա ասելով` նկատի է ունեցել, որ իր առաքելությունն էր...

– Նա էլի իր «բարձր» հայերենով ասում է, որ իրեն հանձնարարել են կամ ստիպել են շանտաժի ենթարկել բարձրաստիճան պաշտոնյային, որպեսզի հրաժարվի իր պաշտոնից, եւ ինքը զբաղեցնի այդ աթոռը: Առավել նենգ, զզվելի եւ կեղտոտ գործընթաց, դժվար է պատկերացնել: Սակայն Ջհանգիրյանն ամբողջ իր կյանքում մի հարցում է փորձառու եղել` խաբելու, կեղծելու, շանտաժի ենթարկելու: Ու այդ ձայնագրության մեջ դեռ գլուխ է գովում, որ նախագահի էլ է այդպես կառավարել:

– Հետո արդարացավ, թե հումորով է ասել` նախագահի վերաբերյալ...

– Ինչքան մեր վիճակը վատանում է, այնքան «հումորիստները» շատանում են: 1995–96 թթ., երբ Ջհանգիրյանը Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի փոխնախագահն էր, ամենասարսափելի, ամենակեղծված, ամենաահաբեկչական ընտրություններն էին տեղի ունենում, եւ այդ ահաբեկչության կնքահայրը հենց նա էր: Մեր կուսակցությունն անցել է այդ ահաբեկչության բովով, մեր մաշկի վրա ենք զգացել այդ ամենը եւ շատ լավ գիտենք, թե ինչ էր նշանակում 1995–96 թթ. տեղի ունեցած, այսպես կոչված, ընտրությունները: Այդ ժամանակվանից Ջհանգիրյանն իր բառերով ասած` «կուտ էր տալիս», ահաբեկելով, սպառնալով սրան-նրան եւ մշտապես, բացառությամբ Սերժ Սարգսյանի կառավարման օրոք, «ջրի երեսին էր մնում»: Հիմա այս մարդը լավի եւ վատի, ճշտի եւ սխալի մասին այդպիսի պատկերացումներով ղեկավարում է մեր դատական համակարգը, ինչի կապացությամբ կարելի է միայն ցավակցել մեր ժողովրդին:

«ԵԹԵ ԱՅՍ ԱՆԳԱՄ ԷԼ ՀԱՊԱՂԵՆՔ, ԹՈՒՐՔԸ ԿԼԻՆԻ ՈՉ ՄԻԱՅՆ ԱՂԱՎՆՈՅՈՒՄ ՈՒ ԲԵՐՁՈՐՈՒՄ, ԱՅԼ ՆԱԵՎ ԵՐԵՎԱՆՈՒՄ»

– Անգամ ամենաաղմկոտ բացահայտումը որեւէ հետեւանք չի ունենում, ի վերջո, ստեղծված իրավիճակի ելքը ո՞րն է: Ի՞նչ է առաջարկում «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժումը:

– Շարժումն առաջարկում է այն, ինչը հենց արտացոլված է անվան մեջ` ստեղծել ուժեղ Հայաստան, որը կլինի Ռուսաստանի հետ` ձեւավորելով նոր միութենական պետություն: Մենք այս ճանապարհով ենք տեսնում Հայաստանի խնդիրների լուծումը եւ ընդհանրապես մեր երկրի փրկությունը: Ունենք քիչ ժամանակ` ընդամենը 3 տարի, այս խնդիրը լուծելու համար: Հետեւապես, ամեն ինչ անելու ենք, որպեսզի փրկենք մեր ինքնիշխանությունը, մեր ազգային ոգին եւ արժեհամակարգը, մեր երկիրը կործանումից: Դրա համար պետք է հետեւյալ քայլերն անել. առաջին հերթին գործարկում ենք մեր շարժման հանձնաժողովները, այդ թվում` շուտով կձեւավորվի շարժման երիտասարդական հանձնաժողովը: Այս առումով կոչ եմ անում երիտասարդներին, ովքեր իսկապես հայրենասեր են եւ մտածում են երկրի իրական փրկության մասին, միանան մեր ասած ճանապարհին: Ի դեպ, շարժման մշակութային հանձնաժողովն է շատ ակտիվ արդեն գործում: Աբգար Ափինյանի գլխավորությամբ` շուտով մեկնելու են Աղանվո, Բերձոր, Ստեփանակերտ` տեղում մարդկանց հետ խոսելու եւ իրական լուծումներ գտնելու առաքելությամբ: Երկրորդ` շարունակում ենք ձեւավորել շարժման կառույցները տարբեր քաղաքներում ու գյուղերում: Իսկ հաջորդ քայլը կլինի հանրաքվեի անցկացումը` Հայաստանը եւ Ռուսաստանը Միութենական պետության մեջ տեսնելու նպատակով: Սա միակ լուծումն է, եւ եթե այս անգամ էլ հապաղենք, թուրքը կլինի ոչ միայն Աղանվոյում ու Բերձորում, այլ նաեւ Երեւանում: Ի վերջո, ինչքան էլ դրոշդ թափահարես, դրանից ո՛չ զենքդ կավելանա, ո՛չ զորքդ, ո՛չ էլ դիվանագիտական կշիռդ:

– Իսկ մինչեւ հանրաքվեն` ի՞նչ նախադրյալներ են անհրաժեշտ: Այսօր հանրային դաշտում խոսվում է ժամանակավոր կառավարության ձեւավորման, արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների, միասնական վարչապետի թեկնածու առաջադրելու ու «առանց Նիկոլ` Հայաստանի» մասին: Այս ամենից ի՞նչն է առաջնահերթ Ձեր շարժման համար:

– «Առանց Նիկոլ, Հայաստանը» պարտադիր պայման է: Ինչ վերաբերում է ժամանակավոր կառավարություն ձեւավորելուն, վարչապետի թեկնածու առաջադրելուն եւ այլն, այդ հարցերը չենք բարձրացնում հիմա, որովհետեւ հարցն այն չէ, թե որ անձն է լինելու վարչապետ, այլ այն, թե որ ծրագիրն է իրականացվելու: Երբ կգա պահը` արդեն ծրագիրն իրականացնելու, կգտնվեն մարդիկ, ովքեր կլինեն լավագույն պրոֆեսիոնալները, որոնք կիրականացնեն քաղաքագիտական, դիվանագիտական եւ տնտեսական այդ մեծ աշխատանքը: Մենք պետք է կարողանանք ՌԴ-ի հետ գտնել խոր ինտեգրացիայի բանաձեւը, որը կաշխուժացնի մեր տնտեսությունը, կապահովի ազգաբնակչության թվի վերականգնման հարցը: Այսօր կործանարար վիճակում ենք, մարդ չի մնացել, գնում ես այլ երկրներ, տեսնում ես ավելի շատ հայ կա, քան` Հայաստանում: