«ՊՐՈՖԵՍԻՈՆԱԼԻԶՄԸ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՀԱՄԱՐ ԱՆՁՆԱԿԱՆ ՎԻՐԱՎՈՐԱՆՔ Է».ՍԱՄՍՈՆ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
ՄշակութայինԱդրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը հրամանագիր է ստորագրել պետական մակարդակով նշելու Իրեւանի (Երեւանի), այսպես կոչված, պետական ադրբեջանական դրամատիկական թատրոնի 140-ամյակը: Այս եւ մշակութային այլ մարտահրավերների մասին «Իրավունքը» զրուցել է ռեժիսոր, բեմադրիչ, դերասան ՍԱՄՍՈՆ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆԻ հետ:
— Երեւանում ունեցած ինչ-որ ադրբեջանական թատրոնի ամյակը նշելը՝ ինչի՞ մասին է փաստում: Հերթը հասավ մշակույթի՞ն…
— Թուրքն ու կրտսեր թուրքը ունեն մի շատ մեծ խնդիր՝ կայացման խնդիր: Եվ այն, ինչ արվում է նրանց կողմից, արվել է միշտ եւ կարվի՝ գողանալ ուրիշի ստեղծածը: Իսկ մեր դժբախտությունը, ավելի ճիշտ, բազմաթիվ դժբախտություններից մեկն այն է, որ մենք այդպես էլ չկարողացանք պատմական մակարդակով հասկանալ, որ մշակույթն է մեր ազգային, պետական գաղափարախոսությունը: Մշակույթ ասելով՝ ամենեւին նկատի չունեմ միայն արվեստը: Մշակույթ նշանակում է նախեւառաջ գիտություն, կրթություն եւ ազգային, պետական մտածողություն: Ինչից մենք, ցավոք, այսօր զուրկ ենք:
— Ըստ Ձեզ՝ ԿԳՄՍ նախարարության կողմից տարվո՞ւմ է պայքար մշակութային արժեքների պահպանման վերաբերյալ:
— ԿԳՄՍ-ն ներկա իշխանությունների հրահանգների ենթական է եւ չի կարող որեւէ ինքնուրույն գործունեություն իրագործել՝ առանց վերեւից հրահանգի: Իսկ վերեւում գործունեություն են ծավալում անձինք, որոնք մշակույթից այնքան հեռու են, որքան պապուասը քվանտային ֆիզիկայից: Եվ նրանց ամենեւին էլ հարկավոր չեն մարդիկ, որոնք իրենցից շատ են հասկանում եւ գիտեն: Պրոֆեսիոնալիզմը իշխանությունների համար անձնական վիրավորանք է: Դրա համար էլ ով հասնի, ինչ ցանկանա պոկում է մեր երկրից: Քանի որ տգետ ենք, շահամոլ, ընչաքաղց…
— Իսկ պատվախնդրությո՞ւնը…Չէ՞ որ թշնամին ծիծաղում է ու զվարճանում՝ տեսնելով այն, ինչ հիմա կատարվում է մեր երկրում:
— Իհարկե, ծիծաղում է եւ նույնիսկ հրճվում է: Կրտսեր թուրքը երազո՞ւմ էր տեսել, որ կհաղթի հային, բայց` հաղթեց: Իսկ պատասխանատվությունը մերն է՝ յուրաքանչյուրինս: Մեղքը մերն է: Մենք ենք թույլ տվել:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ