ԿԱՊԻՏՈՒԼՅԱՆՏՆԵՐԻ «ԴՆԹ ԱՆԱԼԻԶ»
ՎերլուծությունԵվ այսպես, գերագույն գլխավոր կապիտուլյանտը թիրախավորել է հայերիս գեները: Վերջերս առնվազն երկու անգամ նա մեղավոր է հռչակում «ԴՆԹ մակարդակը»: Սակայն ամենևին էլ վերջերս չէ, որ նա հայկական ամենայն ինչը ընկալում է որպես գենետիկորեն իրեն խորթ բան: «Երկրի հակառակ կողմը» պղծագրքում նա Գառնիի տաճարն անվանում է «հռոմեական հավաբուն», իսկ Քարահունջը` «ռագատկի քարերի կույտ»: Այդպես կարող է արտահայտվել միայն թշնամին:
Վերջին անգամ «ԴՆԹ մակարդակի» մասին այդ ճիվաղն արտահայտվել է Ազատ գյուղի զինկացարանի` 15 կյանք խլած հրդեհի առնչությամբ: Ընդհանրապես, ամեն ինչ շատ կասկածելի է: Հրդեհի տեսանյութը ցուցադրած «5-րդ ալիքի» դեմ հիսթերիկ արշավ, տխրահռչակ Անդոն Քոչարյանի կողմից պաշտոնական վարկածը կասկածի տակ դնողներին «բորենի» որակելը, վերջում էլ` սոցցանցերում նիկոլաֆեյքերի և նիկոլազոմբիների կողմից գրված մեկնաբանություններ, թե իբր ընդդիմությունն է հրկիզել զինկացարանը... Մինչդեռ ողջ մնացած զինծառայող Գարուշ Սարգսյանի հարցազրույցը քանդում է պաշտոնական վարկածը, իմանում ենք, որ դուռը կողպված էր: Ու երևակվում է այս խունտայի տականքության անհատակ անդունդի խորությունը: Ընդհանրապես հայտնի է, որ մարդ ինչքան ցածրախավ է և տգետ, այնքան ավելի ինքնավստահ է, ամբարտավան և ագրեսիվ: Սրանք պարզապես ժեխատգիտության խտանյութ են:
Անդրադառնալով 2-րդ բանակային կորպուսի հրամանատարական կազմին պաշտոնից հեռացնելու որոշմանը՝ պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը նշեց, որ դեռ պարզ չէ նրանց մեղավորությունը, բայց իշխանությունը պատասխանատվությունն իր վրայից գցելու համար ստորացնելով հեռացնում է հրամանատարներին. «Փաշինյանը գլխատեց բանակային կորպուսը, իր համար կարևոր չէ՝ այդ մարդը քանի տարի է ծառայել, իրեն պետք են մարդիկ, որոնց գլուխները պետք է թռցվի ու մատուցվի հասարակությանը: Այս ամենը նա անում է իր կաշին փրկելու համար»: Դե եթե սեփական կաշին փրկելու համար սրանք հայրենիք են հանձնում, 15 զինվորը կամ բանակային կորպուսն ի՞նչ է, որ չզոհաբերեն: Իրավապաշտպան, «Հայրենիք» կուսակցության ներկայացուցիչ Արսեն Բաբայանն էլ փաստում է «Երկիր ՀԺ»-ի իրողությունը. «Հրդեհված զորամասի պաշտոնական վարկածին լայն հանրության կողմից չվստահելն ունի միայն մեկ պատճառ: Իշխանությունն ինքն է ամեն ինչ արել, որ մարդիկ չհավատան: Նախ «միակ» վարկածի հանրայնացումը կառավարության նիստում, հետո զինվորական դատախազության ներկայացուցչի պնդումը, որ կան մի քանի վարկածներ, հետո ԱԻՆ-ի ներկայացուցչի պնդումը, թե բոլորի դիակները եղել են մահճակալներին, որը հերքվում է հենց դեպքի վայրում փրկված զինվորի կողմից: Սա ունի մեկ պատճառ. պետության կառավարումը օրաթերթի խմբագրության ղեկավարման մակարդակից չի բարձրացել»:
Սակայն վերադառնանք կապիտուլյանտների «ԴՆԹ անալիզին»: Եթե վերհիշենք դեռ մինչև 2018-ի պետականաքանդ աղետը սոցիալական հարթակներում քննարկվող որոշ դիսկուրսներին, ապա պետք է մատնանշենք դեռ այն ժամանակ ձևավորված զզվելի թրենդներից մեկը` «հայու գենը» ծաղրելը: Պարզ է, որ դրան կարող էին մասնակցել միայն մեզ գենետիկորեն խորթ տարրերը, որոնք էլ հետո համալրեցին թրքահարճ ՔՊ-ի շարքերը: Իսկ Նիկոլի «Երկրի հակառակ կողմը» պղծագիրքը թերևս քասթինգ էր, որով էլ ընտրվեց առավելագույնս հակահայ, առավելագույնս հայի ամեն ինչի հանդեպ թշնամաբար տրամադրված ապագա խամաճիկային առաջնորդը: Մնացյալը տեխնոլոգիայի հարց էր, թե ինչպես իշխանության բերել ներքին թշնամիներին:
Հիշենք նաև սրանց հետևողական պայքարը բանակի ինստիտուտի դեմ, «Ազգ-բանակ» գաղափարախոսության դեմ, մարտունակության հետևողական թուլացումը, հերոսների վարկաբեկումն ու հալածանքը, գերի հանձնվելու հերոսացումը: Եվ զազրելի վերաբերմունքը պատերազմի մասնակիցների, զոհվածների հարազատների նկատմամբ: Վերջին դրվագներից մեկն էլ` Պռոշյան համայնքի ՊՆ նախկին շենքից ազատամարտի մասնակիցների ընտանիքների ցուցադրական և ծեծուջարդով վտարումը: Կարճ ասած, հայրենասիրությունը դարձրել են պատժելի վարքագիծ, դավաճանությունը` խրախուսելի: Այս ամենի «ԴՆԹ անալիզը» ցուցադրում է մեկ բան` անխառն թրքություն:
Արդյունքը, Արմեն Աշոտյանի կարճ բանաձևումով. «Մեզ համեմատում են Սիրիայի հե՞տ, ասում են. Սիրիա ենք դառնալո՞ւ: Իրականում անգամ Սիրիային փառք ենք տալու, քանզի Սիրիան պայքարի ու զոհերի գնով պաշտպանեց իր պետությունը: Սիրիայի հետ հիմա անգամ Էրդողանի նմանն է ուզում աշխատել: Իսկ մեզ շատ ավելի ծանր ու անփառունակ ճակատագիր է սպասվում. մենք տարածքները կորցրել ենք, զոհերը տվել ենք եւ այլևս գործոն չենք»: Եվ ներքին թուրքի ջանքերով ամեն ինչ արվում է, որպեսզի գործոն չլինենք, լինենք թատերաբեմ և հուսալքված զոհ: Ինչպես նկատում է ՀՀԿ ԳՄ անդամ Արտակ Զաքարյանը. «Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը, Ֆրանսիան, ԵՄ-ն, ԵԱՀԿ-ը, ՄԱԿ-ը, այլ երկրներ ու կառույցներ, ավելի քան մեկ ամիս կոչ են անում Բաքվին`ապաշրջափակել Արցախը և դադարեցնել հումանիտար աղետը: Սակայն Ալիևը կարծես դեռ «տարերքի» մեջ է ու կտրվել է իրականությունից: Երևի կարծում է, թե բոլորը Նիկոլ են և կարող է քմահաճ վերաբերվել բոլորի կոչերին: Իսկ իրականում, եթե չլիներ Նիկոլի և Ալիևի` 2022թ հոկտեմբերի 6-ի Պրահայում արված համատեղ հայտարարությունը, Բաքուն ոչ մի հիմք չէր ունենա փակելու Լաչինի միջանցքը: Ռուս խաղաղապահները կբացեին այն փակելու առաջին իսկ օրը: Պրահայում Նիկոլն Ալիևի ձեռքին մի մեծ գործիք է դրել, դրանով իսկ կաշկանդելով ՌԴ խաղաղապահ առաքելության գործողությունները: Եվ ցավալին այն է, որ Նիկոլը դա արել է միտումնավոր: Ալիևը եթե միջանցքը փակելու հիմքեր ունենար, այն հաստատ կփակեր մինչև Պրահայի համատեղ հայտարարությունը: Պրահայից ու Սոչիից հետո նա Նիկոլից մեծ նվեր է ստացել»:
Հիմա ցանկացած օբյեկտիվ մարդ պոզիտիվ է գնահատում Արցախի պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի BBC-ին տված հարցազրույցը: Մինչդեռ նա հարցազրույցում ասել է այն, ինչ պետք է ասի պետական այրը: Պարզապես ինչ տեղի է ունեցել 2018-ի աղետից ի վեր, մեզ պետական այրերի կարոտ է թողել, արդեն հասցրել ենք մոռանել, թե ինչպիսին պիտի լինի պետական այրի կեցվածքը: 2018-ին «Սերժին մերժեցին», որպեսզի էլ չունենանք պետական այրեր, և վերադառնանք օսմանյան լծի պետականազուրկ հոգեվիճակին: Այդ պատճառով է, որ սեփական ոճիրները այս գենապղծվածները շարունակում են ապարդյուն խցկել «նախկինների» գրպանը: Օրինակ` արդեն փորձում են 2016-ի ապրիլյան պատերազմը հռչակել պարտություն:
Տո գլխներիդ ձյուն գա, եթե պարտություն էր, ապա ինչպե՞ս է Սերժ Սարգսյանը Վիեննայում, Սանկտ Պետերբուրգում թելադրել պայմաններ: Սակայն ցածրախավ տգետներին դժվար չէ կերցնել պիկապա-բանկոմատային ԱԺԲ-ի նաֆթալինոտ միֆը «800 հեկտար» ծախելու մասին, և չտեսնել տալ սրանց ծախած 10 հազար քառակուսի կիլոմետրը: Արժանապատվությո՞ւն... չէ՛, ժեխը նման բան չի լսել: Գենետիկ մակարդակով բացակայում է: Հսկայական ստամոքսներ են` առանց ուղեղի և հոգու: Անգամ առանց ինքնապահպանման բնազդի:
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆ