Զորամասին հրդեհի գործով տատասխանի սպասող հարցերի պակաս չկա

Գե­ղար­քու­նի­քի Ա­զատ գյու­ղի զին­վո­րա­կան կա­ցա­րա­նում տե­ղի ու­նե­ցած ող­բեր­գա­կան հրդե­հի ա­ռա­ջաց­ման պաշ­տո­նա­կան վար­կա­ծը, թե կա­պի­տա­նը բեն­զին է լցրել վա­ռա­րա­նը, ինչ­պես ներ­կա­յաց­րինք մեր նա­խորդ հա­մա­րում («Իրավունքի» տպագիր տարբերակի չորեքշաբթի օրվա համարում), ար­դեն իսկ բա­զում հար­ցեր է ա­ռաջ քա­շում: Սա­կայն էլ ա­վե­լի շատ են հար­ցերն ու տա­րա­կու­սանք­նե­րը, թե ինչ ե­ղավ դրա­նից հե­տո, երբ, ըստ վար­կա­ծի, կա­պի­տա­նը 5 լիտ­րա­նոց այր­վող բեն­զի­նի շի­շը նե­տեց զին­վոր­նե­րի ննջա­սե­նյա­կի կող­մը:

ՀԱՐՑ 6

Հրդե­հից փրկված Գա­րու­շը նա­խօ­րե­ին պատ­մեց. «Մեզ հա­մար փայտ է­ին բե­րել, թե­փը հա­վա­քել է­ինք, շշե­րը (պլաստ­մա­սե) կտրում է­ինք, թե­փի հետ դնում, մեկ-երկու գդալ սա­լյար­կա է­ինք ա­վե­լաց­նում, սկսում էր թե­փը վառ­վել, կպնում էր, ոչ մի վտան­գա­վոր բան չկա­ր»: Ու­րեմն, ին­չո՞ւ հան­կարծ այդ ա­մե­նը թո­ղած, կա­պի­տա­նը ո­րո­շեց 5 լիտր բեն­զի­նով վա­ռա­րան վա­ռել, ո­րն էլ իշ­խա­նու­թյուն­ները  շտա­պե­ցին հիմ­նա­կան վար­կած սար­քել:

ՀԱՐՑ 7

Ե­րեկ ՀՀ քննչա­կան կո­մի­տե­ի մա­մու­լի քար­տու­ղա­րը հայտ­նեց, որ հրդե­հից այր­վածք­ներ ստա­ցած եր­կու զին­ծա­ռա­յող­ներ հար­ցաքնն­վել եւ տու­ժո­ղի կար­գա­վի­ճակ են ստա­ցել: Եր­րորդ տու­ժա­ծը՝ սպան, պառ­կած է վե­րա­կեն­դա­նաց­ման բա­ժան­մուն­քում, դեռ չի հար­ցաքնն­վել՝ ա­ռող­ջա­կան վի­ճա­կից ել­նե­լով: Գա­րու­շը հայտ­նում է, որ ին­քը ննջա­սե­նյա­կում քնած է ե­ղել: Նա նա­եւ նման բան ա­սաց. «Բա­ցի ին­ձա­նից ու մի հո­գուց, ով դուրս է ե­կել պա­տու­հա­նից…»: Սա են­թադ­րում է, որ երկ­րորդ տու­ժա­ծին եւս Գա­րու­շի նման ննջա­սե­նյա­կի պա­տու­հա­նից են հա­նել: Ցուց­մունք տված այլ վկա­նե­րի մա­սին տե­ղե­կու­թյուն չկա, են­թադ­րա­բար, նման վկա­ներ չկան: Կա­պի­տա­նին մինչ օրս էլ չեն կա­րո­ղա­նում հար­ցաքն­նել: Ու այս պատ­մու­թյան թե­րեւս ա­մե­նա­պարզ հար­ցը` իսկ այդ ո՞ր վկա­յի թե­կու­զեւ նախ­նա­կան ցուց­մուն­քից, պատ­մե­լուց են ո­րո­շել, թե կա­պի­տա­նը բեն­զին է լցրել վա­ռա­րա­նի մեջ:

ՀԱՐՑ 8

Դեպ­քից մեկ-երկու օր անց Հան­րա­յին հե­ռուս­տա­ըն­կե­րու­թյան ե­թե­րում ՆԳՆ Փրկա­րար ծա­ռա­յու­թյան գնդա­պետ Ար­սեն Սա­րո­յա­նը հայտ­նեց, թե 14 զին­ծա­ռա­յո­ղի դի­ե­րը հայտ­նա­բեր­վել են մահ­ճա­կալ­նե­րին ան­շար­ժա­ցած: Մեկ զին­ծա­ռա­յո­ղի դի էլ գտնվել է դռան մուտ­քի մոտ: Իսկ ա­հա այդ ա­մե­նին ա­կա­նա­տես Գա­րու­շը պատ­մում է. «Քնած է­ի ես, ճչոց­նե­րից եմ վեր թռել տե­ղիցս … Ես, ճիշտն ա­սած, չեմ նկա­տել այդ պա­հին մարդ, որ պառ­կած է: Հի­շում եմ, որ խա­ռը ի­րա­վի­ճակ էր, մար­դիկ կա­յին վազվ­զող, դա­ժե ինձ բրթող, որ ա­մեն­քը ճամ­փա է­ին ման գա­լիս, թե ոնց դուրս գայ­ին… Մի կերպ հա­սել եմ երկ­րորդ պա­տու­հա­նի տակ… մին­չեւ ու­սերս ռե­շոդ­կից դուրս եմ ե­կել, այդ­պես քա­շել-հա­նե­լ են»: Ի՞նչ է ստաց­վում. զինվո­րնե­րը զարթ­նել են, վազվ­զել, խա­ռը վի­ճակ սար­քել, բրթբրթել ի­րար, ու այն բա­նից հե­տո, երբ Գա­րու­շը ճա­ղա­վան­դա­կից դուրս է ե­կել, գնա­ցել, պառ­կել են տե­ղներն ու վառ­վե՞լ: Չէ՛, չի ստաց­վում, ու­րեմն` կամ գնդա­պետն է ինչ-որ բան խառ­նում, կամ` Գա­րու­շը: Ին­չո՞ւ:

ՀԱՐՑ 9

Գա­րու­շը շա­րու­նա­կում է պատ­մել. «Վեր կա­ցա, ար­դեն կրա­կը ներս էր մտնում սե­նյակ… Փոր­ձել եմ մեր սե­նյա­կի դու­ռը (ննջա­սե­նյա­կից հյու­րա­սե­նյակ` վա­ռա­րա­նի գտնվե­լու վայ­րը տա­նող- հեղ.) ջար­դել, էն էլ խփե­ցի, չջարդ­վեց… Մե­կը փոր­ձում էր դու­ռը ջար­դել, ո­րը ես չկա­րողա­ցա ջար­դե­լ»: Ի՞նչ է ստաց­վում, դու­ռը կողպ­վա՞ծ էր, որ բա­ցե­լու փո­խա­րեն փոր­ձում է­ին ջար­դել եւ ան­հա­ջող: Այդ դեպ­քում ո՞վ է փա­կել, ին­չո՞ւ: Չնա­յած, դա­տե­լով հրա­պա­րա­կա­յին լու­րե­րից, հյու­րա­սե­նյա­կում մի­այն վա­ռա­րա­նը «բեն­զին լցրա­ծ» կա­պի­տա­նը պետք է ե­ղած լի­ներ, եւ ե­թե դու­ռը կողպ­ված էր, ա­պա «բեն­զի­նի­» վար­կա­ծի դեպ­քում մի­այն նա կա­րող էր փա­կել: Ի դեպ, Փրկա­րար ծա­ռա­յու­թյան գնդա­պե­տը հայտ­նեց նա­եւ, թե մեկ զին­ծա­ռա­յո­ղի դի էլ գտնվել է դռան մուտ­քի մոտ: Դա եւս խո­սում է չբաց­վող եւ չջարդ­վող դռան մա­սին:

ՀԱՐՑ 10

Գնդա­պետ Սա­րո­յա­նը տե­ղե­կաց­րեց նա­եւ. «Հրդե­հա­շիջ­ման աշ­խա­տանք­ներն ի­րա­կա­նաց­վել են եր­կու տե­ղա­մա­սով: Մեկ տե­ղա­մա­սը, ո­րը փլուզ­վել էր, ո­րով­հե­տեւ մե­քե­նա­յով փոր­ձել է­ին փլու­զել պա­տը… Պա­տի քանդ­ման հե­տե­ւան­քով փլուզ­վել էր տա­նի­քը, եւ հո­ղա­յին շեր­տե­րը հա­նե­լու ըն­թաց­քում ար­դեն փրկա­րար­նե­րը հաս­կա­ցել են, որ բո­լո­րը այր­ված ե­ն»: Լուր է ե­ղել նա­եւ, որ պա­տը փլու­զել են «Ուրա­լ» մե­քե­նա­յով: Խոս­վել է նա­եւ, թե  տրակ­տո­րով են փոր­ձել պա­տը քան­դել: Եվ ա­մե­նա­պարզ հար­ցե­րից մե­կը. իսկ պատը քան­դե­լու փո­խա­րեն չէ­ի՞ն կա­րող պա­տու­հա­նների ճա­ղա­վան­դակ­նե­րը պո­կել, որն ավ­տո­մե­քե­նա­յի օգ­տա­գործ­ման դեպ­քում ան­հա­մե­մատ ա­վե­լի ա­րագ կլի­ներ, եւ տա­նի­քը չէր փլուզ­վի: Նույն այն ճա­ղա­վան­դա­կը, ո­րից կա­րո­ղա­ցել է դուրս գալ Գա­րու­շը: Ու­րեմն, ին­չո՞ւ այդ­քան պարզ քայ­լը չի ար­վել:

Հար­ցե­րի այս շար­քը դեռ եր­կար կա­րե­լի է շա­րու­նա­կել: Ասենք` ինչ­պե՞ս հաս­կա­նանք, որ չնա­յած բո­ցը պա­տել էր ողջ շի­նու­թյու­նը, ո­րի կադ­րե­րը տա­րած­վե­ցին, սա­կայն կան փայ­տե ի­րեր, ո­րոնք մի­այն փոքր այր­վածք­ներ ու­նեն (լուսանկարում): Բայց ա­վե­լի լավ է, որ փոր­ձենք նա­եւ դրանց պա­տաս­խան­նե­րը գտնել:

Ս. ԱԲ­ՐԱ­ՄՅԱՆ