Պարզվեց, որ իշխանությունների համար Նիկոլ ասելը վիրավորական է

Կարճ ասածմ սույն փոխնախագահն այն միտքն է առաջ տանում, թե Նիկոլ ասելը, այն է՝ անձի մասին նրա իսկ անունով խոսելն անհարգալից է, այն է՝ վիրավորական: Օրինակ, եթե Արշակյանին ասեց Հակոբ, նա կվիրավորվի: Դե եթե Հակոբը սեփական անունից նեղվում է, մարդուն անտեղի չվիրավորենք՝ դիմենք պարոն Արշակյանով, կամ, եթե շատ է ուզում, կարող ենք նաեւ ամենապարոն ասել, սուպեր պարոն, պարոնագույն, կամ կարելի է նաեւ երկու անգամ՝ պարոն-պարոն Արշակյան: Բայց դրանով հանդերձ, պարոն-պարոն Արշակյանը երեւի մեկ բան է մոռացել. ժամանակին մարդիկ ընտրել են <Նիկոլ վարչապետ>, <հեղափոխության> ժամանակներում բոլորն էին ասում Նիկոլը, եւ ոչինչ, չէր վիրավորվում: Արշակն էլ, երեւի, իրենց անունով դիմելուց չէր վիրավորվում: Ու հիմա ի՞նչ է դարձել, եթե վիրավորվում են, որ շարքային մահկանացուները նրանց անունով են դիմում, պահանջում են պարոնով դիմել, պարոն-պարոն Արշակյանը դրանով ուզում է հասկացնել, թե այնքան են աճել, որ շարքային քաղաքացիներն էլ պետք է իրենց նոքյարի դերո՞ւմ տեսնեն: Ու միայն նրա համար, որ ամեն մեկը մի չաղլիկ պաշտո՞ն է կպցրել: Բայց երեւի մոռացել է, որ այդ պաշտոնը կորցնելն էլ կա: Երեւի մի բան էլ են մոռացել. հարգանքը պետք է վաստակել, եւ դա հաստատ երկրի հերն անիծելով չի լինում: Չնայած, երեւի պարոն-պարոն Արշակյանն էլ է ճիշտ. էն վիճակն են երկիրը հասցրել, որ արդեն Նիկոլ ասելը բնազդաբար վիրավորանք են համարում: Ի դեպ, Արշակյանին կարող ենք նաեւ հուշել, որ անգամ ԱՄՆ նախագահը չի վիրավորվում, երբ իրեն անունով են դիմում: