Մակրոնի հայտարարությունը պետք է դիտարկել, որպես մեծ աճուրդի մեկնարկ. ուկրաինական աղբյուր

Մակրոնի հայտարարությունը` Ուկրաինա ՆԱՏՕ-ական զորքեր մտցնելու մասին, ուկրաինական աղբյուրի գնահատմամբ, իրականում շատ ավելի լուրջ եւ խորքային իմաստ ունի: Ըստ աղբյուրի.

«Աճուրդը սկսվել է։
Մակրոնի հայտարարությունը պետք է դիտարկել միայն սակարկության տեսանկյունից՝ Ռուսաստանի Դաշնությանը ստիպելու համար նվազեցնել իր «պահանջները» Ուկրաինայի հետ հնարավոր խաղաղության համաձայնագրեր ստորագրելիս։
Ուստի Մակրոնն ամեն կերպ տաքացնում է ուկրաինական ճգնաժամում դրույքաչափերի բարձրացման թեման։ Ասում են՝ մենք զորամիավորումներ ենք ուղարկելու Ուկրաինա.

Ինչպե՞ս կարձագանքի Ռուսաստանի Դաշնությունը.
- կհարվածի ավելի հզոր զենքերով, այդ թվում՝ մարտավարական միջուկային զենքով։
- պաշտոնապես պատերազմ կհայտարարի Ուկրաինային, որն ավտոմատ կերպով բոլոր խաղացողներին մասնակից կդարձնի։
- կհարվածի ռազմական թիրախների նաեւ ՆԱՏՕ-ի երկրներում, բայց սա երրորդ համաշխարհային պատերազմն է։
- Հետախուզական ինքնաթիռները կսկսեն քանդել ՆԱՏՕ-ի ինքնաթիռները, բայց սա նաև երրորդ համաշխարհային պատերազմն է։

Նման շարժումներով Մակրոնը պարզապես կարող է ուկրաինացիներին հույս տալ, որ մոտ է Արևմուտքի օգնությունը, թե` կպայքարեք մինչև վերջ և չնահանջեք։ Այն հույսով, որ բոլորը միանում են բանակին` հույսով, թե մոտ է արևմտյան օգնությունը: Թեև փող չեն ուզում տալ, զենք չեն տալիս, բայց հանկարծ ուղարկում են իրենց զինվորներին։ Աբսուրդ. իհարկե, բայց շատերը կարող են հավատալ:

Բայց այս ամենը, այդ թվում` ուկրաինական հարցով բանակցություններն իրականում Մակրոնի գործը չէ, նա չկա այդ ամենում: Չկա, եւ գնում է խաղադրույք բարձրացնելու: Ո՞ւմ համար, այելի ստույգ` ո՞ւմ հանձնարարությամբ: Չնայած, դա էլ կարելի է հասկանալ, եւ հենց նման թիկունքային հանձնարարողների առկայության գործոնն է, որ այս ամբեղջ գործընթացն այլ հարթույթուն է տեղափոխում:

Սակայն ռուսներն այլ կերպ պատասխանեցին: Պուտինը հայտարարեց «Սարմատի», «Ավանգարդի», «Պոսեյդոնի» եւ այլ միջոցների մասին, որոնք Արեւմուտքի համար անհաղթահարելի սարսափ են: Դրանով ասեց սա. Արեւմուտքի հետ հնարավոր բանակցություններում Մոսկվան իր հիմնական հաղթաթղթերը համարում է ոչ թե Ուկրաինայում զորքերի եւ տանկերի մի առաջ գնալ-չգնալը, ոչ թե ընդհուպ` Կիեւը գրավելու հեռանկարը, օդ-ծով-ցամաքային հիպերձայնային տրիադան, որոնց մակարդակին արեւմտյան աշխարհը թող նախ փորձի հասնել: Եթե հանկարծ կհասնեն, այդ դեպքի համար Պուտինը, «ամեն դեպքում», հիշեցրեց, որ ռուս գիտնականները ձեռքերը ծալած նստած չեն «Սարմատի» դափնիների վրա: Հենց այստեղ էր Մակրոնի եւ նրա թիկունքային ուժերի սխալը. Մոսկվան խաղադաշտ է համարում աշխարհը, իսկ Ուկրաինան դրա էպիզոդիկ հատվածներից է: Այդ իրավիճակում ուկրաինական ճգնաժամում դրույքաչափերի բարձրացումը կիսաքայլ է: Կգնա՞ն ուկրաինական կամ ցանկացած այլ հատվածում ընդդեմ Ռուսաստանի ոչ թե հայտարարությունների, այլ` ՆԱՏՕ-ի գործնական քայլերին, ուրեմն պատասխանը կլինի ռուսական տրիադան: Ու նման պատասխանից հետո թող արդեն Արեւմուտքը մտածի, թե ինչ քալ կկատարի»: