Ինչի՞ համար «փուռը տվեցին» տասնյակներով ընդդիմադիրների. ԶԱՐՄԱՆՔ
Զարմանք
Ցնցող հայտարարությամբ է հանդես եկել ԲԱԳՐԱՏ ՍՐԲԱԶԱՆԸ Սուրբ Աննա եկեղեցում տեղի ունեցած հերթական հավաքի ժամանակ: Նա ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս հայտարարել է, թե` «Մենք ընդդիմադիր շարժում չենք, ոչ էլ ընդդիմության շարժում ենք: Այս խրամատում պետք է մնան նրանք, ովքեր հավատում են։ Անկախ նրանից, թե մենք բարձունքում ենք, ստորոտում ենք, թե ամենատակն ենք, կապ չունի, պետք է հավատացողները մնան»: Փաստորեն, ստացվում է, որ իզուր էլ ընդդիմությունն այսքան ժամանակ սատարում էր շարժմանը, իրենք սրբազանին պետք չէին: Բայց զարմանալին այն է, թե այդ դեպքում ինչի՞ համար «փուռը տվեց» այս շարժումը տասնյակներով ընդդիմադիրների, որոնց վրա կարվեցին քրեական գործեր, ոմանք կալանավորվեցին, ոմանք էլ դատապարտվեցին: Օրինակ` «Ալյանս» կուսակցության նախագահ Տիգրան Ուրիխանյանը հարց է բարձրացնում. «Բա որ տենց էր, էլ ինչի՞ իզուր երկրորդ քրեական գործը հարուցեցին իմ դեմ, որ կոչ արեցի մարդկանց դուրս գալ փողոց շարժման միտինգին։ Բա ես էլ մտածել էի, որ ընդդիմադիր շարժում է...»:
Ի դեպ, Բագրատ սրբազանի շարժման առաջնորդներից առեղծվածային կերպով անհետացած, իբրեւ «առեւանգված» ու հետո հայտնված ՍՈՒՐԵՆ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ եւս շարունակում է զարմացնել իր հայտարարություններով: Մեդիափորձագետ Տիգրան Քոչարյանը գրում է. «Պարզվում է` անհաշտ ընդդիմադիր Սուրեն Պետրոսյանը, ով բացառում է նախկինների ներկայությունն ու դեմ է պառլամենտական ընդդիմության վերարտադրվելուն, տասը տարի առաջ ՀՀԿ երիտասարդական թեւի գերակտիվ կադր էր։ Ինչն իր կենսագրությունից ակտիվ թաքցնում է (առնվազն` Վիքիպեդիայի հոդվածում, որն ինքն է գրել տվել, քանի որ ուրիշ ոչ մեկին նա հետաքրքիր չէր)։ Հիմա Սուրեն, նախկինն ո՞վ է։ Տասը տարի առաջ ՀՀԿ-ի շնորհիվ եւ միգուցե հաշվին եվրոպաներով տարբեր սեմինարներին մասնակցում էիր, ամեն ինչ օկ էր։ Բա հիմա գեւորգպապոյանի հայացքները հագել ես ու դեմ ես ՀՀԿ-ի ու «Պատիվ ունեմ»-ի վերարտադրմա՞նը»: Թերեւս, մեզ մնում է կրկնել մեդիափորձագետի հարցը` բա սազե՞ց, Սուրո…
Չսազեց նաեւ ԵՐԵՎԱՆԻ ԹԱՏՐՈՆԻ ԵՎ ԿԻՆՈՅԻ ՊԵՏԱԿԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏԻՆ: «Իրավունք»-ին հասած տեղեկությունների համաձայն` այս ինստիտուտում, որտեղ դասավանդում էր երեկ հուղարկավորված 67-ամյա դերասանուհի Լալա Մնացականյանը, այդպես էլ նրա հիշատակի անկյուն չի բացվել` անգամ հարազատ ամբիոնում: Անկախ նրանից, որ աններելի էր իր «Շուշին բոմժանոց» էր» արտահայտությունն ու 2018-ին զորակցելը նիկոլականներին, բայց, այդուհանդերձ, «մարդ էր, Հորացիո՛»: Եվ ի վերջո ո՞վ ենք մենք, որ հետմահու քննադատենք կամ ներենք, թող Աստված ների: Միայն հարցը մնում է այն, թե պետական ինստիտուտի անփությո՞ւնն է եղել սա, թե՞ քաղաքական դիրքորոշումն է: Ավելին` Լ. Մնացականյանի հուղարկավորությանը զարմացած էին, որ դերասանուհու կողմից այդքան աջակցություն ստանալուց ու դրա համար քննադատվելուց հետո` նիկոլական գործադիր իշխանությունից չէին եկել հրաժեշտ տալու: «Մի հարց տամ` կառավարությունից մարդ եկա՞վ: Լռենք, որովհետեւ սա է մեր կառավարության վերաբերմունքը մշակույթին: Իրենք չեն գնահատում մտավորականին, մշակույթը, որովհետեւ ով մի քիչ էն չի խոսում, իրենք նեղանում են»,- ասել է դերասան Լեւոն Հարությունյանը:
Զարմացած է «Իրավունք»-ը