ԱՄՆ-ի խնդիրը ոչ թե հատուկ ծառայությունների, այլ` դոլարի որակն է
ՎերլուծությունԱյս օրերին տեսանելի դարձավ նաեւ մեկ իրողություն, որը թեեւ ունենալով միանգամայն գլոբալ բնույթ, ակնհայտորեն իր հերթին է բացատրում այն ծայրահեղ սուր իրավիճակը, որը ստեղծվել է մեր տարածաշրջանում (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=292357&l=am): Այսպես, նախօրեին ԿՀՎ-ի եւ MI6-ի ղեկավարներն արեցին մի բան, որը երբեք չէին արել: Այն է, հանդես եկան համատեղ հայտարարությամբ: Մասնավորապես` The Financial Times- մեկնաբանմամբ, Բերնսը եւ Մուրը հայտարարել են սառը պատերազմից ի վեր գործող աշխարհակարգի համար ամենամեծ սպառնալիքի մասին: Ըստ աղբյուրի, որպես ելք, արեւմտյան հետախուզական ծառայությունները շարունակում են մեծացնել ճնշումը Ռուսաստանի վրա՝ խաղադրույք կատարելով էլիտաների միջեւ պառակտման եւ երկրի ներսում իրավիճակի ապակայունացման վրա։ Հատուկ ծառայությունների ղեկավարների կարծիքով՝ Ուկրաինայի Զինված ուժերի գործողությունները, այդ թվում՝ «Կուրսկի հարձակումը», դժգոհություն է առաջացնում ռուսական էլիտայի մի մասի մոտ, սակայն նաեւ ընդգծում են, որ դեռ վաղ է խոսել Պուտինի իշխանության թուլացման մասին՝ չնայած հասարակ ռուսաստանցիների համար հակամարտության շոշափելի հետեւանքներին։ Սրանով հանդերձ, Բերնսը եւ Մուրը նաեւ նշել են, որ Արեւմուտքի համար գլխավոր մարտահրավերը համարում են Չինաստանի հզորացումը։ ԿՀՎ-ն եռապատկել է իր ֆինանսավորումը Չինաստանի ուղղությամբ աշխատանքի համար, իսկ ինքը՝ Բերնսը, անցած տարվա ընթացքում երկու անգամ այցելել է Պեկին:
Բուն նման հայտարարության փաստն արդեն շատ բան է ակնարկում: Երբ այս երկու հատուկ ծառայությունների ղեկավարներն իրենց համագործակցության երկար տասնամյակների ընթացքում առաջին անգամ հարկ են համարել համատեղ նման ազդակ հղել, ապա դա առնվազն երկու բան է հուշում: Նախ, որ ներկա իրավիճակն անգլոսաքսոնական երկու երկրների համար ամենածանրն են համարում: Երկրորդը, պետք է ցույց տալ, որ չնայած իրավիճակի ծանրությանը, հատուկ ծառայությունները, որոնցից շատ բան է կախված, հենց այնպես, պարապ նստած չեն. երեւի, որ դաշնակիցները շատ չվախենա՞ն ԱՄՆ-ի եւ Բրիտանիայի վերին պետական համակարգերում տիրող քաոսից եւ «դուխները» չգցե՞ն. բավականին նման է դրան:
Բայց մյուս կողմից բոլորն են հասկանում, որ այդ կառույցներն արդեն իսկ թույլ են տվել «աշխարհակարգի համար ամենամեծ սպառնալիքի» ստեղծումը, ինչը նրանց թույլ աշխատանքի արդյունք է: Իսկ խոշոր հաշվով, այդ ծառայությունները կարող են էֆեկտիվ լինել ճիշտ այնքան, որքանով ձեռքների տակ ունենան ֆինանսական ռեսուրսներ:
Բայց ահա ֆինանսական ռեսուրսների հետ կապված` ԱՄՆ-ից եկած վերջին տվյալները պարզ ակնարկում են ահռելի խնդիրների մասին: Այսպես, Նահանգներում դաշնային պարտքի տոկոսների վճարման տարեկան ծախսերը հասել են 1,1 տրիլիոն դոլարի, իսկ օրական վճարումները՝ 3 միլիարդ դոլարի: Այս ծախսերը երեք անգամ գերազանցում են տասը տարի առաջ եւ կրկնապատկվել են վերջին 2,5 տարում, այն է՝ Բայդենի կառավարման ժամանակահատվածում:
Արդյունքում, այս տարվա համար ունենալով 4.9 տրիլիոն եկամուտ, ԱՄՆ-ն ստիպված է դրա ավելի քան 20 տոկոսը տալ պարտքերի մարմանը: Այսինքն, պետք է շարունակել կատաղի տեմպերով աշխատեցնել փող տպող մեքենան, նոր պարտքեր վերցնել, դրանից տոկոսների աճ, եւ այդպես շարունակ: Լուծումը ծախսերի կրճատումն է, բայց դա կբազմապատկի առանց այդ էլ ծանրագույն ներկա վիճակը: Շարունակել այդ տեմպերով, դա այնպիսի ինֆլյացիոն հեռանկար ունի, որ տակից դուրս չեն գա: Առավել եւս, որ գնալով ավելանում են երկրների թիվը, որոնք ցանկանում են կապվել ԲՐԻՔՍ-ի հետ՝ դոլարի առաջբերած այդ մղձավանջից դուրս գալու համար: Իսկ դա տանում է դոլարի համընդհանուր պայթյունի այն կարգի վտանգի, որ ամերիկյան արժույթը ոչ միայն համաշխարհային հեգեմոնիան, այլ նաեւ սեփական ներքին շուկան կկորցնի:
Արդյունքում, ԱՄՆ-ի խնդիրը հատուկ ծառայությունների որակը չէ: Խնդիրը` դոլարի որակն է, որը միանգամայն օբյեկտիվ պատճառներով միայն նվազում է: Լուծումը Ռուսաստանին եւ Չինաստանին ծնկի բերելն է, որը չի ստացվում եւ չի ստացվում: