Թրամփի երկրորդ մահափորձը կարող են Զելենսկու «գլխին կախել»
ՎերլուծությունՆախօրեին Սերգեյ Շոյգուն չհայտարարված այցով մեկնել էր Դամասկոս, այնտեղից էլ՝ Իրան: Իրանական աղբյուրները չհապաղեցին բացատրել այցի իմաստը. Իրանի եւ Ռուսաստանի միջեւ աղմուկ հանած երկկողմ համաձայնագիրը գրեթե պատրաստ է ստորագրման, եւ Շոյգուի այցը նպատակ ունի ավարտին հասցնել դրա ստորագրման հետ կապված շտրիխները: Եթե բան չփոխվի, այդ կարեւորագույն փաստաթղթի ստորագրումը տեղի կունենա հոկտեմբերին՝ Կազանում կայանալիք ԲՐԻԿՍ-ի գագաթաժողովի շրջանակներում:
Ռուս-իրանական այդ պայմանագիրը, գաղտնիք չէ, որ ենթադրում է մասնավորապես կովկասյան տիրույթով ՌԴ-Իրան շփման լայն ճակատ: Այսինքն, առավելագույն կայուն իրավիճակ մեր տարածաշրջանում, հյուսիս-հարավ ուղղվածության առավելագույն թափանցիկությամբ: Սա, ինչպես քանիցս ենք ժամանակին կարծիք հայտնել, ենթադրում է հայ-ադրբեջանական գործընթացի վրա Մոսկվայի մաքսիմալ կենտրոնացվածություն եւ հանգուցալուծում, ինչը եւ այս օրերին տեսանելի է (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=292993&l=am):
Սակայն այստեղ հարցականն այլ է՝ որքանո՞վ կարող է Վաշինգտոնը կասեցնել իր համար միանգամայն անցանկալի այս գործընթացը: Դա էլ մեծապես կախված է ռուս-ամերիկյան ընդհանուր հակամարտությունից, ավելի կոնկրետ, թե ինչ փուլում է այն այս պահին: Պուտինի վերջին եւ այդքան աղմուկ հանած հայտարարությունը եկավ հուշելու, որ ամեն ինչ ծայրաստիճան վատ է՝ Երրորդ աշխարհամարտից վայրկյաններ պակաս…
Ահա, այս ֆոնին միանգամայն ուշագրավ իրավիճակ է սկսել զարգանալ: Այսպես, նախօրեին հերթական մահափորձը տեղի ունեցավ Թրամփի դեմ, դրանում մեղադրվող Ուեսլի Ռութին «տաք-տաք» վիճակում բռնեցին: Ու անմիջապես էլ պարզ դարձավ, որ… Զելենսկին լրջագույն խնդիրների մեջ է հայտնվել:
Գրեթե անմիջապես ի հայտ եկան հիմնավորումներ, որ Ռութը ոչ միայն ԱՄՆ Դեմոկրատական կուսակցության հավատարիմ հետեւորդն է, այլ նաեւ ուկրաինական պատերազմի ակտիվ մասնակից, նաեւ պատերազմի մասնակցելու համար վարձկաններ հավաքագրող: Ըստ այդ տրամաբանության, նա պետք է հստակ կապեր ունենար ուկրաինական հետախուզական ծառայությունների հետ, եւ հարցը, թե ո՞վ է մահափորձի նախաձեռնողը, մեխանիկորեն եկավ օրակարգ:
Ուկրաինական աղբյուրն այսպես է ներկայացնում պատկերը. «Ուկրաինայի ԳՈՒՌ-ի հետքը Թրամփի դեմ մահափորձի մեջ ավելի ու ավելի պարզ է դառնում: Հիմա նախագահի աշխատակազմը փորձում է համոզել, թե մեղադրյալը թեեւ ներկայացել է, որպես Ուկրաինայի աջակից, սակայն Կիեւը նրան հետ որեւէ իրական կապ չի ունեցել…»:
Այսինքն, որ Ռութը քանիցս կապվել, իր ծառայություններն է առաջարկել, սակայն Կիեւում նրան լուրջ չեն ընդունել եւ ռեալ կապեր նրա հետ չեն ստեղծել: Իհարկե, երբ մեղադրվողին բռնել են, նման արդարացումները, ճիշտ են դրանք, թե՝ ոչ, որեւէ արժեք չունեն: Ամբողջ հարցն այն է, թե Սպիտակ տանը պե՞տք է, որ Ռութը խոսի. եթե պետք եղավ, նա նույնիսկ կերգի:
Ուրեմն, Սպիտակ տանը պե՞տք է: Մի կողմից, այս պահին Թրամփն ամենաուղիղ ձեւով Բայդենին եւ Հարիսին է մեղադրում իրեն սպանելու ծրագրերի մեջ, որը ռեալ հարված է Հարիսի վարկանիշին: Այսինքն, Սպիտակ տանը ձեռնտու կլինի, որ այլ մեղավոր ներկայացնեն հանրությանը: Բայց նաեւ, եթե հաստատվի, որ թելերը տանում են դեպի Կիեւ, այդ դեպքում Բայդենը շատ տհաճ հարցերի է պատասխանելու` ինչո՞ւ է հարյուրավոր միլիարդներ տվել մի երկրի, որն այդ փողերով ԱՄՆ նախագահի թեկնածուներին փորձում է սպանել: Ուստի` Ռութին կարող են փորձել հոգեկան հիվանդ հռչակել: Բայց դա էլ ճիշտ ուղի չէ. ապացուցելը, համենայնդեպս` հանրությանը հիմնավոր պնդումներ ներկայացնելը, որ Ռութը ոչ մի հոգեկան էլ չէ, Թրամփը կարող է: Այս դեպքում Սպիտակ տունը կարող է այլ դերում հայտնվել` իրական հանցագործին պարտակողի:
Այս հնարավոր տարբերակների մեջ ամենահարմարը կարող է դառնալ, որ Ռութը սկսի խոսել: Առավել եւս, որ Կիեւը պարտվում է, եւ սա Բայդենի համար կարող է առիթ դառնալ, որ Զելենսկուց հետ քաշվի` «Մենք նրան օգնեցինք, իսկ այդ երախտամոռ սրիկան այսպես պատասխանեց» բացատրությամբ: Ընդ որում, չմոռանանք, որ Զելենսկուց հրաժարվելու ծրագրերի մասին ԱՄՆ-ում վերջերս համառորեն խոսվում էր: Իսկ այն, որ դեմոկրատների օգտին գործող ամերիկյան առաջատար լրատվամիջոցներն ակտիվորեն բացահայտում են հանցագործի կապը Կիեւի հետ, այն դեպքում, երբ սկզբում համոզում էին, թե ոչ մի մահափորձ էլ չկա, հաստատ պատահականություն չէ:
Ամեն դեպքում, այն, որ այս պատմության արդյունքում Վաշինգտոնն այդպես էլ հավանություն չտվեց ամերիկյան ու բրիտանական հեռահար հրթիռներով Ռուսաստանի խորքերին հարվածելուն, իր հերթին է շատ բան ակնարկում: Այսինքն, Զելենսկուն չեզոքացնելով, նոր իշխանություն բերելու եւ խաղաղության գործընթացի մեկնարկ տալու փո՞ւլն են փորձում սկսել, ինչի մասին խոսում էր Շոլցը: Առավել եւս, երբ Պուտինի սպառնալիքները, կարծես թե, տեղ հասան: Ու եթե այդպես է, այս գործընթացից բխող էֆեկտները չե՞ն տարածվի այլ ուղղություններով, մասնավորապես՝ հարավկովկասյան: Հավանականություն կա, բայց հարցականներն էլ քիչ չեն: Կարճ ասած, սպասենք ամենամոտ զարգացումներին: