Միասնական Արեւմուտք այլեւս չկա, Իրանը մեր միութենական պետությունն է, իսկ Ուկրաինան, Բալթիկան եւ Արեւելյան Եվրոպայի մի մասը գալու են Ռուսաստան. Դուգին

Պուտինի և Թրամփի հեռախոսազրույցն իսկական ճեղքում է: Այսպես է գնահատում իրավիճակը ռուս փիլիսոփա, ռուսական ազգայնականության ներկայացուցչի համարում ունեցող Ալեքսանդր Դուգինը: Ըստ նրա.

«Ճեղքումն այն է, որ երկու մեծ տերությունների ղեկավարները երկխոսություն են սկսել։ Սկսեցինք գլոբալ աշխարհակարգից, աշխարհակարգի պարամետրերից։

Արևմուտքում իրական պահպանողական հեղափոխություն է տեղի ունեցել։ Թրամփն ու նրա համախոհները 180 աստիճանով արմատապես փոխել են հավաքական Արևմուտքի ուղին։ Ավելին, հիմա հավաքական Արեւմուտքը պարզապես գոյություն չունի։ Կա առանձին ԱՄՆ՝ Մեծ Ամերիկա, որը մեծացել է Թրամփի իշխանության կարճ ժամանակահատվածում։ Եվ դեռ կա լիբերալ և գլոբալիստական ​​Եվրոպա: Բայց սա ցավալի թյուրիմացություն է. Եվրոպան պետք է համապատասխանեցվի ընդհանուր բազմաբևեռ մոդելին, որին համաձայն են և՛ Թրամփը, և՛ Պուտինը: Նաև Մեծ Չինաստանի մեծ տիրակալ Սի Ցզինպինը և Մեծ Հնդկաստանի մեծ տիրակալ Մոդին: Ուստի, Եվրոպան հիմա կա՛մ կդառնա մեծ, կա՛մ ընդհանրապես գոյություն չի ունենա, և մենք կմոռանանք դրա մասին։

Միևնույն ժամանակ, պուտինյան Ռուսաստանը չի փոխվում, այն մնում է նույնը: Ավելին, ինչ-որ առումով այն դառնում է օրինակելի նոր Մեծ Ամերիկայի համար։ Ըստ էության, մենք հիմա նույն ուղղությամբ ենք գնում, միայն ամերիկացիներն են դա անում արագ՝ իրենց բնորոշ փայլով, մինչդեռ մենք դա անում ենք աստիճանաբար ու զգույշ։ Համապատասխանաբար, կարծում եմ, որ ժամանակակից աշխարհի մոտ ապագան դաշնակցություն է՝ Պուտինի Ռուսաստանի և Թրամփի Ամերիկայի միջև։ Բայց մինչ այդ, իհարկե, պետք է լուծվի ամենակարեւոր վիճելի հարցը՝ Ուկրաինայի հարցը։

Ուկրաինան պետք է պատկանի մեզ և ոչ մեկին: Ո´չ Եվրոպային, ո´չ Ամերիկային։ Բայց միևնույն ժամանակ միանգամայն հնարավոր է խոսել Կանադայի՝ 51-րդ նահանգ դառնալու մասին, որտեղ մենք առարկություններ չունենք։ Կամ որ Գրենլանդիան կլինի ամերիկյան, մենք դեմ չենք։ Եվ եթե նույնիսկ Արևմտյան Եվրոպան դառնա ամերիկյան, մենք, հավանաբար, առանձնապես դեմ չենք լինի: Ինչպես Պուտինն է ասել, եվրոպական էլիտան պարզապես լակոտներ են, որոնք պոչերը շարժելով վերադառնալու են իրենց ամերիկացի տիրոջ մոտ։ Դե, թող նրանք շարժեն իրենց կրունկները, մեզ այնքան էլ չի հետաքրքրում: Ուկրաինան, Բելառուսը, Բալթյան երկրները և Արևելյան Եվրոպայի մի մասը անպայման կգնան մեզ՝ աշխարհի վերաբաշխման նոր քարտեզում։

Ինչ վերաբերում է Մերձավոր Արևելքին, ապա Ռուսաստանը Իրանի հետ միութենական պետություն ստեղծելու կուրս է բռնում։ Եվ այս առումով մենք իսկապես հակասության մեջ ենք մտնում ԱՄՆ-ի հետ։ Ուրեմն ի՞նչ։ Դա լավ է: Այո, ռուս-իրանական միութենական պետությունը դիմակայելու է ամերիկա-իսրայելականին։ Բայց, ի վերջո, այս առճակատման մեջ մենք անպայման կգտնենք զինադադարի ընդհանուր բանաձեւեր և փոխադարձ ազդեցության գոտիներ։

Բայց Ուկրաինան ընդհանրապես որեւէ դերակատարություն չպետք է ունենա այս հարցում։ Ուկրաինան մերն է, Ռուսաստանի մաս, և վերջ: Բելառուսը մեր դաշնակիցն է, և վերջ։ Իրանը մեր միութենական պետությունն է, և վերջ: Իսկ հետո մենք կկառուցենք հարաբերությունների ավելի նուրբ հավասարակշռություն: Իսկ այն, որ Եվրոպան, որպես սուբյեկտ, կարող է այլևս գոյություն չունենալ, դա իրենք են խնդրել, իրենք են ցանկացել: Կրկնում եմ՝ կա՛մ Եվրոպան մեծ կլինի, կա՛մ պարզապես ընդհանրապես գոյություն չի ունենա»։