Իրանի հիպերձայնային հրթիռները փոխում են խաղի կանոկները
Վերլուծություն
Ամեն դեպքում, թե դեպի ուր կգնա ընդհանուր մթնոլորտը (տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=241465&l=am), որքանով մեր տարածաշրջանում շիկացումներ կպահպանվեն, շատ բանով կախված է նաեւ նրանից, թե ինչ ուղղությամբ են ընթանալու Իրանի մյուս խոշոր դաշնակցի՝ Չինաստանի եւ ԱՄՆ-ի հարաբերությունները: Շատ բան կպարզվի այս օրերին ասիական տարածաշրջանում՝ Կոմբոջայում եւ Մալազիայում ընթացող երկու առանցքային միջոցառումների՝ ASEAN ու G20 գագաթաժողովում, որոնց առնչությամբ արդեն իսկ որոշ դրվագներ տեսանելի են:
Նախ, ինչպես միասնաբար պնդում են չինական, այնպես էլ ռուսական աղբյուրները, հիմնական ստրատեգիան, որն ամերիկացիներն առաջ է տանում, ցույց տալն է, որ պատրաստ են գնալ սրացումների, անգամ՝ խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում մեծ ուժեր կենտրոնացնելով: Կարճ ասած, ամերիկացիները փորձելու են այդ գագաթաժողովներում երկու հիմնական խնդիր լուծել: Հասնել Ռուսաստանի մեկուսացմանն այդ համակարգից եւ պարտադրել Պեկինին՝ գնալ ամերիկացիների նկատմամբ մի շարք կոնկրետ զիջումների՝ սպառնալով տարածաշրջանում ուժերի ավելացմամբ:
Թե ինչպես այդ ամենը կզարգանա, դեռ առաջ չընկնենք, այսօր-վաղը պարզ կդառնա: Սակայն հենց այս գագաթաժողովներին զուգահեռ «պատահաբար» մեկ ուշագրավ փաստ արձանագրվեց, որն արդեն իսկ որոշակի մտորումների տեղիք տալիս է: Նախ, օրերս Իրանը հայտարարեց, թե ունի հիպերձայնային հրթիռներ եւ նախօրեին էլ, որ հաջողությամբ փորձարկումներ է անցկացրել:
Իհարկե, հիպերձայնային հրթիռ փորձարկելն այն դեպքը չէ, երբ կարելի է «բլեֆ» անել: Նման թռիչքն անմիջապես ֆիքսվում է, եւ եթե ամերիկացիները չեն հերքում, նշանակում է, որ Իրանն իրոք նման հրթիռ ունի: Եվ առաջ է գալիս հաջորդ հարցը՝ ինչպե՞ս:
Աշխարհում այս պահին սպառազինության մեջ հիպերձայնային հրթիռներ ունեն Ռուսաստանը եւ Չինաստանը: ԱՄՆ-ն դեռ փորձարկումների մակարդակում է, եւ փորձագետները կարծում են, որ հաջողությամբ հիպերձայնը (ձայնի հնգապատիկ արագությունը) հաղթահարելու եւ ռուսների մակարդակին (ըստ հրապարակային լուրերի, ռուսական «Կինժալը» ձայնի արագությունը գերազանցում է 10-12 անգամ, իսկ «Ավանգարդը»՝ 25-27 անգամ) հասնելու համար տարիներ են պետք:
Եվ ահա, Իրանը հայտարարում է, թե ունի նման տեխնոլոգիա: Ասել, թե սեփական գիտատեխնիկական մտքի արդյունքում է թռել՝ անցել ԱՄՆ-ից, միամտություն կլիներ: Եվ ահա, մի շարք հեղինակավոր աղբյուրների տեղեկությունը, թե տեխնոլոգիան ստացել է Ռուսաստանից, կամ որ ավելի հավանական են համարում՝ Չինաստանից՝ Ռուսաստանի համաձայնությամբ (թեեւ կա դեռ այն հարցը, որ Չինաստանն էլ այդ տեխնոլոգիան ռուսներից է ստացել), շատ բան ավելի հասկանալի է դարձնում:
Ավելին, այդ աղբյուրների մի մասը նաեւ վստահ է, որ դա ամենեւին էլ Թեհրանի միակ անակնկալը չէ: Այսինքն, շատ հնարավոր է, որ առաջիկայում նաեւ հայտարարություն լինի, որ իրանական հրթիռները զինված են «սեփական արտադրության» միջուկային լիցքերով: Կարճ- ասած, որ Իրանի միջուկային ծրագիրը հաջողությամբ ավարտված է:
Բայց անկախ միջուկային լիցքից, միայն հիպերձայնային տեխնոլոգիան արդեն շատ բան է փոխում: Առավել եւս, երբ դրա հետ կապված Սարդար Հաջիզադեն՝ Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի օդատիեզերական ուժերի հրամանատարը, հայտարարեց. «Մենք ստացել ենք կատարելագործված հիպերձայնային բալիստիկ հրթիռներ, որոնք կարող են թափանցել առաջադեմ հակաօդային պաշտպանության համակարգեր: Այս նոր հրթիռն ունի մեծ արագություն եւ կարող է մանեւրել ինչպես մթնոլորտում, այնպես էլ դրսում եւ անցնում է հակահրթիռային պաշտպանության բոլոր համակարգերով» (միանգամից կառավարվող հիպերձայնային հրթիռ, սա եւս մեկ հաստատում է, որ տեխնոլոգիան ռուսականն է): Սակայն, անկախ ծագումնաբանությունից, Իրանի՝ նման տեխնոլոգիա ունենալու փաստը նշանակում է հետեւյալը՝ հրթիռները Իրանից կարող են «Իսրայելին հասնել հաշված րոպեների ընթացքում՝ 4-7 րոպեի: Ընդ որում, կառավարվող հիպերձայնային հրթիռից ոչ մի «երկաթե գմբեթ» չի կարող փրկվել: Ասենք, նման հրթիռի դեմ անզոր է նաեւ ամերիկյան ցանկացած ավիակիրային խմբի հակաօդային պաշտպանությունը...»:
Այսինքն, եթե Ռուսաստան-Չինաստան-Իրան եռանկյան ներսում հարաբերությունները հասել են նման գերառաջնակարգ տեխնոլոգիաների փոխանակելու մակարդակի, ապա, նույն փորձագետները առաջ են քաշում նաեւ այս միտքը. «Պատկերացնու՞մ եք, թե Չինաստանը որքան եւ ինչ զենք կարող է տալ Ռուսաստանին՝ գազի եւ նավթի հանքավայրերի շահագործման իրավունքի դիմաց: Կամ պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչ նոր ռազմական տեխնոլոգիաներ կարող է «ստեղծել» Իրանն այս պահին, եթե դեռ չի «ստեղծել»: Օրինակ` ջերմամիջուկային լիցք, որը, ի դեպ, շատ հարմար կլիներ տեղադրել այս նոր հիպերձայնային հրթիռների վրա: Ուստի, պատերազմի շարունակությունն այս փուլում դադարում է ձեռնտու լինել ԱՄՆ-ին: Նրանց գլխավոր նպատակն է` թուլացնել ՉԺՀ-ի գլխավոր դաշնակցին, սակայն հիմա պետք է թուլացնի նաեւ երկրորդ գլխավոր դաշնակցին: Բայց չէ՞ որ Հյուսիսային Կորեան էլ իր հերթին է խոսում հիպերձայնի մասին»:
Կարճ ասած, կարծես թե աշխարհում ուժային բալանսն է սկսել փոխվել, որի արդյունքում ամերիկյան ավիակիրն արդեն առաջվա անվիճելի հեղինակությունը չէ: Զգուշանալու խնդիր ունի անգամ Իսրայելը: Իսկ դա ակնարկ է այն բանի մասին, որ Վաշինգտոնի համար իրոք սկսում է ձեռնտու դառնալ բանակցային տարբերակը:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ