Երբեմն ազատատենչ «սատանաներ» են հենց պետք, որպեսզի բարձրաձայնեն այն ամենը, ինչը որ կա. ԱՐՏԱՇԵՍ ՄԽԻԹԱՐՅԱՆ. ԱՐՏԱՇԵՍ ՄԽԻԹԱՐՅԱՆ
Մշակութային
Երեւանի Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնում տեղի ունեցավ ՀՀ ժողովրդական արտիստ, թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Արմեն Խանդիկյանի բեմադրությամբ Ալֆրեդ դը Մյուսեի «Լորենցաչչո» ներկայացման առաջնախաղը: Ի դեպ, բեմադրության իր տարբերակում Արմեն Խանդիկյանն օգտագործել է ասույթներ եղբոր` Տիգրան Լեւոնյանի գրքից: Ներկայացման մեջ գլխավոր հերոսի` Լորենցո Մեդիչիի կերպարում հանդես է գալիս Երեւանի Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնի տնօրեն, ՀՀ վաստակավոր արտիստ ԱՐՏԱՇԵՍ ՄԽԻԹԱՐՅԱՆԸ: Այս մասին «Իրավունքը» զրուցել է նրա հետ:
— Պարոն Մխիթարյան, գո՞հ եք ներկայացման արդյունքից:
— Որպես արտիստ՝ միշտ էլ պահանջները դեպի իմ արած աշխատանքը, ստեղծած կերպարը, կերպարի ասելիքն ու անելիքը, մտածողությունը անընդհատ խմորումների մեջ է լինում՝ ավելի կատարելագործվելու համար: Եվ, բնականաբար, «գոհ» լինելը հանդիսատեսինն է:
— Հանդիսատեսն ինչպե՞ս ընդունեց առաջնախաղը:
— Ունեցել ենք ե՛ւ փակ դիտում, ե՛ւ հանդիսատեսով ներկայացում: Ընդունվեց որպես դրամատիկականի նոր եւ հետաքրքիր ներկայացում՝ ՀՀ ժողովրդական արտիստ, ՀՀ պետական մրցանակի դափնեկիր Ա. Խանդիկյանի բեմադրությամբ:
— Եկեք անդրադառնանք սյուժեին…
— Սյուժեն պատմել չեմ ցանկանա: Դա այդքան էլ հեշտ չէ: Դիտել է պետք: Ընդամենը կասեմ՝ ներկայացումը բռնության եւ ատելության դեմ է:
— Ո՞րն է ներկայացման հիմնական ասելիքը:
— Ասելիքներն էլ տարբեր են, հանդիսատեսն ընկալում է այն, ինչ իրեն պետք է, ինչ ինքը ուզում է վերցնի, ինչ իրեն հարազատ կամ ծանոթ է:
— Լորենցո Մեդիչիի կերպարն արդիակա՞ն է մեր օրերում:
— Եվ ոչ միայն մեր օրերում՝ երեկ, այսօր, վաղը:
— Լորենցո Մեդիչիի կերպարում այս իմաստալից խոսքերով եք դիմում. «Գոյություն ունեն չար ու գեղեցիկ շատ սատանաներ, բայց ամեն մեկը, որ հիմա հրապուրում է քեզ, ամենավտանգավորն ու գայթակղիչն է: Ազատություն, արդարություն, հավասարություն...»: Ի՞նչ կասեք այս խոսքերի մասին։
— Մեջբերումը Լորենցո Ֆիլիպպո տեսարանից է: Նույն ինքը` Ֆիլիպպոն է կրթել եւ դաստիարակել Լորենցոյին, իսկ հիմա Լորենցոն իր ուսուցչին վերադարձնում է գաղափարական իր սկզբունքները՝ դարձած ավելի կատարելագործված եւ ավելի նպատակային, հանուն…
— Ըստ Ձեզ, այդ ազատատենչ սատանաներին ինչպե՞ս կարող ենք ոչնչացնել, որպեսզի նրանք չվնասեն ու չմասնատեն մեզ:
— Երբեմն ազատատենչ «սատանաներ» են հենց պետք, որպեսզի բարձրաձայնեն այն ամենը, ինչը որ կա, եւ իրերն իրենց անուններով կոչեն:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ