Անձի գիտակցության մի քանի հոգեբանական ծուղակ

Մարդիկ ընկնում են դրանց մեջ շատ պատճառներով. ուժեղ հույզեր, բնավորության, վերաբերմունքի առանձնահատկություններ կամ ֆոբիաներ: Որոշ ծուղակներ գործում են որպես հոգեբանական պաշտպանական մեխանիզմ, մյուսները հանգեցնում են նևրոտիկ վարքի՝ մարդուն ստիպելով կրկին ու կրկին սխալ գործել և դրանով իսկ սադրել նևրոզներ և ընկճվածություն:

Մտքի ծուղակներ․ ԹՈՓ 7
1. Անհիմն սպասումներ
Հաճախակի ծուղակները մեր տեսակետներն ու դատողություններն այլ մարդկանց վերագրելն է և սպասումը նրանց արձագանքին, որը մեզ է հատկանշական: Բայց հաշվի առնելով, որ յուրաքանչյուր մարդ եզակի է և ունի իր կենսաբանական և հոգեբանական առանձնահատկությունները, նման սպասումն անիմաստ է: Բայց մի մարդ, ով մեկընդմիշտ որոշեց «ինչն է լավ և ինչը վատ», չի կարող հասկանալ ուրիշի տեսակետը, խոստովանել, որ լուծման տարբեր եղանակներ կան:

 
Բախվելով ուրիշների անսպասելի գործողություններին, նա անխուսափելիորեն հիասթափվում է, ընկճվում, բարկանում կամ վրդովվում:Մարդը նյարդայնանում և վիրավորանք է ապրում իր հանդեպ, երբ իմանալով ինչպես վարվել, անում է հակառակը և իրեն ձախողված է զգում: Այս խնդրի միակ լուծումն այն է, որ ավելի հաճախ ինքներդ ձեզ այլ մարդկանց տեղ դնեք և այլ տեսակետներ ընդունեք:

 
2. Գիտելիքների պատրանքներ
Շատերը համոզված են, որ ժամանակակից գիտությունը (այժմ կամ ապագայում) կարող է պատասխանել ցանկացած հարցի և իշխանություն ձեռք բերել ամեն ինչի նկատմամբ՝ երիտասարդություն, առողջություն, անմահություն: Բայց իրականում գործընթացի մեխանիզմը իմանալը և դրա կառավարումը նույնը չեն: Օրինակ՝ բժշկությունը գիտի քաղցկեղ հիվանդության առաջացման պատճառները, գիտի, թե ինչպես է այն զարգանում, բայց չի կարող վերահսկել, դանդաղեցնել ուռուցքի աճը, կանխատեսել հիվանդի վերականգնումը կամ մահը: