Այս ամենը շատ շուտով կփլվի, քարը քարին չի մնա ու Արմենն էլ կլինի ազատության մեջ. Գարեգին Բարխուդարյան
Թավշյա տեռոր
"Քաղաքականություն" բառը ինքնին ունի մեծ նշանակություն երկրի կառավարման ու պետության կայացման գործում, եթե քաղաքականությամբ զբաղվում են իրապես հայրենասեր ու բանիմաց մարդիկ, այ իսկ, երբ դրանով զբաղվում են նիկոլներն ու նիկոլանման կամակատարները, այդ ժամանակ պետությունը վերածվում է պատժիչ մեքենայի ու սկսում հակապետական, հակամարդկային ինքնիրավչությունը։
Նիկոլի Հայաստանում այսօր միակ ԱՆՆԱԽԱԴԵՊ թռիչքային աճն ապահովվում են վահեղազարյանական պարեկները, արգիշտքյարամայանական քննիչները, կարենանդրեասյանական դատավորները։ Սրանք դարձել են ԲՈՒԹ գործիք նիկոլի ձեռքին, եւ հետեւողականորեն քանդում ու քանդում են պետություն կոչված այս միավորի հիմքերը։ Արմեն Աշոտյանի գործը հենց այդ նույն "ծրագրի" մի շատ կարեւոր ու բաղկացուցիչ մասն է, երբ ուղիղ 6 տարի փնտրում, քչփորում ես, որ գտնես մի փոքրիկ "վրիպում", որ դրանով գործ կարես մարդու վրա` չես գտնում, ստիպված, "հուսահատ" որոշում ես կայացնում գնալ ակնհայտ ապօրինի ձերբակալության, այնուհետև կալանքի միայն նրա համար, ինչ է թե գոհացնես մի խելապակաս հայրենադավի անձնական ամբիցիաները։ Այսքանն ինչու եմ նախաբանում գրում, որ հասկանալի լինի, թե ինչու ենք շուրջ 40 օր գոռում-գոչում, որ Աշոտյանը այս երկրում ԴԱՍԱԿԱՆ, (էդմոնի ասած կլասիկ) քաղաքական հայացքների համար բռնի կերպով ձերբակալված եւ ապօրինի կալանքի տակ պահվող քաղաքական գործիչ է` ՊԵՏԱԿԱՆ ԳՈՐԾԻՉ։
Վստահ եմ, որ այս ամենը շատ շուտով կփլվի, քարը քարին չի մնա ու Արմենն էլ կլինի ազատության մեջ, բայց դրանից այս լկտի, պետականաքանդ ծրագիրը կանգ չի առնի, կգտնի ուրիշ Արմենների ու նորից նույն խայտառակ գործելաոճը կշարունակվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ այս երկրին ՑԱՎ բերած ու աղետի մեջով տանող ԱՂԵՏԱԲԵՐԸ դեռ կոչվում է պարոն "վարչապետ"։