Ուկրաինական պատերազմը կարող է անսպասելիորեն շուտ ավարտվել
Վերլուծություն
ՈՒԿՐԱԻՆԱԿԱՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ ԿԱՐՈՂ Է ԵՆԹԱԴՐՎԱԾԻՑ ԷԼ ՇՈՒՏ ԱՎԱՐՏՎԵԼ
Ադրբեջանում, ի տարբերություն Հայաստանի, կարծես թե շատ ավելի լուրջ են մտածում 2024թ.-ին ՌԴ-ում եւ ԱՄՆ-ում սպասվող ընտրությունների, ինչպես նաեւ մասնավորապես մեր տարածաշրջանում դրանց հնարավոր հետեւանքների մասին: Ու շատ նման է նրան, որ, ինչպես 100 տարի առաջ, հիմա եւս խաղադրույք են կատարում ոչ թե Արեւմուտքի, այլ՝ Ռուսաստանի օգտին:
Այս տեսանկյունից, Ադրբեջանի նախագահի առանցքային խոսափողերից մեկի՝ Հիքմեթ Հաջիեւի վերջին հայտարարություններից մեկը միանգամայն ուշագրավ մտորումների տեղիք է տալիս: Խոսելով Բաքվում ապօրինաբար կալանավորված Ռուբեն Վարդանյանի մասին, նա նման մտքեր է հնչեցրել. «Գոհ լինելով «Ավրորա» մրցանակի առավելություններից՝ Սամանտան (USAID-ի հայտնի ղեկավար Սամանտա Փաուերը- Հեղ.) միավորվել է այս հիմնադրամի հիմնադիր, հայտնի օլիգարխ եւ «կեղտոտ փողեր լվացող» Ռուբեն Վարդանյանի հետ, ով ֆինանսավորել է Ուկրաինայում անջատողականությունը․.. Ռուբեն Վարդանյանը, 2022 թվականի հոկտեմբերին Ղարաբաղում հայտնվելուց հետո, ծրագրել էր նաեւ պետական հեղաշրջում Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության դեմ՝ ԱՄՆ-ի աջակցությամբ…»: Հաջիեւի հաջորդ միտքը Վաշինգտոնը կարող է համարել իրեն ուղղված ապտակ. «Հանի՛ր դիմակդ: Ադրբեջանում USAID-ի համար այլեւս տեղ չկա գործելու»:
Թե իրականում ինչու Վարդանյանը հրաժարվեց իր ռուսական անձնագրից եւ հայտնվեց Արցախում, ժամանակին տարբեր վարկածներ են եղել: Սակայն նրա ձերբակալությունից հետո, երբ Մոսկվան ցուցադրաբար հրաժարվեց որեւէ կերպ միջամտել, եկավ խոսելու այն մասին, որ «Մոսկվայի ուղարկած մարդ» վարկածը չաշխատեց: Ու հիմա Հաջիեւն էլ պնդում է, թե՝ Վարդանյանը «ամերիկացիների ուղարկած մարդն է»:
Սակայն սա էլ մի կողմ, Հաջիեւի ասածներով չառաջնորդվենք: Չնայած, նրա վերջին միտքը բոլորովին այլ է, դա արդեն նման է Ադրբեջանի պաշտոնական դիրքորոշմանը՝ «Ադրբեջանում USAID-ի համար այլեւս տեղ չկա»: Հաջիեւը, ըստ էության, հետեւյալն միտքն է ներկայացնում, թե, տեսեք, Վարդանյանը մեր ձեռքին է, նա ամեն ինչ խոստովանել է, եւ կարող են հանգիստ նման մեղադրանքներ ներկայացնել USAID-ին: Իսկ թե ինչ է նշանակում USAID-ին եւ նրա ղեկավար Սամանտա Փաուերին, դա հանրահայտ ճշմարտություն է. այդ կառույցն ամերիկյան ուլտրալիբերալ քաղաքականության առանցքային գրոհային մեխանիզմների մեջ առաջնայիններից է:
Ընդ որում, կարելի է հասկանալ նաեւ, թե ինչու հենց այս պահին Բաքուն նման հարված հասցրեց Վաշինգտոնին: Ամերիկացիներն ամեն կերպ փորձում են Ալիեւին տանել Բրյուսել՝ «խաղաղության պայմանագիր» ստորագրելու, եւ հրապարակային նման հարվածով Բաքուն պարզապես ակնարկեց՝ չեմ գալիս, եւ եթե համառում եք, այ, նման պատասխան հարվածներ կան: Ու որ դա միաժամանակ մեծ քայլ է Մոսկվայի ուղղությամբ, դա եւս հասկանալի է:
Սրանից զատ, կարելի է նաեւ նկատել, որ մինչեւ գոնե մյուս տարվա կեսերը ուկրաինական հակամարտություններից ազատվելու մոսկովյան հույսերը եւս մերկապարանոց չեն: Այսպես, գնալով միայն էլ ավելի ցցուն է դառնում, որ Արեւմուտքը փորձում է Զելենսկուն պարտադրել՝ բանակցություններ սկսել Մոսկվայի հետ: Կան նաեւ լուրեր, որ Պենտագոնի ղեկավարը եւս, օրերս Կիեւ այցելելով, Զելենսկուն նույն հորդորն է փոխանցել:
Բայց ահա Զելենսկու այս օրերի քայլերը հուշում են, որ նա խուսափում է «մատաղացու ոչխարի» ճակատագրից եւ անգամ Բայդենի թիմի նկատմամբ «ձիով քայլ» կատարելուց: Այսպես, նա Fox News-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է, որ պատրաստ է Թրամփի հետ քննարկել Ուկրաինայի վերաբերյալ նրա խաղաղության նախաձեռնությունը. «Եկեք խոսենք նրա հետ եւ հնարավորություն տանք ցույց տալու, թե ինչ քայլեր կան իր խաղաղության բանաձեւում։ Ես պատրաստ եմ»:
Իհարկե, Զելենսկին քաջ գիտակցում է, թե Թրամփի հետ անգամ հանդիպումը, էլ չասած՝ խաղաղության ծրագրերի քննարկումն ինչպես կարող է ընդունվել Բայդենի թիմի կողմից: Ի վերջո, երբ նա ցուցադրաբար դիմում է Թրամփին, ապա ներամերիկյան հարթությունում սրվում է տրամադրությունը, որ Ուկրաինայում ԱՄՆ նախագահին տեսնում են, որպես ավելի լավ «հարց լուծող», նաեւ, որ ներկա նախագահին «հարց լուծելու» ունակ չեն համարում, եւ դա ուղիղ հարված է Բայդենի առանց այդ էլ սուր անկման մեջ գտնվող վարկանիշին, իսկական դավաճանություն: Եվ երբ այդ ամենով հանդերձ, նա հանդես է գալիս նման հայտարարությամբ, դա ընդամենը դեռ միայն չի հուշում, թե Զելենսկին նոր հովանավոր է փնտրում, դա նաեւ նման է վա-բանկի:
Թրամփը կպատասխանի՞ Զելենսկուն, իհարկե, դա հետաքրքիր է, առավել եւս, որ արդեն մերժել է Ուկրաինայի ֆինանսավորման հարցով նրա հետ հանդիպել: Բայց կարող է լինել նաեւ նման սցենար.եթե Թրամփի միջնորդությամբ Զելենսկին կարողանա սեպարատ բանակցությունների մեջ մտնել Մոսկվայի հետ եւ հաշտության պայմանագիր կնքել, դա կդառնա Բայդենի վերընտրվելու «դագաղի վերջին մեխը»: Թրամփն ու Պուտինը կցանկանա՞ն Զելենսկու միջոցով այդ «մեխը խփել». դա էլ է հետաքրքիր: Իսկ Բայդենին կմնա հնարավորինս արագ Զելենսկուն հեռացնել, քանի դեռ իրոք Թրամփը Ուկրաինայի հարցով խաղի մեջ չի մտել:
Ահա, մոտավորապես այս իրավիճակում էլ Մոսկվան մեսիջ է հղում գործնականում բոլոր հետխորհրդային երկրներին՝ սպասեք մոտեցումների փոփոխության: Ու դա, ըստ ամենայնի, արդեն գալիք տարվա կեսերից կսկսի իրականություն դառնալ:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ