ՆԻԿՈԼԻ ՓԱԿՈՒՂԻ՝ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԽԱՉՄԵՐՈՒԿԻ ՓՈԽԱՐԵՆ
Վերլուծություն
ՆԻԿՈԼԻ ՓԱԿՈՒՂԻ` ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԽԱՉՄԵՐՈՒԿԻ ՓՈԽԱՐԵՆ
Իշխանական թիմում արշալույսները խաղաղ չեն: Ինչքան ավելի շատ է Նիկոլը խրվում թուրք-ադրբեջանական «ցլերի» պահանջները բավարարելու թեմայի մեջ, այնքան շատ է տատանումները իր սեփական թիմում: ՔՊ-ականները հասկանում են, որ կիսելու են Նիկոլի հետ ամբողջ պատասխանատվությունը: Եվ սահմանադրախախտ ՔՊ-ականները սարսափով պատկերացնում են այն օրը, երբ կատարվելու է իշխանափոխություն: Հասկանալի է, որ Նիկոլը կհասցնի «թռնել», բայց մնացածը տալու են պատասխան ե՛ւ իրենց , ե՛ւ Նիկոլի փոխարեն: Մյուս կողմից` Նիկոլը իր թիմակիցներին անընդհատ զգուշացնում է, որ նրանցից յուրաքանչյուրի վրա ունի «կոմպրոմատ» եւ, որ նրանք պետք է ամբողջությամբ կատարեն իր` Նիկոլի կամ Աննա Հակոբյանի հանձնարարականները: Նիկոլը նաեւ նշում է, որ դավաճանության եւ սահմանադրախախտության «պանդորայի արկղը» բացվել է, եւ յուրաքանչյուր ՔՊ-ական ունի այդտեղ իր բաժինը:
ՆՈՐ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԻՐԱՎԻՃԱԿ
Երեւանի ավագանու ՔՊ-ականների համար իրականում տապալված ընտրություններից հետո ՔՊ-ականներին մի կերպ հաջողվում էր կառավարել Երեւանում իշխանություն պահելու գործընթացը: Այդ նպատակով գործադրվեցին բոլոր, անգամ ամենածայրահեղ միջոցները: Եվ եթե Արամ Սարգսյանի ղեկավարած եւ իրականում Նիկոլի գրպանային «Հանրապետություն» խմբակցությունը ոչ այլ ինչ է, քան ՔՊ-ի շարունակությունը, ապա երեք այլ ավագանու խմբակցությունները Նիկոլի համար տարբեր կողմերից վտանգ են ներկայացնում: Մինչեւ օրս Նիկոլին ու Ավինյանին հաջողվում էր ինչ-որ կերպ լուծել մայրաքաղաքում իշխանությունը պահելու խնդիրը, սակայն կարծես թե իրավիճակը սկսվում է փոխվել:
Վարդան Ղուկասյանի հայտարարությունը «Հանրային ձայնի» կողմից Երեւանի ավագանու նիստը բոյկոտելու վերաբերյալ դժվար վիճակի մեջ դրեց Ավինյանին: Ավագանիի նիստում քվորում հավաքելու համար լուրջ ադմինիստրատիվ ճնշումների կարիք է լինելու: Բավականին դժվար վիճակում հայտնվեցին նաեւ սորոսամետ Հայկ Մարությանի (կլոուն Հայկո) եւ քոչարյանամետ «Մայր Հայաստան» խմբակցությունները: Եթե նախորդ ժամանակաշրջանում նրանք «Հանրային ձայնի» հետ փոխադարձ մեղադրանքներ էին հնչեցնում Նիկոլի հետ համագործակցելու վերաբերյալ, ապա այժմ երեք խմբակցությունն էլ պետք է ցուցադրեն, որ որեւէ ստվերային պայմանավորվածություն Նիկոլի հետ չունեն եւ ի վիճակի են ամբողջ կազմով դիմագրվել իշխանությունների ճնշումներին:
Թե ինչպիսին կլինեն այդ ճնշումները, դեռեւս պարզ չէ: Կան խոսակցություններ, որ Նիկոլն առանձնապես շահագրգռված էլ չէ ցանկացած գնով պահել Ավինյանին: Դրա նախանշանները նույնպես կան: Վերջերս Ավինյանին կանչել էին ԱԺ եւ ՔՊ-ական պատգամավորները ոչ այնքան սիրալիր հարցադրումներ էին բարձրացնում Ավինյանի առաջ: Իրավապահները նույնպես քաղաքապետարանում, ըստ լուրերի, պատրաստվում են ձերբակալությունների: Արդեն իսկ աշխատանքից հեռացված է Ավինյանի ամենամտերիմ շրջապատից մեկը` Երեւանի քաղաքապետարանի քաղաքաշինության եւ հողի հսկողության վարչության պետ Յակով Ասատրյանը, ում հեռացումը կապված է այդ ստուգումների հետ: Ավինյանի «շոկային թերապիան», երբ կայանատեղիի վարձը թանկացրին 5 անգամ, իսկ տրանսպորտը պատրաստովում են թանկացնել 3 անգամ, ժողովրդի մեջ արդարացի վրդովմունքի առիթ է դառնում: Ավինյանը այդպես էլ չկարողացավ պատասխանել հանրայնորեն հնչեցված հարցին` ինչի՞ց ելնելով իր հայրը իր ընտանիքին նվիրել է 30 մլն դրամ:
Չմոռանանք, որ Ավինյանը ներկայացնում է իշխանության մեջ ծայրահեղ սորոսականների թևը, որը Նիկոլն իր համար համարում է սպառնալիք: Եվ այժմ Նիկոլը կանգնած է երկընտրանքի առաջ: Պահել ամբողջությամբ վարկաբեկված եւ թույլ Ավինյանին եւ դրա համար գործադրել հակաօրինական ճնշումներ ընդդիմադիր ավագանու անդամների վրա, թե գնալ Երեւանի ավագանու նոր ընտրությունների, որոնց արդյունքները բավականին անկանախատեսելի են հաշվի առնելով, որ ՔՊ-ն վերջին ընտրություններում ստացավ խայտառակ ցածր ձայներ: Բոլոր դեպքերում փաստը մնում է փաստ, որ Վարդան Ղուկասյանին հաջողվեց երկրում ձեւավորել նոր քաղաքական օրակարգ, ինչը մինչ այժմ չէր հաջողվում ոչ մի քաղաքական ընդդիմադիր ուժի: Եվ եթե գործը հասնի Երեւանի ավագանու նոր ընտրություններին, ապա դա կարող է դառնալ Նիկոլի վերջի սկիզբը:
ԱԼԵՆԸ ԹՔԵՑ
Ինչքան էլ ԱԺ նախագահի աթոռին բախտի բերմամբ, թե ինչպես ոմանք ասում են Գռզոյի ակտիվ լոբբինգի արդյունքում հայտնված Ալեն Սիմոնյանը պահանջում է մոռանալ իր հետ կապված թքելու եւ այլ սկանդալային պատմությունները, միեւնույնն է` Ալեն Սիմոնյանի վարկանիշը հասարակության մեջ չափից ավելի ցածր է: Եվ այդ ցածր վարկանիշը ծանր բեռ է Նիկոլի եւ իր ամբողջ թիմի համար: Կարծես թե, Ալեն Սիմոնյանի գլխին իսկապես կուտակվում են ամպեր: Իր եղբոր կնոջ հետ կապված քրեական գործը շարունակվում է ծավալվել: Էկոնոմիկայի նախարարության նորանոր բարձր պաշտոնյաներ հայտնվում են ճաղերի հետեւում: Ըստ լուրերի` Վահան Քերոբյանի հարցը նույնպես մոտ ապագայում կլուծվի: ՔՊ-ականները, որոնք զրկվել են «յուղոտ» պատառներից Ալեն Սիմոնյանի տարբեր տնտեսական գործընթացների միջամտելու արդյունքում, տրտնջում են, որ ԱԺ նախագահի ցածր վարկանիշը «մրոտում» է բոլորին: ՔՊ-ականները նաեւ նշում են, որ Նիկոլին այս աստիճան փրփրած դեռ չեն տեսել: Հիշեցնենք նաեւ, որ Ալեն Սիմոնյանը նույնպես ներկայացնում է ծայրահեղ սորոսականների իշխանական թեեւը: Այդ թեւի շունչը Նիկոլն անընդհատ զգում է իր ծոծրակին: Եվ Նիկոլի արեւմտյան կարգադրիչները մշտապես ակնարկում են, որ կարող են հեշտությամբ Նիկոլին փոխարինել այդ թեւի որեւէ ներկայացուցչով:
Զգալով իր անմիջական շեֆի թույլ վիճակը` կտրուկ ակտիվացավ ԱԺ փոխնախագահ Հակոբ Արշակյանը, որը ՔՊ-ականների մեջ ունի Նիկոլին անվերջ նվիրվածի համարում: Արշակյանը սկսեց կրկնել Նիկոլի թեզերը, որը վերջինս հնչեցրեց Հանրային ռադիոյում եւ բավականին տկարամիտ, բայց բոցավառ ճառերով սկսեց դոշ տալ Նիկոլի «ցլաանասնագոմային» գաղափարախոսությանը: Ակնհայտ է, որ Արշակյանը քնում ու երազում տեսնում է արդեն իրեն Ալեն Սիմոնյանի բազկաթոռին:
Ալեն Սիմոնյանի եւ ԱԽՔ Արմեն Գրիգորյանի միջեւ նույնպես կա սուր մրցակցություն: Այս երկուսը փորձում են իրենց դրսեւորել որպես ծայրահեղ սորոսական թեւի առաջնորդ, ինչն իր հերթին նշանակում է վարչապետի աթոռի հավակնորդ: Ընդ որում, եթե Արմեն Գրիգորյանը շփման եզրեր ունի Մեծ Բրիտանիայի հետախուզության հետ, ապա Ալեն Սիմոնյանը հենվում է դրսի իր քաղաքական կապերի, իսկ ներսում` Հայաստանի գլխավոր օլիգարխ Խաչատուր Սուքիասյանի լայն հնարավորությունների վրա: Պատահական չեն այն խոսակցությունները, որ վերջինս ակտիվորեն առաջ է տանում Նիկոլին Ալենով փոխարինելու գաղափարը: Եվ եթե Արեւմուտքը որոշի, որ ժամանական է Նիկոլին ուղարկել Կանադա վաստակած հանգստի, ապա վարչապետի աթոռի այդ երկու հավակնորդների միջեւ կծավալվի կատաղի պայքար:
Ինչ վերաբերում է Նիկոլին, ապա նրա առաջ կանգնած են արդեն գրեթ անլուծելի խնդիրներ: Նախ խաղաղության պայմանագրի կնքել-չկնքելու հարցը եւ դրա հետ կապված նոր սահմանադրության հանրաքվեի անցկացումը: Եթե դրան գումարվի նաեւ Երեւանի ավագանու նոր ընտրությունները, ապա հավանաբար Նիկոլն այս ծանրության տակից դուրս չի գա: Գուցե, նա փորձի բոլոր հարցերը լուծել արտահերթ ընտրություններում իր հաղթանակով, սակայն դա էլ միանշանակ չէ: Փաշինյանի վարկանիշը շարունակում է իջնել սրընթաց տեմպերով. Եթե անցյալ տարվա նոյեմբերին նրան վստահում էին 33.6 տոկոսը, ապա այս տարվա հունվարին այդ ցուցանիշը ընկավ մինչեւ 29: Այսպիսի ահռելի խնդիրների պարագայում այսպիսի հեղհեղուկ վարկանիշով Նիկոլը հայտնվել է փակուղու մեջ, եւ ոչ մի երեւակայական «խաղաղության խաչմերուկ» այլեւս նրան չի օգնի:
Ա. ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ