Պարտություններից զատ, Զելենսկին էլ ավելի անբուժելի գլխացավ ունի
Վերլուծություն
Այսպիսով, ասել, թե Մակրոնը կկարողանա ՀԱՊԿ-ին բերել Հայաստան (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=277635&l=am), քիչ հավանական տեսք ունի: Այն տպավորությունն է, որ «բրիտանական ականջներով» այս հերթական խաղից պարզապես Հայաստանը հերթական հարվածները ստացավ, չնայած, մասնավորապես ռուսական աղբյուրները եւս արդեն հարվածն ուղղում են ոչ թե Հայաստանին, այլ՝ ուղիղ Նիկոլին:
Ամեն դեպքում, սպասելի է, որ ոչ շատ հեռու ապագայում կունենանք այլ իրավիճակ, հաշվի առնելով նաեւ ուկրաինական զարգացումները, որից հետո նաեւ հարավկովկասյան խաղատախտակին պետք է որ կրքերը նկատելիորեն սառեն:
Իսկ ահա Ուկրաինայում նախագահ Զելենսկին, ռազմաճակատային ներկա պարտությունների ֆոնին, հերթական ծանր, անլուծելի խնդրի առաջ է կանգնել: Ինչպես հայտնի է, նրա կառավարման ժամկետը լրանում է այս մայիսին, սակայն նոր ընտրություններից Զելենսկին հրաժարվեց` հիմնավորելով Սահմանադրական հոդվածով, որով նախատեսվում է, որ ռազմական դրության պայմաններում ընտրություններ կարող են չլինել (կարող են նաեւ լինել):
Բայց այդ դեպքում, ըստ բազում ուկրաինական աղբյուրների, նախատեսված չէ, որ նախագահը մնալու է պաշտոնին: Նրա համար կա կոնկրետ պաշտոնավարման ժամկետ, եւ Սահմանադրությունը չի ֆիքսում, որ այդ ժամկետը լրանալուց հետո, եթե նոր ընտրություններ չեն լինում, նախագահը պետք է շարունակի պաշտոնավարել: Փոխարենը, կան հոդվածներ, որոնք սահմանում են, որ նախագահի պաշտոնավարման դադարեցման դեպքում նրա լիազորություններն ում են անցնելու. առաջին հերթին` Ռադայի խոսնակին, ապա կարող են պաշտոնավարել նաեւ այլ պաշտոնյաներ: Սակայն Զելենսկին այլ կարծիքի է, եւ կփորձի շարունակել պաշտոնավարել: Եվ, արդյունքում, արդեն իսկ կա խորը քաղաքական ճգնաժամ, որը միայն աճում է:
Ըստ ուկրաինական աղբյուրի. «Զելենսկու ապալեգիտիմացումը կարծես վերջնական է: Հարցն այն է, թե արդյոք նա մայիսին Սահմանադրությամբ իշխանությունը կհանձնի Գերագույն Ռադային, երբ պաշտոնապես ավարտվեն նրա լիազորությունները: Բայց նախագահականում որոշվել է՝ չի հանձնվի։ Զելենսկու վերջին ասուլիսը սրա հաստատումն էր։ Ըստ այդմ, մայիսի վերջից նրա իշխանությունն Ուկրաինայում դառնում է անօրինական, որքան էլ Զելենսկին փորձի ասել, որ դրանք ռուսական նարատիվներ են։
Այսպիսով, Զելենսկու քաղաքական հակառակորդներն ավելի ու ավելի են բարձրացնում նախագահի հնգամյա ժամկետի ավարտի թեման։ Մասնավորապես, Գերագույն Ռադայի նախկին խոսնակ, ժողովրդական պատգամավոր Դմիտրի Ռազումկովը, հղում անելով Ուկրաինայի Սահմանադրությանը, ասել է, որ Զելենսկու լիազորություններն ավարտվում են 2024թ. գարնանը, որից հետո նրա լիազորությունները փոխանցվում են խորհրդարանի նախագահին։ Նախկին ժողովրդական պատգամավոր, իրավաբանական գիտությունների դոկտոր Վալերի Կարպունցովը նույնպես կասկածներ է հայտնել Զելենսկու լեգիտիմության վերաբերյալ՝ մայիսի 21-ից հետո։ «Եթե նախագահը որոշի երկարաձգել իր լիազորությունները եւ ինքնակամ հրաժարական չտա, ապա այս դեպքում ոչինչ չի մնում Ռադայի նախագահին, եւ մենք ունենք մաքուր քրեական իրավիճակ, երբ կա իշխանության յուրացում, եւ դա արդեն որակվում է քրեական օրենսգրքով»:
Մինչդեռ Ուկրաինայում Զելենսկու վարկանիշն այլեւս այնքան բարձր չէ, որքան պատերազմի առաջին տարում. նախագահից դժգոհությունն աճում է ոչ միայն սովորական քաղաքացիների, այլեւ էլիտաների շրջանում։ Նախագահին չեն կարող ներել կոռուպցիայի, ճակատում ձախողումների, իսկ այժմ` անմարդկային, հակաժողովրդական մոբիլիզացիայի պատճառով։ Զելենսկին ընդունված չէ նաեւ զինվորականների շրջանում, հատկապես այն բանից հետո, երբ նա պաշտոնանկ արեց Ուկրաինայի զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար Զալուժնիին եւ նրա փոխարեն նշանակեց «մսավաճառ» Սիրսկուն»։
Մեկ շտրիխ եւս. իշխանյության հանձնումը Զելենսկու համար ոչնչացում է, ու ոչ մի ամերիկյան պաշտպանություն չի փրկի: Եթե միայն նման պաշտպանություն ստանա. Բայդենի մասին այդքան բան իմացողը ԱՄՆ ներկա վարչախմբին հաստատ պետք չէ, առավել եւս, երբ զրկվի նախագահական աթոռից կամ հանտնվի ռուսների ձեռքն ընկնելու հեռու-հոռավոր ռիսկի առաջ: Նաեւ, որ գալիք վարչախմբին Զելենսկին հաստատ շատ է պետք: Այնպես որ, նրա ներկա ապալեգիտիմացումը նաեւ Բայդենի համար է լավ առիթ...
Կրկնենք, այս ամենը ռուսական ակտիվ հարձակումների եւ նորանոր բնակավայրեր գրավելու ֆոնին: Մի խոսքով, Ուկրաինային «շատ ուրախ» ժամանակներ են սպասվում արդեն մեկ-երկու ամսից սկսած:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ