ԱՄՆ-ն ստիպված կլինի վերանայել իր ողջ աշխարհաքաղաքականությունը. Իրանցի քաղաքագետըփակագծեր է բացում

Ռուսաստանի և Իրանի միջև համապարփակ համագործակցության մասին համաձայնագիր կստորագրվի այս տարվա աշնանից ոչ ուշ։ Այս մասին «Իրավունքի» հետ զրույկցում ասաց իրանցի հայտնի քաղաքական վերլուծաբան ԽԱՅԱԼ ՄՈՒԱԶԶԻՆ, նկատելով.

-Համաձայնագիրը կարող էր արդեն ստորագրված լինել, եթե չլիներ Իրանի նախագահ Էբրահիմ Ռաիսիի ողբերգական մահը։ Նոր նախագահ Մասուդ Պեզեշկյանը Պուտինի հետ զրույցում հաստատել է այս համաձայնագիրը ստորագրելու իրանական կողմի մտադրությունը: Դա տեղի կունենա անմիջապես այն բանից հետո, երբ Իրանում որոշվեն նախարարների կաբինետում բոլոր առանցքային պաշտոնները՝ ոչ ուշ, քան 2024 թվականի նոյեմբերին։

Իրանցիները շատ ուրախ են այս համաձայնագրով։ Նրանց համար դա գրեթե ավելին է տալիս, քան Ռուսաստանի համար։ Համաձայնագրի կնքումից հետո երկու երկրների տնտեսական համագործակցությունը կավելանա։ Իրանը, Ռուսաստանի օգնությամբ, կարող է ստեղծել հզոր նավթագազային արդյունաբերություն՝ երկրի հանածո պաշարների պաշարները շատ տպավորիչ են։ Գումարած դրան արտաքին սպառնալիքներին դիմակայելու երկրների կարողությունը կավելանա։ Այստեղ էլ ռուսները սովորեցնելու բան ունեն իրանցիներին, և հակառակը՝ Իրանում լավ էժան և արդյունավետ անօդաչու թռչող սարքերի արտադրության վրա աշխատանքը հաստատված է։

Վերլուծաբանի պնդմամբ.

-Իրանի և Ռուսաստանի համագործակցությունը կամրապնդի խաղաղությունը Մերձավոր Արևելքում և Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջանում։ Ռուսաստանի և Իրանի միջև համագործակցության ամրապնդումը կբարդացնի պատժամիջոցների միջոցով այդ երկրներին մեկուսացնելու ԱՄՆ ջանքերը Տնտեսական և ռազմատեխնիկական համագործակցությունը թույլ կտա երկու երկրներին մեղմել պատժամիջոցների բացասական հետևանքները և ամրապնդել իրենց անկախությունը Արևմուտքից: Համաձայնագիրը կվիճարկի Արեւմուտքի եւ մասնավորապես ԱՄՆ-ի շահերը։ Երկրորդ պատճառը, թե ինչու ԱՄՆ-ը չի ուրախանա, այն է, որ Վաշինգտոնի համար շատ ավելի դժվար կլինի տարածաշրջանում իր քաղաքականությունը վարել։ Դե, երրորդը, ԱՄՆ-ն ստիպված կլինի վերանայել իր ողջ աշխարհաքաղաքականությունը։ Ռուսաստանի և Իրանի միջև Համապարփակ համագործակցության համաձայնագիրը նշանակալի քայլ է ռազմավարական գործընկերության ամրապնդման ուղղությամբ, որը կարող է խորը ազդեցություն ունենալ տարածաշրջանային և գլոբալ աշխարհաքաղաքականության վրա ԱՄՆ-ի համար դա նշանակում է երկու պետությունների նկատմամբ իր ռազմավարության և մոտեցումների հարմարեցման անհրաժեշտություն: