Ի տարբերություն այսօրվա՝ Խորհրդային դպրոցի կրթության հայեցակարգերում չկար այլասերման միտում. Ալեքսանյան

«Կառուցի՛ր դպրոցներ, որ հարկադրված չլինես կառուցել բանտեր»,- հանճարեղ մտածողներից մեկի խոսքը կրկնում է վաստակաշատ մանկավարժ ԳՅՈՒԼՆԱՐԱ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆԸ եւ շեշտում, որ երիցս ճիշտ է ասված: Վերջերս «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ» շարժման նախաձեռնությամբ կազմակերպված «Հայաստանի խորհրդայնացման 104-րդ տարեդարձը. Խորհրդային հանրապետությունների ձեռքբերումները, ներկա վիճակն ու զարգացման միտումները» խորագրով կլոր-սեղանի ժամանակ նա հենց այս համատեքստում անդրադարձավ խորհրդային կրթությանը:

— Խորհրդային Հայաստանում ազգային ու պետական արժեքների շարքում իր ուրույն ու աներեր տեղն ուներ կրթությունը: Իզուր չէր, որ այդ ասպարեզը կանոնակարգող ու ղեկավարող գերատեսչությունը Լուսավորության նախարարություն էր կոչվում:

Ամենօրյա ռեժիմով զարգացող գիտության, արդյունաբերության, գյուղատնտեսության, մշակույթի եւ սպորտի հիմքում ընկած էր կրթությունը: Խորհրդային դպրոցն ուժեղ էր, չափազանց ուժեղ, որովհետեւ հենված էր մաշտոցյան դպրոցի վրա. այդ դպրոցն ուներ կրթության եւ դաստիարակության ազգային հայեցակարգ: Այս դպրոցում հարգի էր հերոսականությունը, խիզախությունը, ազնվությունը, մրցակցային հարաբերությունները, գնահատման հինգնիշային համակարգի միասնությունը, մարդու նկատմամբ ուշադրությունը, միմյանց օգնելը, ճշտապահությունը, եւ այս ամենը սերնդին սովորեցնում էր սեր առ ազգ, առ հայրենիք: Դաստիարակում էր սեր մարդու նկատմամբ եւ ինտերնացիոնալիզմ:

Այս մի բուռ Հայաստանը հպարտ էր իր գիտությամբ, արդյունաբերությամբ, մեծագույն մշակույթով, սպորտով: Հայն իր հայացքը մխրճել էր տիեզերական աստղային գալակտիկաների խորքը, սուզվել օվկիանոսների հատակը: Հայի զավակները ծափահարությունների էին արժանանում աշխարհի մեծ բեմերում: Աշխարհը հաշվի էր նստում հայի հետ…

Ահա թե ինչու Խորհրդային դպրոցը, նրա տված կրթությունն անմրցելի էր: Այդ կրթության հայեցակարգերում չկային Ստամբուլյան եւ Լանզարոտեի կոնվենցիաներ, չկար այլասերման եւ հակաբնական, Աստծո արարչագործությունը խմբագրելու միտում… Այդ կրթությունն անաղարտ էր, մաքուր՝ լեռան կրծքից դուրս հորդող գետակի նման, եւ սերնդին դաստիարակում էր աշխատասեր, ձգտող ու հայրենասեր:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ