Քանի՞ կոպեկ արժի Նիկոլի կանգնելը կարմիր լույսի տակ

Նիկոլի մոտ ամեն ինչ ձեւ է, շոու, ցուցադրություն: Չգիտես ինչի, մեկ-մեկ որոշում է հեծանիվ քշել ու իր ամբողջ աշխատակազմը ընկնում է իր համար հեծանիվ գնելու, ակերը փչելու, հետո էլ մի ամբողջ շքախմբով` մի երկուսը հեծանիվներով, մնացածը ավտոմեքենաներով, փողոցները փակելով, Նիկոլին առոք-փառոք ուղեկցում են, լրագրողներին էլ ասում են, թե նկարեք ու տարածեք, թե ինչ վարչապետ ունենք` հեծանիվով գործի է գնում: Սակայն  դրա միտքը այդպես էլ պարզ չի դառնում. բացի շոուիից, որը կոչվում է «Նիկոլը հեծանիվի վրա», ինչ նպատակ է հետապնդում այդ ամենը:

Ոմանք ասում  են, որ Նիկոլը բենզին է տնտեսում, սակայն պարզ է, որ այդ տարբերակով, երբ Նիկոլի փոխարեն  իր մեքենայով բերում են իր բաճկոնը, շատ ավելի  շատ վառելիք է սպառվում, բայց այդ սպռաված կամ չսպառվածն էլ այքան չնչին է, որ եթե Նիկոլը իր ամբողջ կյանքը  միայն  հեծանիվով գնա-գա գործի,  առանց որեւէ ուղեկցող շքախմբի, միեւնույն է` տնտեսածը ավելի քիչ կլինի, քան Աննայի վարսավիրուհու աշխարհով մեկ ֆռֆռալու համար պետկան բյուջեի մեկ օրվա ծախսը: Այսինքն` տնտեսելու  գաղափարը «չկպավ»:

Գուցե Նիկոլը  պրոպագանդում է հեծանիվը որպես  փոխադրման միջոց: Սակայն  այդ դեպքում յուրաքանչյուրիս, ով կցանկանա հեծանիվով գնա գործի, պետք է ուղեկցի ոստիկանների եւ թիկնապահների  մի այդպիսի բանակ, քանի որ  հակառակ դեպքում, Երեւանի երթեւեկության պայմաններում հեծանիվով տեղ հասնելը դառնալու է խիստ վտանգավոր զբաղմունք, որի  դրական արդյունքի հավանականությունը 50/50 է: Եթե Նիկոլը իսկապես ցանկանում է, որ Երեւանի փողոցներում ավելանան հեծանվորդները, դրա համար նախ պետք է կարգավորի անկանոն  ու «գժական» երթեւեկությունը եւ երկորդ` հեծանվորդների համար պետք է ստեղծեր հատուկ երթեւեկելու գոտիներ, ինչպես  քիչ թե շատ զարգացած երկներում: Եվ միայն դրանից հետո կարող էր  նստել հեծանիվ եւ այդ գոտիներով  երթեւեկել: Իսկ մինչ այդ այն ժամանակը, որ ծախսում է շոուի վրա, լավ կլիներ տրամադրեր հենց վերոհիշյալ հարցերը կարգավորելու համար:

Մի խոսքով, Նիկոլը հեծանիվի վրա տեսարանը, իհարկե, զվարճալի է, սակայն  եթե փողոցով անցներ, ասենք` արջը հեծանիվի վրա, էլ զվարճալի կլիներ: Հիշում եք երեւի, որ ժամանակին կրկեսում կար այդպիսի` բոլոր երեխաների կողմից սիրված համար, երբ արջը հեծանիվ էր քշում:

Քանի որ խոսեցինք Նիկոլի երթեւեկության մասին, ապա չենք կարող չհիշել իր ինքնագովազդը այն առումով, որ մեկ անգամ կանգնել է կարմիր լույսի տակ: Ուզում է ասել, թե նա բոլորի նման է եւ շատ կարգապահ վարորդ: Սակայն  Նիկոլից պահնաջվում է ոչ թե, որ նա կանգնի կարմիր լույսի տակ,  այլ որպեսզի կարմիր լույսի տակ կանգնեն եւ ընդհանրապես երթեւեկության կանոնները պահպանեն բոլոր մնացած երթեւեկության մասնակիցները: Ի վերջո, բոլոր պետությունների բոլոր ղեկավարները անհրաժեշտության դեպքում իրավունք ունեն երթեւեկել հատուկ կանոններով, բայց այդ նույն պետություններում  բացի ղեկավարից  ոչ ոք իրավունք չունի խախտել երթեւեկության կանոնները: Մեզանում հակառակն է. պետության ղեկավարը իբր պահպանում է կանոնները, բայց փողոցներում  խայտառակ վիճակ է, ինչի արդյունքում աճել են վթարները եւ դրանց, շատ հաճախ ողբերգական, հետեւանքները: Այնպես որ ճիշտ կլիներ Նիկոլը ոչ թե  կազմակերպեր կարմիր լույսի տակ կանգնելու շոուն, այլ զբաղվեր  երթեւեկության խայտառակ վիճակով: Ընդ որում, պետք է զբաղվել սկսի հենց իր շրջապատից, քանի որ  կառավարական «դաչաների» Պռոշյանի մուտքից, ոստիկանների քթի տակով, սեփական համարներով ճոխ-ճոխ ավտոմեքենաները այնպես են ելումուտ անում, կարծես թե իրենց սեփական քաղաքն է: Դրանից հետո  քանի՞ կոպեկ արժի Նիկոլի կանգնելը կարմիր լույսի տակ:

Ա. Հովհաննիսյան