ԶԱՐՄԱՆՔ
Զարմանք
Դուք ԿԱՐՈ ՓԱՅԼԱՆԻՆ հայ համարո՞ւմ եք: Եթե նրա թվիթերյան զարմանալի գրառումը կարդալուց հետո ձեր պատասխանը դրական է, ապա դուք նիկոլական եք: Ահավասիկ. «Հարգանքով հիշում եմ այն հարյուրավոր ադրբեջանցիներին, ովքեր սպանվեցին Ղարաբաղի Խոջալուում 1992 թվականի փետրվարի 26-ին և այն հարյուրավոր հայերին, ովքեր սպանվեցին Սումգայիթում, Բաքվում 1988 թվականի փետրվարի 27-ին: Ադրբեջանցիներն ու հայերը պետք է առերեսվեն այդ իրողությունների հետ և ապահովեն արդարությունը: Առերեսումը բացելու է երկու ժողովուրդների խաղաղության դուռը»: Պատկերացնո՞ւմ եք` Խոջալուն ցեղասպանություն է համարում` ճիշտ ու ճիշտ թուրքերի և ազերիների պես, և հավասարության նշան դնում Սումգայիթի հետ: Ու այդ ամենը` Սումգայիթի 35-ամյա տարելիցին... Լավ, եթե Էրդողանի ահից է այդ ամենը դուրս տվել, ապա կարող էր պարզապես լռել, կասեինք` վատ հայ է, բայց հայ է: Հիշեցնենք մեծն Աճառյանի խոսքը` ամեն «յան» հայ չի: Տվյալ դեպքում հաստատ հայ չի, այլ հատուկ հանձնարարությունների գծով թուրքի շպիոն: 1915-ին էլ հենց սրա պես հայանման տականքների օգնությամբ են շատ հայեր ցեղասպանվել: Հենց նման ողորմելիների օգնությամբ են Բաքվում ու Սումգայիթում շատ հայերի հասցեներ իմացել: Դե ինչ, Նիկոլի օրոք սրա դիմակն էլ պատռվեց:
Զարմանքով հայտնաբերեցինք, որ Արցախյան գոյապայքարի ռահվիրաներից, ողջ կյանքը Արցախի հայկականության, իրավունքների համար պայքարած, սովետական տարիներին Արցախից արտաքսված հայտնի պատմաբան Բագրատ Ուլուբաբյանի որդին` ՀՐԱՅՐ ՈՒԼՈՒԲԱԲՅԱՆԸ, նիկոլացել է և այսօր Արցախի դավաճանական հանձնման դեմ կռիվ տվող մարդկանց և ըննդիմադիրնրին անվանում է «երկրի ներսի ազգի տականք»: «... Եվ եթե մեր իշխանությունների ուժերը չեն ներում, չեն կարողանում ձերբակալել, բանտարկել դրանց, գոնե պիտի հասարակության կողմից արհամարհվեն դրանք, խայտառակվեն դրանք անցյալ տարիներին կատարած հանցագործությունների համար, և հասարակությունը պիտի մերժի դրանց: Եվ պիտի բացառել նրանց մասնակցությունը քաղաքական դաշտում, որովհետև տեսնում ենք, որ էլի միջամտում են, իշխանության են ձգտում և էլի ուզում են իրենց էդ կապիտուլյանտական ծրագրերը իրագործեն...»,- գրում է նա: Դա թերևս այն դեպքերից է, որ բնությունը շռայլորեն օժտում է հորը, սակայն որդու վրա հանգստանում: Զարմանալի սակայն, մի՞թե հայի բնազդն էլ է քնել:
Սումգայիթում ու ադրբեջանական այլ քաղաքներում իրականացված հայերի ցեղասպանության տարելիցի կապակցությամբ ՆԻԿՈԼՆ ու իր բոլուկը, ինչպես ընդունված է, այցելել են Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր՝ «հարգանքի տուրք» մատուցելու ոճրագործության զոհերի հիշատակին: Նիկոլի՝ ազգանունը փոխած գրպանի պրեզիդենտն էլ մի սրտաճմլիկ ուղերձ է հղել արյունոտ ողբերգության տարելիցի կապակցութամբ՝ արտաբերելով իրեն ոչ սազական բառեր. Նիկոլի համախոհներն ու թիմակիցներն ուղղակի իրավունք չունեն կեղծ հայասեր կամ հայրենասեր խաղալու՝ նկատի ունենալով այն, թե ինչ բերեցին մեր գլխին ու դեռ ինչեր են բերելու: Այս իմաստով մի շատ բարոյական ու նույնքան բնական հարց է առաջանում՝ որքանո՞վ է պատշաճ թուրքի զինակից և թուրք բառից չվիրավորվող Նիկոլին տեսնել Եռաբլուրում կամ Ծիծեռնակաբերդում իբր զոհերի հիշատակի առաջ խոնարհվելիս: Տո հարգանքի տուրքն ուր, սրանք ուր: Զարմանալի է, սրանց դեմքի կաշին այնքան հաստ է, որ դրանից մի գումարտակի զրահաբաճկոն կարելի է պատրաստել:
Զարմացած է ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆԸ