Անձնագրային վազք՝ հատուկ տարեցների համար

Թոշակառուները կրակն են ընկել անձնագրային բաժնի խայտառակ հերթերի ձեռքը: Պարզվում է՝ թոշակի քարտ ստանալը իսկական պատուհաս է:

Այն, որ Հայաստանի Հանրապետության թոշակառուն առհասարակ անտեսված է, խեղճացած ու մշտապես ֆինանսական խնդրի առջեւ, բազմիցս է խոսվել ու մնացել անարդյունք: Սակայն... հիմա էլ այլ խնդիր ունեն տարեցները, քանի որ կան մարդիկ, որոնց անձնագրի ժամկետը լրացած է, եւ նոր անձնագիր ստանալու համար ամենաքիչը երկու ամիս է հարկավոր, իսկ թոշակի քարտ հանելու կամ թարմացնելու համար ցանկացած բանկ անձնագիր է պահանջում: Այս ամենի հետեւանքով՝ թոշակառուները մնում են անթոշակ եւ աննպաստ: Որպեսզի կարողանան ստանալ իրենց քարտը բանկից եւ գումարը կանխիկացնեն, պետք է կատարեն վազք՝ բանկ-անձնագրային-բանկ: Այսինքն` բանկից գնան անձնագրային բաժին, վերցնեն 9-րդ ձեւաչափի գրություն, մոտենան կրկին բանկ, կանգնեն հերթ եւ վերջապես ստանան իրենց հասանելիք չնչին թոշակը, որ դեղ գնեն կամ կոմունալ վճարեն ու անհամբեր սպասեն հաջորդ ամսվա գումարին:

Հիմա հարց. եթե թոշակառուն տեղաշարժվելու խնդիր ունի, չունի խնամակալ կամ օգնող, ո՞վ կօգնի նրան հասնել բանկ, բանկից՝ անձնագրային, անձնագրայինից՝ բանկ, ի՞նչ պիտի անի տվյալ տարեցը: Այո՛, ճիշտ պատասխանն է՝ լռել եւ շարունակել մրցավազքը՝ դեպի 36,000 դրամ եւ հետո խմել ճնշման ու սրտի զարկերը կարգավորող հաբեր, բայց եւս մեկ «դրակոն» հաղթահարածի դեմքով հպարտանալ, որ այս «աշխարհն» էլ անցանք:

Ինչեւէ, համբերություն թոշակառուներին, իսկ մնացած անձանց, որոնք անձնագիր ունենալու համար ամիսներով հերթում սպասում են «Իրավունքը» ցանկանում է ուժ եւ կորով՝ դիմադրելու ու վերջապես անձնագիր ունենալու համար, քանի որ այդպես էլ անհասկանալի է մնում` անձնագրային այս սարսափ «ֆիլմը» ինչի՞ց սկսվեց, ե՞րբ կավարտվի կամ՝ կավարտվի՞ արդյոք...

ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ