Նյու Յորքում հիմնական գլխացավանքը ուկրաինական պատերազմն է

Այն, որ Ն­յու Յոր­քի այս գա­գա­թա­ժո­ղո­վի շրջա­նակ­նե­րում հա­յաս­տան­յան թե­ման (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=293514&l=am) ան­գամ երկ­րորդ-եր­րոր­դա­կան հե­տաքրք­րութ­յուն չի ներ­կա­յաց­նում, հիմ­նա­վո­րում է նաեւ այն, որ այս գա­գա­թա­ժո­ղո­վի շրջա­նակ­նե­րում բո­լո­րո­վին այլ մա­կար­դա­կի, ա­ռանց չա­փա­զան­ցութ­յան՝ աշ­խար­հի հե­տա­գա ճա­կա­տագ­րին վե­րա­բե­րող հար­ցեր են օ­րա­կար­գում: Տե­սա­նե­լի մա­սը ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազմն է: Սա­կայն խոր­քա­յին ի­մաս­տը միան­գա­մայն այլ է՝ Ա­րեւ­մուտ­քը կգնա՞ ՌԴ-ի հետ ու­ղիղ բախ­ման, թե՝ ոչ: Դա էլ իր հեր­թին պարզ ին­դի­կա­տոր ու­նի՝ ի՞նչ ըն­թացք կստա­նա Կիե­ւին նոր զի­նա­տե­սակ­ներ տրա­մադ­րե­լու հար­ցը, ո­րի պա­րա­գա­յում ՌԴ-ն կ­հա­մա­րի, որ ՆԱՏՕ-ն­ ու­ղիղ բախ­ման մեջ է մտել:

­Զե­լենս­կին ինչ-որ «հաղ­թա­նա­կի պլան» է ներ­կա­յաց­րել, ո­րը ռազ­մա­կան ա­ռու­մով ար­ժեք չու­նի, սա­կայն ի­մաս­տը եւս նույնն է՝ կլի­նի՞ ՆԱՏՕ-ՌԴ բաց պա­տե­րազմ: Ընդ ո­րում, այդ հար­ցի պա­տաս­խա­նը մե­ծա­պես կախ­ված է նրա­նից, թե ի­րա­կա­նում այս պա­հին ի՞նչ ի­րո­ղութ­յուն­ներ են ուկ­րաի­նա­կան ռազ­մա­ճա­կատ­նե­րում, այ­սինքն՝ ռուս­նե­րին հաղ­թե­լու շան­սեր Վա­շինգ­տո­նը տես­նո՞ւմ է, ընդ ո­րում, ե­րաշ­խիք­ներ ու­նե­նա­լով, որ իր ու­ղիղ մի­ջամ­տութ­յու­նը չի վե­րած­վի մի­ջու­կա­յին բախ­ման:

­Սա­կայն ի­րա­վի­ճա­կը, որ այս պա­հին տիրում է ուկ­րաի­նա­կան ճա­կատ­նե­րում, Ա­րեւ­մուտ­քին ո­գե­ւոր­վե­լու քիչ ա­ռիթ է տա­լիս: Փաստն այն է, որ մի շարք ա­ռանց­քա­յին հատ­ված­նե­րում ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կի կա­տաստ­րո­ֆիկ վի­ճա­կի մա­սին ար­դեն խո­սում են ոչ միայն ա­րեւմտ­յան աղբ­յուր­նե­րը, այդ թվում՝ հե­ղի­նա­կա­վոր, այլ նույ­նիսկ ուկ­րաի­նա­կան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը: Օ­րի­նակ, նա­խօ­րեին Ռա­դա­յի պատ­գա­մա­վոր եւ «Գորշ կար­դի­նալ» Եր­մա­կի դրա­ծո Բե­զուգ­լա­յան նա­խօ­րեին ա­հա­զան­գում էր. «Չա­սով Յա­րից այն կողմ, Կոնս­տան­տի­նով­կա­յում, Կու­րա­խո­վո­յում, Սե­լի­դո­վո­յում, Ուգ­լե­դա­րից այն կողմ պաշտ­պա­նա­կան կա­ռույց­ներ չկան»: Ընդ ո­րում, ռու­սա­կան ու­ժերն ար­դեն իսկ մի շարք ուղ­ղութ­յուն­նե­րում հենց այն հատ­ված­նե­րում են, որ­տեղ «պաշտ­պա­նա­կան կա­ռույց­ներ չկան»:

­Հա­րա­վա­յին Դո­նեց­կում Ուգ­լե­դա­րի պաշտ­պա­նա­կան ողջ հա­մա­կար­գը, ո­րը ստեղծ­վել է 2022թ­.ից սկսած, ե­րեկ­վա դրութ­յամբ շրջա­պատ­ման (կամ անկ­ման) շե­մին էր, ե­թե այս պա­հին ար­դեն դա տե­ղի չի ու­նե­ցել (­Քար­տե­զում): Իսկ այդ հատ­վա­ծը գրա­վե­լով, ռուս­նե­րը միան­շա­նակ կհար­վա­ծեն դե­պի հյու­սիս՝ ա­ռան­ցքա­յին նշա­նա­կութ­յուն ու­նե­ցող Կու­րա­ծո­վո­յի ա­րեւմտ­յան ուղ­ղութ­յամբ, ա­սենք նաեւ ողջ Զա­պո­րո­ժիեի ամ­րաց­ված ճա­կա­տի թի­կուն­քին, եւ այս եր­կու ուղ­ղութ­յուն­նե­րով էլ լուրջ պաշտ­պա­նութ­յուն ուկ­րաի­նա­կան կող­մը չու­նի: Մի փոքր հա­րա­վում՝ Պոկ­րովս­կի ճա­կա­տի մա­սին շատ է խոս­վել, դե­տալ­նե­րը չկրկնենք: Ֆիք­սենք միայն, որ այս­տեղ եւս նախ՝ ու­ղիղ հար­ված է սկսվել նույն Կու­րա­խո­վո­յի ուղ­ղութ­յամբ: Նաեւ Սե­լի­դո­վո­յի հատ­վա­ծում այս օ­րե­րին ուկ­րաի­նա­կան պաշտ­պա­նութ­յան վեր­ջին քիչ թե շատ ռեալ գի­ծը ռուս­նե­րը ճեղ­քե­ցին, եւ նո­րից սպաս­վում է հար­ված դե­պի Կու­րա­խո­վո­յի ա­րեւմտ­յան թեւ՝ Ուգ­լե­դա­րի գո­տուց սպաս­վող ռու­սա­կան հար­վա­ծին ըն­դա­ռաջ: Ռուս­նե­րը բուն Պոկ­րովս­կի շե­մին են, ո­րը մա­տա­կա­րա­րում­նե­րի եւ կո­մու­նի­կա­ցիա­նե­րի հիմ­նա­կան բա­զա­նե­րից է: Ա­վե­լի հյու­սիս՝ մոտ օ­րերս կընկ­նի դեռ 2014թ.-ից կա­ռուց­ված Տո­րեց­կի պաշտ­պա­նա­կան ողջ հա­մա­կար­գը, ո­րից հե­տո ռուս­նե­րը դուրս են գա­լիս ողջ ա­րե­ւել­յան Դոն­բա­սի հա­մար ուկ­րաի­նա­կան հիմ­նա­կան բա­զա­նե­րից մե­կի՝ Կ­րա­մա­տորս­կի թի­կունք: Ու մո­տա­վո­րա­պես նույն պատ­կերն է բո­լոր հատ­ված­նե­րում. ռուս­նե­րը շրջան­ցել են ուկ­րաի­նա­կան հին պաշտ­պա­նա­կան հա­մա­կար­գե­րը եւ հի­մա գրո­հում են թի­կուն­քա­յին հատ­ված­նե­րում: Իսկ նոր պաշտ­պա­նա­կան հա­մա­կար­գե­րի հա­մար ուկ­րաի­նա­կան կող­մը մի­ջոց­ներ եւ, ա­մե­նագլ­խա­վո­րը՝ ժա­մա­նակ դժվար թե գտնի: Ընդ ո­րում, այս մար­տե­րում, որ­քան էլ Կիե­ւը թաքց­նի, ուկ­րաի­նա­կան կող­մը կրում է հսկա­յա­կան կո­րուստ­ներ: Կորց­նում է բա­նա­կի մար­տու­նակ մա­սը, ո­րը ոչ մի զո­րա­հա­վա­քով հա­մալ­րել հնա­րա­վոր չէ:

Իսկ ե­թե այս հար­ձա­կում­նե­րից հե­տո ռուս­նե­րը ո­րո­շեն մտնել կենտ­րո­նա­կան Ուկ­րա­ի­նա՞ կամ դրա­նից էլ հե­ռո՞ւ, որ­տեղ ոչ թե միայն պաշտ­պա­նա­կան հա­մա­կար­գեր չկան, այլ ուկ­րաի­նա­կան բա­նա­կից գրե­թե բան չի մնա­ցել… Իսկ այ­լընտ­րանք կա­րող է լի­նել, որ ՆԱՏՕ-ն սե­փա­կան ու­ժե­րը մտցնի Ուկ­րաի­նա եւ ու­ղիղ բախ­ման գնա ռուս­նե­րի հետ

Ա­հա, մո­տա­վո­րա­պես այս ի­րո­ղութ­յու­ննե­րից ել­նե­լով էլ Ա­րեւ­մուտ­քը պետք է ո­րո­շում կա­յաց­նի ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազ­մի, ա­վե­լի կոնկ­րետ՝ Ուկ­րաի­նա­յի տա­րած­քում եւ ուկ­րաի­նա­ցի­նե­րի ձեռ­քով ռուս­նե­րի հետ մղվող պա­տե­րազ­մի հետ կապ­ված: Ընդ ո­րում, նաեւ հաշ­վի առ­նե­լով, որ Մոսկ­վան կտրուկ հրա­ժար­վեց ինչ-որ մի­ջազ­գա­յին գա­գա­թա­ժո­ղով­նե­րում եւ նման հա­վաք­նե­րում քննար­կել պա­տե­րազ­մի եւ խա­ղա­ղութ­յան թե­ման. պետք է բա­նակ­ցեն Կիե­ւը եւ այն­պի­սի պաշ­տոն­յա­ներ, ո­րոնք Զե­լենս­կու պես չեն կորց­րել լե­գի­տի­մութ­յու­նը:

Այս ի­րա­վի­ճա­կում միամ­տութ­յուն կլի­ներ մտա­ծել, թե ո­րե­ւէ մե­կը Հա­յաս­տա­նով զբաղ­վե­լու ցան­կութ­յուն կու­նե­նա: Իսկ առ­ջե­ւում ա­մե­րիկ­յան ընտ­րութ­յուն­ներն են, եւ միայն դրա­նից հե­տո կա­րող են ո­րո­շա­կիութ­յուն­ներ լի­նել: