ՄԵԾ ԿՌԻՎ՝ ՀԱՆՈՒՆ «ԼԵՎԻ» 100 ԴՐԱՄԱՆՈՑՆԵՐԻ

Ավ­տո­բու­սի վա­րորդ­նե­րի ե­րեկ­վա գոր­ծա­դուլն ու դրան հա­ջոր­դած քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ռեակ­ցիան գո­նե մեկ բա­նի մա­սին հեր­թա­կան ան­գամ ակ­նար­կե­ցին: Այն է, ե­թե ժա­մա­նա­կին վա­րորդ­նե­րի ձեռ­քով էր հիմ­նա­կա­նում անց­նում կան­խի­կը, եւ, դա­տե­լով քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ներ­կա­յաց­րած թվե­րից, դրանց մի մա­սը հենց նույն ձեռ­քե­րում էլ մնում էր, հի­մա որ­տեղ ա­պա­րատ են դրել, վա­րորդ­նե­րի մոտ ֆի­նան­սա­կան բո­ղոք­ներ են ի հայտ ե­կել: Արդ­յուն­քում, պա­հան­ջում են աշ­խա­տա­վար­ձե­րի բարձ­րա­ցում, թեեւ ան­կեղծ լի­նենք` կես ամս­վա հա­մար 300-400 հա­զար դրա­մը քիչ չէ:

­Սա­կայն խնդրին այլ կող­մից էլ մո­տե­նանք: Հենց քա­ղա­քա­պե­տա­րանն էր, որ մո­նո­պո­լի­զաց­րեց քա­ղա­քա­յին տրանս­պոր­տը ու հի­մա այն­պի­սի վի­ճակ է սար­քել, որ պետք է «վե­րա­կա­ռուց­վա­ծը» եւս մեկ ան­գամ «վե­րա­կա­ռու­ցի»: Արդ­յուն­քում, այս «բար­դակն» է: Հա­ջոր­դը, միան­վագ աշ­խա­տա­վարձ ստա­ցող վա­րոր­դը շա­հագրգռ­ված չի լի­նե­լու ե­ռան­դով աշ­խա­տել, եւ դա այլ ճգնա­ժամ է ար­դեն ստեղ­ծել:

­Վեր­ջա­պես, պարզ­վում է, որ 100 դրա­մա­նոց­նե­րը կան­խիկ տես­քով ոչ բո­լոր վա­րորդ­նե­րին է, որ շրջան­ցում են: Այ­սինքն, այն լե­ւի փո­ղե­րը, որ կա­յին, գո­նե մա­սամբ հի­մա էլ կան, եւ է­լի չգի­տես որ գրպան­նե­րում են կու­տակ­վում:

­Այսպես, մայ­րա­քա­ղա­քա­յին տրանս­պոր­տի հետ կապ­ված ու­շագ­րավ պատ­մութ­յուն պատ­մեց մեր զրու­ցա­կի­ցը, ո­րը կա­րե­լի է նաեւ դի­տար­կել որ­պես խո­շոր հան­ցա­գոր­ծութ­յան մա­սին հայ­տա­րա­րութ­յուն:

«Ան­կեղծ ա­սած, տրանս­պոր­տից գրե­թե չեմ օգտ­վում, նույ­նիսկ չեմ կա­րող հի­շել, թե վեր­ջին ան­գամ երբ եմ ավ­տո­բուս նստել: Բայց ա­հա կի­րա­կի օ­րը գոր­ծի բե­րու­մով պետք է գնա­յի Կենտ­րոն եւ վե­րա­դառ­նա­յի: Վայ­րը բա­նուկ փո­ղոց­նե­րից մե­կի՝ Խանջ­յա­նի հա­րե­ւա­նութ­յամբ է, եւ խցա­նում­նե­րից ու կա­յա­նա­տե­ղի­նե­րի բա­ցա­կա­յութ­յու­նից խու­սա­փե­լու հա­մար մտա­ծե­ցի՝ այս ան­գամ էլ ավ­տո­բու­սով գնամ: Լ­սել եմ 100 դրա­մա­նոց­նե­րի խնդրի մա­սին, եւ պարզ­վեց, որ մեկն ու­նեմ: Մ­տա ծա­նոթ խա­նութ­նե­րից մե­կը, խնդրե­ցի, մի կերպ եւս մե­կը գտան, տվե­ցին: Եր­կու 100 դրա­մա­նո­ցով զին­ված՝ մտա ա­ռա­ջին իսկ ավ­տո­բու­սը՝ այն դե­ղին­նե­րից էր: Հարց­նում եմ վա­րոր­դին՝ որ­տե՞ղ եմ փո­ղը գցե­լու, ա­սաց՝ տուր ինձ: Տ­վե­ցի, բայց ոչ 100 դրա­մա­նոց­նե­րից մե­կը: Պատ­կե­րաց­րեք, վե­րա­դար­ձին բա­ռա­ցիո­րեն նույն պատ­կերն էր՝ վա­րոր­դին 200 դրամա­նոց տվե­ցին, մեկ 100 դրա­մա­նոց վե­րա­դարձ­րեց: Տեղ հաս­նե­լով` ար­դեն ու­նեի 3 հատ հար­յուր դրա­մա­նոց, ո­րոնք նվի­րե­ցի այն խա­նու­թի աշ­խա­տակ­ցին, որն ինձ հա­մար մեկ 100 դրա­մա­նոց էր ճա­րել: Ու հի­մա մտա­ծում եմ՝ ե­թե հնա­րո­վոր է նաեւ ա­ռանց 100 դրա­մա­նո­ցի էլ գնալ-գալ, ին­չի՞ հա­մար է այս աղ­մու­կը»,- պատ­մեց մեր զրու­ցա­կի­ցը, ո­րի խոս­քին մա­զա­չափ ան­գամ չենք կաս­կա­ծում:

Այս­տեղ խնդի­րը ոչ միայն 100 դրա­մա­նո­ցի աղ­մուկն է, այլ շատ ա­վե­լի խո­րը նյո­ւանս­ներ են ե­րե­ւում: Այ­սինքն, դեռ այս­պես ա­սենք, կան ավ­տո­բուս­ներ, որ­տեղ «100 դրա­մա­նո­ցի օ­րեն­քը» չի գոր­ծում: Մինչ­դեռ հի­շեց­նենք, որ այս խառ­նաշ­փո­թի ա­ռա­ջին օ­րե­րին քա­ղա­քա­պե­տա­րանն ա­մե­նօր­յա ռե­ժի­մով հայտ­նում էր, թե այս նոր պայ­ման­նե­րում այս­քան-այս­քան ա­վե­լաց­րել ենք մուտ­քե­րը: Հե­տո հաս­կա­ցա՞ն, որ դրա­նով ի­րենք ի­րենց դեմ ցուց­մունք են տա­լիս մասշ­տա­բա­յին հան­ցա­գոր­ծութ­յան մա­սին, թե՞ պար­զե­ցին, որ այդ նոր կար­գով, ե­թե 100 դրա­մա­նոց­նե­րը շրջան­ցում է վա­րոր­դի գրպա­նը, ա­պա շրջան­ցում է նաեւ վե­րա­դա­սի գրպա­նը: Կամ մի­գու­ցե ա՞յլ պատ­ճառ կա, մե­դա­լի մյուս կողմն է: Իսկ ի­րա­կա­նութ­յու­նը սա է՝ կա­րե­լի է գու­մա­րը տալ վա­րոր­դին եւ իջ­նել: Այ­սինքն, այն փո­ղը կամ դրա մի մա­սը, ո­րը ժա­մա­նա­կին չէր հաս­նում քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին, եւ դրա հա­մար մի ամ­բող­ջա­կան «ռե­ֆորմ» ա­րե­ցին, մեծ փո­ղեր ծախ­սե­ցին քա­ղա­քի գրպա­նից, այս պա­հին գո­նե մա­սամբ չի գոր­ծում: Արդ­յուն­քում, միան­գա­մայն տե­ղին կլի­նի են­թադ­րել, որ դեռ կա հսկա­յա­կան ստվե­րա­յին գու­մար, ո­րը ինչ-որ մաս­նա­վոր գրպան­նե­րում են հանգր­վա­նում: Դա, հի­շեց­նենք, մասշ­տա­բա­յին հան­ցա­գոր­ծութ­յան մա­սին է ակ­նար­կում: Ու են­թադ­րե­լի է, որ ուր որ է՝ ու­ղեվար­ձը կբազ­մա­պատ­կեն, սա­կայն «լե­ւի մուտ­քե­րի» այս խո­ղո­վա­կը կշա­րու­նա­կի աշ­խա­տել: