Հայտնիներից ում է նմանակելու Արամ Մանուկյանն առաջիկայում

Հումորի օրվա կապակցությամբ «Իրավունք»-ը զրուցել հումորիստ, բլոգեր ԱՐԱՄ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԻ հետ:

— Առհասարակ ինչպե՞ս կգնահատեք ներկայիս հումորը:

— Կգնահատեմ՝ միջին: Ե՛վ լավը կա, ե՛ւ վատը: Հիմնականում հիմա շեշտը դնում են կոմերցիայի վրա, որն ավելի հեշտ վաճառվող է, այսինքն՝ ավելի ֆինանս բերող, քան որակ: Հետո էլ ասում են՝ հանդիսատեսը դա է ուզում: Ո՛չ, հանդիսատեսը ուզում է այն, ինչ մատուցում են, եւ հետեւաբար պետք է մատուցել որակյալ հումոր: Բայց մյուս կողմից էլ, եթե այդ անորակությանը չծափահարեն, չողջունեն, ապա դա երկար կյանք չի ունենա: Պիտի ուրախությամբ ասեմ, որ սթենդափը ինքն իրենով վատ բան չէ, եւ այն պետք է գրագետ ներկայացնել, ինչը հաճախ ես տեսնում եմ մեր արտիստների շրջանում:

— Ներկայիս հումորը երիտասարդ սերունդին ինչ-որ բան սովորեցնո՞ւմ է:

— Սովորելու առումով չէի ասի, որ ինչ-որ բան սովորեցնում է, համենայն դեպս, ես նման բան դեռ չեմ տեսել, բայց, որպես հումոր, շատ կան, որոնք մարդկանց ժպիտներ են պարգեւում: Այլ հարց է, թե ունկնդիրն ում եւ ինչ որակի հումոր կնախընտրի: Իհարկե, ներկայացումների քանակից էլ կարող ենք վերլուծություններ անել, թե ում են շատ դիտում, ում են շատ նայում, ում հումորն է համով, ուտվող: Գուցե մոնոներկայացումների մեջ լինեն ուսուցողական տարեր, սակայն սթենդափների մեջ դեռեւս չեմ տեսել:

— Կառանձնացնեք մի կերպար, որը մարմնավորել եք եւ որին առանձնահատուկ եք մոտենում եւ սիրում:

— Ես իմ բոլոր կերպարներին եմ շատ սիրում եւ ամենքին մոտենում եմ յուրովի: Անկախ այն հանգամանքից, թե նրանք այսօրվա մեր իրականության մեջ կան, թե՝ ոչ, միեւնույնն է, ես փորձում եմ նրանց շատ կյանք տալ: Հիմա ցանկանում եմ մի փոքր ֆորմատը փոխել՝ քաղաքականությունից դեպի արվեստ եւ մեր արժեք ունեցող արվեստագետներին նմանակել: Դա կլինի Մհեր Մկրտչյանը, Արմեն Խոստիկյանը, Շառլ Անձնավուրը: Ի դեպ, փորձում եմ սովորել եւ հասկանալ Շառլի երգերից մեկը եւ բացարձակ պարտադիր չէ, որ դա անեմ հումորային տարբերակով: Ուզում եմ անպայման նմանակեմ Կարպ Խաչվանքյանին, քանի որ մեր երիտասարդներից շատերը անգամ չգիտեն, որ մենք նման մեծ դերասան ենք ունեցել: Պետք է մեր դերասանների հիշատակը միշտ վառ պահել, թեկուզ նմանակելու տարբերակով:

— Առհասարակ, ասում են, որ հումորով մարդիկ ներքուստ թախծոտ, տխուր են լինում…

— Տխուր չէ, բայց ինչ-որ խորքային թախիծ կա: Սակայն, անկեղծորեն պիտի ասեմ, որ ես ուրախանում եմ, երբ մարդկանց ուրախություն եմ պարգեւում: Ի դեպ, շնորհավորում եմ բոլորիս հումորի օրվա կապակցությամբ ու ցանկանում, որ այն երբեւէ մեզ չլքի, որքան էլ դժվար լինի:

ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ