Բաքվի բանտից «ծիտիկը» բերեց հասցրեց Ռուբեն Վարդանյանի հերթական նամակը` նա երջանիկ է

 Երեկ  Ռուբեն Վարդանյանը հրապարակել է մի նամակ, որտեղ կիսվել է իր աշխարհայացքի դրույթներով։ Նա իրեն ներկայացնում է որպես " Աշխարհի մարդ հայկական ոգով", նշում է, որ մեկ միասնություն է իր կնոջ` Վերոնիկա Զոնաբենդի հետ եւ պարզապես երջանիկ մարդ է:

Իր նամակում Ռուբեն Վարդանյանը շնորհակալություն է հայտնում բոլոր նրանց, ով մտածում է իր մասին: Իր նամակը նա  նվիրել է իր  ծնողներին, որոնք արդեն մահացել են եւ իր ավագ քրոջը: 

Սակայն Վարդանյանի նամակը ավելի խորիմաստ է, քան պարզապես  երախտագիտության կամ գնահատանքի խոսք: «Մենք բոլորս տարբեր կերպ ենք լսում եւ ընկալում նույն բառերը»,- նշում է Վարդանյանը:  Էլ ավելի երկիմաստ է հնչում իր այն միտքը, որ յուրաքանչյուրը պետք է «պատրաստ լինի ծանր ծննդաբերությանը, երբեմն կյանքի համար վտանգավոր»: Իր նամակը նա եզրափակում է հետեւյալ  ուղերձով. «Գիտակցություն ունեցողը կգիտակցի, թող հասկանա մտածողը եւ փնտրողը»:

Բոլոր դեպքերում սա ազդանշան է,  թաքնված կոդ, որը Վարդանյանը առաջարկում է գաղտնազերծել  մտածելու ունակ մարդկանց: Իսկ նա ինքն իրեն անվանում է «իմաստների թարգմանչական խմբավորման անդամ»: Երեւի շատերը չհասկանան, թե  ի՞նչ իմաստ է դրել Ռուբեն Վարդանյանը այս նամակի մեջ: Եվ կգա ժամանակ, երբ ինքն իրեն նա կթարգմանի: Սակայն  չի կարելի չնկատել Ռուբեն Վարդանյանի ոգու ամրությունը` նա գտնվում է թշնամու գերության մեջ: Այն երկիրը, որտեղ նա վարչապետ էր կործանված է, իսկ ժողովուրդը ցեղասպանված: Սակայն,  չնայած այդ ամենին,  Վարդանյանը  ցուցաբերում է ոգու ամրության չտեսնված մակարդակ` նա  գրում է իր մասին այսպես. «Մարդ... որն ապրում է ինքն իր հետ խաղաղության  մեջ, ուրախ գիտակցությամբ, թե ինչպիսի անվճարելի  պարտք է Տիրոջը, պարզապես երջանիկ մարդ լինելու հնարավորության համար»: