Ինչպես Լարիսա Ալավերդյանի դուստրը հայտնվեց Մարությանի ցուցակում

Ինչպե՞ս ստացվեց, որ արմատական ընդդիմադիր դիրքերից հանդես եկող ՀՀ Մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան Լարիսա Ալավերդյանի դուստրը հայտնվեց Հայկ Մարությանի լիբերալ քաղաքական թիմի նախընտրական ցուցակում, «Իրավունք TV»-ի տաղավարում պարզեցինք հենց նրանից` այլեւս Երեւանի ավագանու «Ազգային առաջընթաց» խմբակցության նորընտիր ավագանու անդամ ՆԱՐԵ ԱՐԱՄՅԱՆԻՑ:

— Շատ կարեւորում եմ արմատականությունը: Ինձ միշտ համարել եմ ընդդիմություն եւ միշտ կատակել եմ, որ եթե անգամ մի օր լինենք իշխանություն, անպատճառ ես էլի կլինեմ ընդդիմություն: Մենք նույնպես ընդդիմադիր ենք, բայց դեռեւս նոր ենք, եւ կարծում եմ` ոչ այնքան արմատական: Այն թիմը, ում հետ այսօր պատիվ ունեմ աշխատելու, բարեբախտաբար, լավ մասնագետներից եւ որակյալ փորձագետներից է բաղկացած, որը մեծ ներդրում է ունեցել ժամանակին եւ այսօր էլ կշարունակի Երեւանի ընդհանուր զարգացման ուղղությամբ աշխատանքները: Ինչ վերաբերում է, թե ինչպես ստացվեց, ապա դեռեւս 2018 թ.-ից հետո որոշ բարեփոխումների ծրագրեր հաջողվեց իրականացնել քաղաքապետարանի շրջանակներում` հենց շնորհիվ Հայկ Մարությանի, ով այդ ժամանակ քաղաքապետ էր: Իսկ այսօր ոչ միայն չունենք այդպիսի աջակցություն քաղաքապետարանում, այլ նման ծրագրերը բացարձակապես այլ հունով են գնում: Այդ է պատճառը, որ միավորվեցինք` հանուն մեր մայրաքաղաքի:

— Բայց չէ՞ որ Հայկ Մարությանն էր ժողովրդին «սեւերի ու սպիտակների» բաժանողը, 2018-ին Փաշինյանի հետ իշխանափոխություն անողը, որի հետեւանքները տեսնում ենք հիմա: Այս առումով Ձեր եւ Ձեր մայրիկի միջեւ հակասություններ չե՞ն եղել:

— Հիմա, իհարկե` ոչ: Հայկ Մարությանի անցած այդ ճանապարհի մասին մանրամասն չգիտեմ էլ, բայց միանշանակ կարող եմ ասել, որ Հայկ Մարության գործիչը տարիներ շարունակ պայքարել է նաեւ փողոցում: Ես չեմ տեսել մի շարժում, որտեղ մեր կազմակերպությունը, իմ կամավորները, այդ թվում իմ մայրը եղել են, եւ նա չի եղել: Մենք կարողացել ենք պայքարել` հասնելով ինչ-որ նպատակների: Ես տեսել եմ այդ մարդուն ամեն տեղ` ազնիվ մղումներով օգնելով մեր քաղաքացիներին: Այո՛, հետեւողականորեն ներկայիս իշխանությունը դեպի տապալում տարավ հասարակական կյանքի զարգացման, պետական կառավարման շատ ոլորտներ, եւ այդ ժամանակ միակ փարոսը, որը կարողանում էր մի բան փոխել, շտկել, Երեւանի քաղաքապետարանն էր: Բայց հասկանալի էր, որ դա նույնպես երկար չէր կարող տեւել: Մարդիկ փորձում էին որեւէ աշխատանք անել` հավատարիմ մնալով սեփական սկզբունքներին, եւ, բնականաբար, պետք է հեռացվեին ճանապարհից: Որեւէ կերպ չեմ չափազանցնի ասել, որ պատկերացնում եմ այն մարդկանց վիճակը, անկախ ում մասին է խոսքը, ովքեր նախ իրենց են մեղսակից զգում ստեղծված իրավիճակի համար, եւ որքան էլ տարօրինակ լինի` ի տարբերություն գործող իշխանավորների, պատասխանատու են զգում իրենց ներկայիս ստեղծված ծանրագույն իրավիճակի համար:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Հ.Գ.- Շարունակությունը դիտեք տեսանյութում.

Այս թեմայով Գործող իշխանության քայլերը խաղաղության չեն կարող բերել. Արման Ղուկասյան Ազգային պահանջատիրության համար համահայկական շարժում է պետք. Յակոբ Այնթապլեան Եթե տավուշյան պայքարը չտեղափոխվի Հանրապետության հրապարակ, մարելու է. Դավիթ Գալստյան Հաղթեցինք բոլորս. պարային հրավառություն` Երեւանում Պատահակա՞ն է, որ ՆԱՏՕ-ի հետախուզական կառույցների ներկայացուցիչները Հայաստանում են. Հայկ Նահապետյան