Վաշինգտոնը Կիեւին մինչեւ տարեվերջ ժամանակ տվեց

Ա­մեն դեպ­քում, ներ­կա ի­րո­ղութ­յուն­նե­րը (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=271069&l=am) գա­լիս են հու­շե­լու, որ ռուս­նե­րի ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան դիր­քերն ուկ­րաի­նա­կան խա­ղա­տախ­տա­կին շա­րու­նա­կում են հե­տե­ւո­ղա­կա­նո­րեն ամ­րա­նալ: Մի շարք ուղ­ղութ­յուն­նե­րով, եւ, ի­հար­կե, ա­ռա­ջին հեր­թին Ավ­դեեւ­կա­յում ակ­տիվ հար­ձա­կում­նե­րը շա­րու­նակ­վում են: Ա­վե­լին, գործ­նա­կա­նում աչ­քի ա­ռաջ կա­րե­լի է հա­մա­րել Ավ­դեեւ­կա­յի ամ­բող­ջա­կան շրջա­փակ­ման պա­հը, ո­րը, թե­րեւս, նաեւ նե­րուկ­րաի­նա­կան մեծ քա­ղա­քա­կան պայթ­յու­նի մեկ­նար­կի կետն է դառ­նա­լու:

Իսկ այս պա­հին ներ­քին հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րի սրա­ցում­նե­րը այն կար­գի են, որ կա­րե­լի է հա­մե­մա­տել մեծ ճա­կա­տա­մար­տից ա­ռաջ ու­ժե­րի վերջ­նա­կան խմբա­վոր­ման հետ: Հայ­տա­րա­րութ­յու­նը, ո­րով նա­խօ­րեին հան­դես ե­կավ Կիե­ւի քա­ղա­քա­պետ Կ­լիչ­կոն, հեր­թա­կան ա­պա­ցույցն էր, թե ինչ վի­ճակ է ստեղծ­վել: Ըստ նրա, Զե­լենս­կին ստեղ­ծել է բռնա­պե­տութ­յուն եւ հի­մա հասց­նում է վեր­ջին հար­վա­ծը՝ փոր­ձե­լով տո­տալ վե­րահս­կո­ղութ­յան տակ վերց­նել տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րին: Ընդ ո­րում, Կ­լիչ­կոն նաեւ վստա­հեց­նում է, որ չեն պատ­րաստ­վում են­թարկ­վել: Թե ում վրա է աշ­խա­տում Կ­լիչ­կոն, հայտ­նի բան է: Եվ այն, որ ան­մի­ջա­պես հա­ջոր­դեց NBC News-ի մեկ­նա­բա­նութ­յու­նը, թե Ուկ­րաի­նա­յի Զին­ված ու­ժե­րի գլխա­վոր հրա­մա­նա­տար Զա­լուժ­նիի պաշ­տո­նան­կութ­յու­նը կլի­նի «մո­տա­լուտ ավ­տո­րի­տա­րիզ­մի» մա­սին թե­զի հեր­թա­կան հաս­տա­տու­մը, ե­կավ հու­շե­լու, որ Վա­շինգ­տո­նը չի հա­պա­ղի Զե­լենս­կուն ներ­կա­յաց­նել, որ­պես բռնա­պետ՝ բխող հե­տե­ւանք­նե­րով հան­դերձ:

Ա­սենք, Ս­պի­տակ տունն ար­դեն ու­ղիղ հար­ձակ­ման է ան­ցել, ա­ռանց թաքց­նե­լու: Ջոն Քիր­բին նա­խօ­րեին հայ­տա­րա­րեց. «Թ­ռիչ­քու­ղին ա­վե­լի է կար­ճա­նում։ Եվ մենք կար­ծում ենք, որ մինչև տա­րե­վերջ օգ­նե­լու ժա­մա­նակ ու­նենք, մինչև մեզ հա­մար շատ ու շատ դժվար դառ­նա շա­րու­նա­կել ա­ջակ­ցել Ուկ­րաի­նա­յին: Եվ շու­տով տա­րե­վերջ է...»: Այն, որ խո­սում է գա­լիք տար­վա­նից Ուկ­րաի­նա­յին տրա­մադր­վող օգ­նութ­յան կանգ­նեց­ման մա­սին, դա հաս­կա­նա­լի է: Բայց ի՞նչ է ակ­նար­կում թռիչ­քու­ղու մա­սին, որ Ուկ­րաի­նա­յում պետք է հի­շեն աֆ­ղա­նա­կան թռիչ­քու­ղի՞ն, որ­տեղ երկ­րից փախ­չող­նե­րը կախ­վել էին ա­մե­րիկ­յան ինք­նա­թիռ­նե­րի շաս­սիից, թեեւ այն­տեղ էլ բա­վա­րար տեղ չկար բո­լո­րի հա­մար: Ա­մեն դեպ­քում, Կիե­ւում շատ լուրջ մտա­ծե­լու հար­ցեր ու­նեն: Ա­ռա­վել եւս, երբ հա­ջոր­դեց ՆԱՏՕ-ի գլխա­վոր քար­տու­ղար Ս­տոլ­տեն­բեր­գի հար­վա­ծը, թե՝ ի­րա­վի­ճակն Ուկ­րաի­նա­յում կրի­տի­կա­կան է, այն­տե­ղից պետք է սպա­սել «վատ նո­րութ­յուն­նե­րի»:

­Կարճ ա­սած, Կիե­ւը պար­տա­վոր է նստել բա­նակ­ցե­լու Մոսկ­վա­յի հետ: Հա­կա­ռակ դեպ­քում, Վա­շինգ­տո­նը պարզ հայտ­նում է՝ օգ­նել ար­դեն չի կա­րող, եւ կլի­նեն միայն «վատ նո­րութ­յուն­ներ»: Ու դա էլ կա­րե­լի է հաս­կա­նալ, նա­յե­լով ի­րա­վի­ճա­կին, ո­րը ծա­վալ­վել է Մեր­ձա­վոր Ա­րե­ւել­քում: Իս­րա­յե­լի եւ «ՀԱՄԱՍ»-ի հրա­դա­դա­րը վեր­ջա­ցավ, եւ դրա­նով Բայ­դե­նի վար­չա­կազ­մը ստիպ­ված է բախ­վել նո­րա­նոր խնդիր­նե­րի: Վեր­ջին փաս­տը. Ե­մե­նը Բաբ ալ-­Ման­դա­բի նե­ղու­ցում հար­ված­ներ է հասց­րել նախ իս­րա­յել­յան եր­կու, ա­պա նաեւ Կար­միր ծո­վում գտնվող ա­մե­րիկ­յան «Քար­նի» էս­մի­նե­ցի եւ մի քա­նի այլ, այդ թվում՝ բրի­տա­նա­կան նա­վի: Այս­պի­սով, Ե­մե­նը ռազ­մա­կան հար­վա­ծի տակ է պա­հում հա­մաշ­խար­հա­յին ա­ռեւտ­րի հա­մար կա­րե­ւո­րա­գույն ու­ղի­նե­րից մե­կը` Բաբ ալ-­Ման­դա­բի նե­ղու­ցը, որ­տեղով անց­նում է Կար­միր ծով եւ Սո­ւե­զի ջրանցք տա­նող եր­թու­ղի­նե­րը: Ե­թե ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին չհա­ջող­վի ի­րա­վի­ճա­կը կար­գա­վո­րել, այս հար­ված­ներն ա­ռա­ջին հեր­թին հա­մաշ­խար­հա­յին տնտե­սութ­յան հա­մար են լուրջ խնդիր դառ­նա­լու:

­Բայց ա­մե­նա­վատն ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րի հա­մար այն է, որ ե­մեն­ցի­նե­րը, ո­րոնց ժա­մա­նա­կին ան­գամ հաշ­վարկ­նե­րի մեջ չէին նե­րա­ռում, հի­մա հա­մար­ձակ­վում են գրո­հել ա­մե­րիկ­յան ռազ­մա­նա­վե­րը: Այ­սինքն, ո՞ւր է ի­ջել ԱՄՆ-ի մի­ջազ­գա­յին վար­կը: Ու սա այն դեպ­քում, երբ ուր­վագծ­վում է նաեւ Չի­նաս­տա­նի հետ մեծ հա­կա­մար­տութ­յու­նը: Այս­պի­սով, Վա­շինգ­տո­նը կար­ծես պար­տադր­ված է Ուկ­րաի­նա­յից մի կերպ գլուխն ա­զա­տել: Միայն թե դրա­նից հե­տո Ռու­սաս­տա­նը կհաս­նի աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան մի մա­կար­դա­կի, ո­րի պա­րա­գա­յում, կրկնենք, Ա­լիեւն ու Նի­կոլն ի­րոք ա­մե­նա­լուրջ մտո­րում­նե­րի անհ­րա­ժեշ­տութ­յու­նը կու­նե­նան:

ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ