Խորհրդանշական փոքրիկ սև զգեստը. Նորաձևության պատմություն

Փոքրիկ սև զգեստը, որը դարձել է նրբագեղության և ոճի խորհրդանիշ, ունի հետաքրքրաշարժ պատմություն, որը սկսվել է 20-րդ դարի սկզբին։ 1926 թվականին նորաձևության դիզայներ Կոկո Շանելը փոխակերպեց գույնի և ոճի ընկալումը։ Այդ ժամանակ սևը կապված էր բացառապես սգի և տխրության հետ, իսկ Շանելի ներկայացրած զգեստը դարձավ նրբագեղության և ազատության խորհրդանիշ։ Շանելը ոգեշնչվել է անձնական ողբերգությունից, և այս հանդերձանքը ստեղծելով՝ նա արտահայտել է իր ցավը և միևնույն ժամանակ վերանայել սև գույնը՝ այն դարձնելով համընդհանուր և հարմար ցանկացած առիթի համար։ Այս զգեստի շնորհիվ սևը դադարեց տխրության հոմանիշ լինելուց և դարձավ ոճի և նրբագեղության խորհրդանիշ։

Կոկո Շանել

Կարված լինելով կրեպ մարոկենից, զգեստն ուներ լակոնիկ ուրվագիծ, որը ծածկում էր ծնկները. այս ընտրությունը պայմանավորված էր նրանով, որ Շանելը ծնկները համարում էր կանացի մարմնի ամենաանգրավ մասը։ Հագուստը առանձնանում էր իր պարզ կտրվածքով և ավելորդ զարդարանքի բացակայությամբ, մակերեսային կլոր դեկոլտեով և երկար նեղ թևքերով։ Ի տարբերություն այդ ժամանակի նորաձևությանը բնորոշ շքեղության և ավելորդության, այն իսկական հեղափոխություն առաջացրեց. սև զգեստը սկսեցին կրել և՛ թագուհիները, և՛ սովորական կանայք, ինչը այն հասանելի դարձրեց բոլորի համար։

Օդրի Հեփբըրն

Այս պաշտամունքային զգեստը վերածնվեց 1961 թվականին, երբ Օդրի Հեփբըրնը կրեց Givenchy-ի փոքրիկ սև զգեստը «Նախաճաշ Թիֆանիի մոտ» ֆիլմում։ Այս պահը ընդմիշտ ամրապնդեց զգեստի կարգավիճակը որպես կանացիության և նրբագեղության խորհրդանիշ։

Նախաճաշ Թիֆանիի մոտ», 1961

Այդ ժամանակվանից ի վեր սև զգեստը դարձել է կնոջ զգեստապահարանի պարտադիր իր, իսկ պարզ աքսեսուարները, ինչպիսիք են մարգարիտային վզնոցը կամ ականջօղերը, կատարյալ լրացնում են այն՝ ընդգծելով նրբագեղությունն ու շքեղությունը։ Այսպիսով, սև զգեստը դարձավ ոչ միայն նորաձևության արտահայտություն, այլև կարևոր մշակութային և պատմական արտեֆակտ, որը արտացոլում էր 20-րդ դարում կանացի հագուստի և ոճի ընկալման փոփոխությունները։