«Ով թուրքի խաղն է խաղում, նա հայի մահվան դատավճիռն է կայացնում». Տեր ԱՀԱՐՈՆ քահանա ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆ

«Իրավունքը» այցելել է Սյունիքի մարզի Տաթևի վանք և սուրբ պատարագից հետո զրուցել է Գորիսի տարածաշրջանի հոգևոր հովիվ, արժանապատիվ Տեր ԱՀԱՐՈՆ քահանա ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆԻ հետ:

— Երբ պատարագ էիք մատուցում, ի՞նչ էիք զգում այդ պահին:

— Ես Գորիսի տարածաշրջանի հոգևոր հովիվն եմ: Այսօր ընտանեկան այց ենք արել, ուխտ ենք արել, որպեսզի գանք Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի նվիրյալ տոնին ու այստեղ պատարագ մատուցենք: Եթե պատարագին նկատեցիք, իմ տղան էր վերևը սպասարկում, իսկ երեցկինը իմ աղջիկների հետ սուրբ պատարագ էին երգում: Գաղափարը ինչն էր: Մեր հայրենիքի համար էր այդ ուխտը: Ես վստահ եմ, որ այդ աղոթքով և պատարագով արդեն մի քար դրեցի մեր հայրենիքի ամուր պարսպի տակ, որպեսզի չսասանվի:

— Այսօր այն, ինչ-որ կատարվում է երկրում, ինչպե՞ս է անդրադառնում Սյունիքի ժողովրդի հոգեվիճակի վրա: Ցավոտ լուծումներին պատրա՞ստ է սյունեցին:

— Մենք պետք է ժողովուրդ ասվածը բաժանենք ազգից: Դրանք տարբեր են: Այդ ժողովուրդը, երբ Քրիստոս մտավ Երուսաղեմ, իրենց հագուստները փռեցին, արմավենիների ճյուղեր փռեցին, օվսաննա գոռացին, փառք տվեցին Աստծուն բարձրունքներում, բայց մի երկու կոպեկի, ստամոքսի համար ասացին` խաչ հանել Հիսուսին: Այդ ժողովուրդն ընտրեց երիտթուրքերին, երբ մեր ազգի կարկառուն դեմքերն ասում են` թուրքի լավը չի լինում: Ասացին` չէ՛, սրանք ուրիշ թուրքեր են ու գնացին ընտրեցին երիտթուրքերին, որի արդյունքում եղավ Ցեղասպանությունը: Այդ նույն ժողովուրդն ընտրեց հպարտ քաղաքացուն (որ հպարտության հ տառը հանում ենք, մնում է պարտությունը), ընտրեց այս մեկին: Այսինքն` ժողովուրդը տարբեր է ազգից: Ազգը հասկանում է՝ ինչ է անում: Մեր մեծերն ասել են` երբեք ամբոխի մաս մի կազմի, որովհետև ամբողխը միշտ ընտրում է Բարաբային: Ահավասիկ, մենք տեսնում ենք այդ Բարաբայի ընտրության արդյունքները: Դժվար օրեր են սպասվում...

— Ներկայիս իշխանությունն ասում է` ժողովուրդն է մեզ ընտրել, ժողովուրդն էլ կարող է մեզ հեռացնել:

— Ես հենց դա եմ ասում` ամբոխն է ընտրել: Ժողովուրդ ասվածը ամբոխն է: Ժողովուրդ ասելով՝ գուցե ձեր ասած մարդը նկատի ունի այլասերվածներին, սորոսականներին, աղանդավորներին: Չէ՞ որ նրանք էին ճանապարհը փակողները: Դրանք իր ժողովուրդն են, և այդ մասսան հայի հետ կապ չունի: Բայց հայ մարդը լավ գիտի՝ մենք մեծ Հայաստան ենք կերտելու: Հուդաներին շատ վատ ճանապարհ է սպասվում:

— Գորիսի ժողովրդի հոգեվիճակն ինչպիսի՞ն է այս պահին:

— Գորիսում, բարեբախտաբար, ժողովուրդը քիչ է, հիմնականում ազգի ներկայացուցիչներն են: Մարտական են տրամադրված: Մեր ազգը լավ գիտի, աշխարհում չկա մի դավաճան, որ իր մահով մեռած լինի:

— Խաղաղության պայմանագրի ուժին հավատո՞ւմ եք, և Սյունիքում պատրա՞ստ են ցավոտ լուծումների:

— Գայլը բարձրանում է սարի գագաթը, տեսնում է ստորոտում ոչխարներն են արածում: Վերևից ոչխարին ասում է` խաղաղությո՜ւն ամենեցուն: Ծեր ոչխարն ասում է` սրա տված խաղաղությունը մեզ համար մահ է, ով ոնց կարողանում է, թող փրկվի: Իսկ մեր պապերն ասել են` թուրքը կարմիր խնձոր էլ դառնա, գրպանդ չդնես: Ինձ թվում է՝ այդ հարցի պատասխանը այս պատմության մեջ տեսաք: Թուրքի խաղը՝ հայի մահն է: Ով թուրքի խաղն է խաղում, նա հայի մահվան դատավճիռն է կայացնում:

— Այսօր Արցախը շրջափակման մեջ է, և աշխարհը լուռ է: Արցախի համար Սյունիքում պատարագներ լինո՞ւմ են:

— Ամեն կիրակի պատարագներին հիշում ենք Հայաստան և Արցախ աշխարհին: Ինչ վերաբերում է աշխարհի լռությանը, աշխարհը պետք է լուռ մնա: Իսկ ինչի՞ պետք է աշխարհը խոսի: Եկեք մի ուրիշ տեսանկյունից նայենք: Ասենք թե մի մարդ ունի չորսսենյականոց տուն, հարևանի հետ պայմանավորվում է, ասում է` եթե իմ թշնամին հարձակվի, դու ինձ օգնում ես: Հետո գնում է թշնամու հետ պայմանավորվում է, ասում է` մի սենյակը քեզ եմ տալիս: Սկզբում տալիս է մի սենյակը: Հետո քանի որ տալիս են, ասում է` լսիր, ինձ նաև պետքարան գնալու համար միջանցքն է պետք: Սա էլ պետք է տաս: Հետո տանտերը դուրս է գալիս, ասում է՝ իմ հարևանը, որի հետ ես պայմանագիր ունեմ կնքած, ինքն ինձ դավաճանել է, դա չի անում: Հարևանը զուսպ մարդ է, չի ասում` ա՛յ ընկեր ջան, դու արդեն վաճառել ես, ինչ անեմ: Հիմա աշխարհը գիտի այդ ամեն ինչի մասին, ինչի՞ արձագանքի: Դուք լինեք, ի՞նչ պետք է անեք:

— Դիվանագիտորեն կփորձենք հարցերը լուծել:

— Այսինքն` մի բան, որ դու վաճառել ես, ուզում ես հարց բարձրացնել, որպեսզի վաճառածդ նորից հե՞տ վերցնես: Բա գումա՞րն ով է տալու:

— Դժվար վիճակում ենք...

— Այո, բայց 44-օրյա պատերազմից մի շաբաթ առաջ էլ հայտնություն տեսա, եկա ընտանքիով ուխտի, այսօր էլ եմ այստեղ ընտանիքով ուխտի եկել: Բայց այս անգամ դավաճաններն, իհարկե, դժոխք կգնան, որովհետև համաշխարհային պատմության մեջ չկա այդպիսի դեպք, որ դավաճանը մինչև կյանքի վերջ ապրի: Որովհետև Հուդայի վերջը կախաղանն է: Ուրախացնեմ մեր ազգին` մեծ հայրենիքի կերտման ճանապարհին ենք: Կրակով պետք է անցնենք, բայց մենք մեծ հայրենիք կունենանք, ու Թուրքիա, Ադրբեջան չի լինի:

— 2018 թվականի իրադարձությունների մասին ի՞նչ կասեք:

— Մենք որ նայում ենք, 2018 թվականի իրադարձությունները մեր հասարակությունը լավ չի ընկալել, չի հասկացել՝ ինչ է կատարվում: Նախ հրապարակը լցվեցին աղանդավորներով, այլասերվածներով, սորոսականներով, որոնք բավականին մեծ թիվ էին կազմում: Հետո տեսանք՝ դագաղները պտտեցրին: Հետո Ցեղասպանության հուշահամալիրը ի՞նչ էին անում… Ի վերջո, եղավ ցեղասպանություն, և այդ զոհերը բավականին շատ են, քան իրենք են ասում: Դա շուտով կբացահայտվի, երկար չի տևի, և մենք կիմանանք իրական քանակը: Հիմա տեսեք, մինչև այսօր դագաղ են պտտեցնում, չէ՞... Դրանք մեր զինվորների դագաղներն են, որ մինչև այսօր պտտում են: Եվ ցեղասպանության ենթարկվեց ազգը: Երբ նայում ենք հայրենիքի հանձնումները ոնց կատարվեցին` Շուշին հանձնեց թուրքի դրոշի օրը, Քարվաճառը հանձնեց Մոնթեի ծննդյան օրը, կապիտուլյացիոն փաստաթուղթը ստորագրեց նոյեմբերի 9-ին: Ինքը եկավ Սյունիք Նժդեհի մահվան օրը: Նա եկել էր Սյունիքը թաղելու: Ճանապարհը փակեցինք: Աստծուն փառք, Աստված միտք տվեց, որ չթողնենք գա: Հիմա ինչքան ուզում է գա, այդ ծիսակարգն արդեն չկա: Մայիսին ընտրվեց ղեկավար, մայիսը մեր հաղթանակների ամիսն էր: Սովորաբար սատանայական ծիսակարգի մեջ դրականը պիտի փոխես բացասականի: Օրինակ` դիվական ծիսակարգում վերցնում ենք 911-ը, փրկության համար են ասում, չէ՞: Ասեմ ավելին, 911 թվականին սատանիստները հավաքվում են կղզում, 25 կետից բան են կազմում, թե երկիրը պղծելով՝ ոնց գան իշխանության և տեր լինեն երկրին: Հիմա հիշենք 9/11-ը: Ամերիկայի առևտրի կենտրոնները  ե՞րբ հարվածեցին` 9/11-ին չէ՞, սատանան ասաց` արդեն ես այստեղ եմ: Կապիտուլյացիոն փաստաթուղթը ե՞րբ ստորագրվեց՝ 9/11-ին: Այսինքն` տեսնում ենք, որ այդտեղ ոչ թե աստվածային, այլ սատանայական ուժ կա: Դրա համար եկեղեցու դեմ պայքարում է: Այս թեմային վերաբերող մի առակ պատմեմ: Մարդու օրգանիզմում որդերն ու բակտերաները պայքարում են: Ասում են` մեզ ազատություն է պետք: Ի վերջո, տալիս են այդ ազատությունը: Մի պահ այդ որդերը, բակտերաներն իրենց լավ են զգում: Հետո զգում են, որ ցուրտ է: Հետո տեսնում են, որ մութ է: Հետո էլ օդ չկա շնչելու: Պարզվում է՝ այդ օրգանիզմը մեռել է: Եկեղեցին այդ իմունիտետն է: Ինքը դրա համար է պայքարում: Որովհետև եկեղեցին եթե այսօր հանում ենք հայ իրականությունից, աղանդավորները, այլասերվածները, սորոսականները հնձում են:

— Նաև չէ՞ որ «Եկեղեցու պատմության» առարկան են հանում:

— Ոչ միայն «Եկեղեցու պատմության» առարկան  են հանում, այլ նաև ազգային ամեն ինչն են հանում: Հիմա օրենքով արգելված է՝ զինվորականը մտնի հայրենասիրությունից խոսի, քահանան մտնի հայրենասիրությունից խոսի:

— Կան մարդիկ, որոնք համարում են, որ քաղաքական գործերի մեջ չպետք է քահանան խառնվի:

— Ծիծեռնավանքը, մեր այդքան սրբությունները, որ հանձնվեցին թուրքին, երբ քահանան ասում է՝ դու թուրքին ես հանձնել, դա քաղաքականությո՞ւն է: Կամ ո՞վ է ասել, որ քահանան չպիտի խառնվի: Մենք երկար տարիներ պետություն չենք ունեցել: Այդ եկեղեցին չի՞ այդ ամեն ինչի մեջ եղել, պահել: Անուն են դնում, եկեղեցու դեմ դուրս գալով, որ աղանդավորները, այլասերվածներն ու սորոսականները  լցվեն երկրում: Նորից եմ ասում, եկեղեցին հանում ես, այդ որդերն ու բակտերիաները հնձած գնում են: Ազգի տակը բան չի մնում: Դրա համար նրանք մտածված եկեղեցու դեմ պատերազմի են դուրս եկել:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Գորիս-Երեւան

Այս թեմայով Վախեցնում է, թե չտանք պատերազմ կլինի, բայց որ տանք` ավելի ուժեղ պատերազմ է լինելու. Բագրատյան Մենք իրավունք չունենք երկմտելու, կասկածելու, հետ կանգնելու մեր նպատակներից. Տ. Գաբրիել քահանա Վարդանյան Մարդկային թուլությունները պատճառ են դարձել անարգելու բոլոր ճշմարտությունները. Տեր Համբարձում Հովհաննավանք կբերվի Մշո Սուրբ Առաքելոց վանքի Կարմի Ավետարանը Կեցցե Ոսկեպարը, Հայաստանը, կեցցե Հայոց բանակը եւ Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցին. Արսեն Գրիգորյան