Ներկայումս հարցերը լուծվում են ռազմական, ոչ թե քարոզչական դաշտում
ՎերլուծությունԱմեն դեպքում, փաստն այն է, որ ռուս-ամերիկյան հակամարտությունը մտել է կուլմինացիոն փուլ, ինչը տեսանելի է ինչպես ուկրաինական, այնպես էլ՝ հարավկովկասյան խաղատախտակին (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=276864&l=am): Դրա դետալներից մեկն էլ Նավալնիի պատմությունն է, որն այս պահին Վաշինգտոնը փորձում է ողջ թափով աշխատեցնել: Բայց մեծ հարց է, թե սրանից ինչ կստանան:
Այսպես, տարօրինակ իրադարձություններ հաջորդեցին Նավալնիի մահվանը: Նախ, պարզվեց, որ նրա կինը` Յուլիա Դեկաբրիստը, պատահաբար այդ օրը Մյունխենի կոնֆերանսում զբոսնում էր` Զելենսկու հետ միաժամանակ: Այնտեղ էլ իմացավ ամուսնու մահվան մասին, ու «արցունքների մեջ կորած հուսահատ այրին» անգամ չկարողանալով թաքցնել իր... գոհունակ ժպիտը, հայտնվեց տեսախցիկների առաջ։ (Ուրախությունը թաքցնել չկարողանալը` կարելի է հասկանալ, ինչքան «թաղման փող» են տալու):
Հաջորդը. Նավալնին մահացավ հենց այն օրը, երբ ընկավ Ավդեեւկան: Շատ հարմար է` հա´մ ռուսներին մեղադրելու առիթ, հա´մ Ավդեեւկայի անկման լուրը «ցրելու» միջոց: Ի վերջո, հիմա Արեւմուտքը հասարակությունների մոտ նույն հարցն է գլուխ բարձրացնելու` սրա համա՞ր էին մեր գրպանից հսկայական փողեր տալիս Կիեւին, որ նրանց հակահարձակման փոխարեն ռուսներն առաջ շարժվեն: Ուրեմն, Կիեւում փողը կերել են, դեռ մի բան էլ` կիսվելով այն տվողների հետ:
Նաեւ Նավալնիի մահվան շեմին ամերիկյան Կոնգրեսը գնաց արձակուրդ` առանց Ուկրաինային Բայդենի խոստացած 60 միլիարդը տալու: Սա ապտակ էր Բայդենին, ու հիմա նա հակագրոհում է` տեսեք, Պուտինն այնտեղ բանտում մարդկանց է սպանում, իսկ դուք փախչում եք` ռուսներին զսպելու համար փողը չտալով: Միայն թե Նավալնին քանի՞ ցենտի հետաքրքրություն է ներկայացնում ամերիկյան ընտրողների համար, որ իր մահով օգնի Բայդենին` վարկանիշ հավաքել:
Սա նաեւ Պուտինի` այդքան աղմուկ հանած հարցազրույցի առաջբերած ռեակցիան «կոտրելու» հարմար թեմա է: Իսկ այն արագությունը, որով տարբեր երկրներում արեւմտամետները ռուսական դեսպանատների առաջ «բողոքի ակցիաներ» կազմակերպեցին, հուշում է, որ նրանք կանխավ «կոֆեի բաժակ էին նայել», գուշակել, որ Նավալնին մեռնելու է, եւ հասցրել էին պատրաստվել այդ ակցիաներին:
Ու մյուս կողմից. իսկ Պուտինին ի՞նչ տվեց հեռավոր բանտում, որտեղ միայն ուղղաթիռով կարելի է հասնել, փակված Նավալնիի մահը, բացի ավելորդ աղմուկից, այն էլ՝ ընտրությունների շեմին: Երբ սա կարող է Նավալնիից նահատակ սարքել, այսինքն` դրոշ, որը եւս հաստատ Մոսկվայի շահերի մեջ չի մտնում:
Չնայած, սա նաեւ ռուսների համար վտանգավոր պատմություն է. եթե արեւմտյան հետախուզությունները կարողանում են ռուսական ռեժիմային օբյեկտներում հատուկ պաշտպանության տակ գտնվող անձանց սպանությունը կազմակերպել, դա խոսում է ռուսական պաշտպանական համակարգի թուլության մասին: Չնայած, երբ նույն պահին Իսպանիայում սպանվում է ՌԴ-ին դավաճանած օդաչուն, Օդեսայում՝ Պուտինին մահվամբ սպառնող՝ «Պրավի սեկտոր» ոչ անհայտ կազմակերպության ղեկավար Յարոշի մերձավոր զինակիցը, պետք է որ նաեւ արեւմտյան հատուկ ծառայություններին լուրջ մտածմունքների առիթ տան:
Իհարկե, այն տպավորությունն է, որ ռուս-ամերիկյան բախումները տեղափոխվել են հատուկ ծառայությունների հարված-հակահարվածների դաշտ: Գումարած` այն քարոզչական արշավը, որ ծավալվել է Մոսկվայի դեմ: Միայն թե սա գործնական տեսանկյունից ի՞նչ է տալու Վաշինգտոնին այս փուլում, երբ խնդիրները լուծվում են ռազմաճակատների մակարդակով, դա այդքան էլ հասկանալի չէ: Առավել եւս, որ ռազմաճակատային իրողությունները շարունակում են զարգանալ Մոսկվայի օգտին: Այդ թվում, Ավդեեւկայի անկման լուրը դեռ լիովին չմարսված, ռուսական ուժերը մի քանի ուղղություններով շարունակում են ակտիվ հարձակումները, ընդ որում, ինչպես, օրինակ, ուկրաինական Ուգլեդարի ուղղությամբ, արդեն նաեւ հերթական շրջապատման օպերացիան է սկսել տեսանելի դառնալ: Ռուսները գրեթե գրավել են Պոբեդա հայտնի բնակավայրը, որը թույլ է տալիս հարվածել մեկ այլ առանցքային բնակավայրի՝ Նովոմիխայլովկայի թիկունքին (քարտեզում): Եվ այս գծի գրավման դեպքում ռուսական ուժերի վերահսկողության տակ է անցնում ռազմավարական նշանակություն ունեցող Ուգլեդար տանող միակ մայրուղին, այն էլ՝ գարնանային հալոցների շեմին, երբ մնացած բոլոր ճանապարհները դառնալու են անանցանելի: Իսկ Ուգլեդարի անկումը կփլուզի ողջ Զապորոժեի ճակատում ուկրաինական պաշտպանությունը եւ ուկրաինական բանակի պաշտպանունակության մնացորդները:
Ահա, սա է այս պահի ռեալ ռազմական իրավիճակը, որը, իհարկե, «հարց լուծող» հիմնական գործոն է: Եվ այս պահին Նավալնիի շատ «տարօրինակ» մահն ու դա ծավալուն քարոզ սարքելը` ավելի շուտ խոսում է Վաշինգտոնի թուլության մասին: Աշխարհաքաղաքական դաշտն արդեն հստակ բաժանված է, ովքեր դեմ են ռուսներին, ովքեր՝ ԱՄՆ-ին հարթությունում: Եվ այս ֆոնին՝ ոչ մի Նավալնի ընթացիկ իրողությունների վրա հազիվ թե ազդի: Մինչդեռ, երբ Վաշինգտոնը գնում է նման մասշտաբային քարոզչական հնարքի, որն ավելի յուրահատուկ կլիներ մի 10-20 տարի առաջ, ապա դա խոսում է ավելի ժամանակակից հնարքների պակասի մասին: Չնայած, Թրամփը մի այնպիսի պայթյունավտանգ մթնոլորտ է ստեղծել արեւմտյան ճամբարում, որ, թերեւս, Վաշինգտոնի համար նաեւ նման քարոզչական տրյուկներն են դարձել խիստ անհրաժեշտ՝ գոնե «սեփական գլխի ճարը տեսնել» փորձող զինակիցներին կողքը պահելու համար:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ