Պատասխանատվությունը մեծ է լինում, երբ գոտեմարտում ես Ադրբեջանի, Թուրքիայի ներկայացուցիչների դեմ

Իտալիայի մայրաքաղաք Հռոմում ընթացող ազատ ոճի ըմբշամարտի մինչև 20 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությունում, 70կգ քաշային, ծնունդով Երևանից 19-ամյա ՀԱՅԿ ՊԱՊԻԿՅԱՆԸ, եզրափակչում ուժերը չափել է Ադրբեջանի ներկայացուցիչ Սաբիր Ջաֆարովի հետ,փառահեղ  հաղթանակ տարել 3։2 հաշվով, Հայկ Պապիկյանը հռչակվել է Եվրոպայի չեմպիոն։ Մեզ հաջողվեց կապ հաստատել այժմ Իտալիայում գտնվող նորընծա չեմպիոնի ՀԱՅԿ ՊԱՊԻԿՅԱՆԻ հետ ու բացառիկ զրույց ունենալ։ Առաջինը նա իր տպավորություններով կիսվեց «Իրավունքի» ընթերցողների հետ։

֊ Ողջույն, Հայկ։ Շնորհավորում ենք այս փառահեղ հաղթանակի առթիվ։

֊Շնորհակալ եմ։ Ասեմ, որ պատրաստվել էի հնարավորինս լավ, քանի որ այս հաղթանակը շատ կարևոր էր թե իմ, թե ընտանիքիս համար։ Անցկացրել եմ չորս գոտեմարտ։ Առաջինը, 1/8րդ եզրափակչում, լատվիացի ըմբիշի Վիլյամս Լոտկիևիչին 10֊0 հաղթեցի, հետո քառորդ եզրափակչում  մոլդովացի Պավել Անդրուշկային կրկին 10֊0 հաղթեցի, այնուհետև եզրափակչում ազգությամբ հունգարացի Մարսել Նադիին հաղթեցի 12֊2 հաշվով, հետո եզրափակչում հանդիպեցի Ադրբեջանի ներկայացուցչին Սաբիր Ջաֆարովին ու հաղթեցի։ Բնական է, պատասխանատվությունը մեծ է լինում, երբ գոտեմարտում ես Ադրբեջանի, Թուրքիայի ներկայացուցիչների դեմ։ Ադրբեջանի մարզիկի հետ հանդիպել եմ գորգում,առաջին անգամ էի գոտեմարտում այս ազգի ներկայացուցչի դեմ, իսկ թուրք մարզիկին հաղթել էր հունգարացին, որին ես էլ հաղթեցի 12֊2 հաշվով։

֊ Հայկ, իսկ ո՞ւմ ես նվիրում այս հաղթանակդ ։

֊ Հաղթանակս նվիրում եմ իմ ուրախ և տխուր պահերին կողքիս լինող, ինձ հետ կիսող, իմ հարազատ եղբորը ՌԱԶՄԻԿ ՊԱՊԻԿՅԱՆԻՆ, ով ևս ազատ ոճի ըմբշամարտիկ է Եվրոպայի առաջնության կրկնակի փոխչեմպիոն։ Նա հիմա ինձ հետ չի, գտնվում է ԱՄՆ ֊ում, բայց ես ամեն րոպե զգում եմ նրա ուժն ու աջակցությունը և մտահոգությունները դեպի ինձ։  

֊ Հայկ, քո զգացողությունները Եվրոպայի չեմպիոնի տիտղոսին արժանանալուց հետո։

֊ Շատ հանգիստ էի, զգացողություններս աննկարագրելի։ Իսկապես շատ էի ուրախացել։ Գոտեմարտից հետո, շտապել եմ զանգել եղբորս, ուրախությունս ինձ հետ կիսելու համար։ Նշեմ, որ մարզավիճակս լավ էր, ամեն ինչ կարգին էր, վնասվածքներ չունեի առաջնության  ժամանակ։

֊ Մի փոքր էլ քո մասին։

֊ Ծնվել եմ Երևանում, 19 տարեկան եմ, բնակվում եմ Մալաթիա ֊Սեբաստիա համայնքում, ավարտել եմ հիմնական դպրոցը, արդեն պատրաստվում եմ ընդունվել ինստիտուտ, ստանալ նաև բարձրագույն կրթություն։ Ընդամենը 7 տարեկանից սկսել եմ զբաղվել ըմբշամարտով։ Ի դեպ, պապիկս և հայրս ևս զբաղվել են այս մադզաձևով ըմբշամարտով։ Չեմ կարող ասել, թե հեշտ է ստացվել դառնալ Եվրոպայի չեմպիոն, քանի որ շուրջ 6 տարի ինձ չէր հաջողվում դառնալ Հայաստանի չեմպիոն և մասնակցել Եվրոպայի կամ Աշխարհի առաջնություններին։ Եվ միշտ հավատացել եմ և իմացել եմ, ազնիվ մարդու ջանքերը, երբեք զուր չեն լինում, մի օր կզգաս արդյունքը, մնում է ճանապարհի կեսին չհիասթափվել, որի պատճառները սպորտում շատ են հանդիպում, ուժեղ հոգի, հզոր կամքի ուժ պիտի ձեռք բերել և հաղթահարել քո առջև ծառացած  ամեն մի դժվարություն։

֊ Իսկ արդյոք ազատ ժամանակ ունենում ես ու ինչով ես զբաղվում։ Իհարկե ունենում եմ։ Աշխատում եմ սպորտից մի փոքր կտրվել, վայելել օրս։

֊ Հայկ, մեր աչքից չվրիպեց ադրբեջանցի մարզիկի անվայել պահվածքը պարգևատրման արարողության ժամանակ։ Ես մարզիկ եմ և գնացել եմ Եվրոպայի առաջնությանը մասնակցելու միայն ոսկե մեդալի համար, դա Փառք Աստծո հաջողվեց ինձ, իմ եզրափակչի մրցակիցը ադրբեջանցի մարզիկը, հարգանքով ձեռքս սեղմեց ու ընդունեց իր պարտությունը, ամենակարևորը դա է և ինձ համար մնացած հարցերի հետ ես որևէ կապ չունեմ և առանձնապես էլ չեմ հետաքրքրվել։

Հ. Գ. ՀԱՅԿ  ՊԱՊԻԿՅԱՆԻՆ պարտված ադրբեջանցի Սաբիր Ջաֆարովը, պարգևատրման արարողության ընթացքում  Հայաստանի օրհներգի ժամանակ, իջել է պատվո հարթակից։ Հայաստանի ըմբշամարտի ֆեդերացիան հենց տեղում բողոք է ներկայացրել ըմբշամարտի միջազգային ֆեդերացիային և Ջաֆարովը որակազրկվել է, զրկվել մեդալից ու հեռացվել։ Տեղի է ունեցել նոր պարգևատրում։ Եվրոպայի չեմպիոններ են դարձել նաև Սուրեն Աղաջանյանը, գյումրեցի Լյովա Գևորգյանը, Մուշեղ Մկրտչյանը, իսկ Հայկ Աբրահամյանը բրոնզե մեդալակիր։

Պատրաստեց ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ